Umberto Eco
Ur. 5 stycznia 1932 w Alessandrii we Włoszech. Jest włoskim filozofem i pisarzem, rozsławionym przez swoją twórczość beletrystyczną.
Zajmuje się semiotyką, semiologią i procesami komunikacji. Jest profesorem na Uniwersytecie we Florencji oraz Uniwersytecie Bolońskim.
Jego twórczość beletrystyczna to wielopłaszczyznowe i kunsztownie skonstruowane powieści, które mają cechy dzieła otwartego, stymulujące odbiorcę do własnej interpretacji.
Ważniejsze dzieła, w nawiasie data wydania polskiego:
powieści: Imię róży (Il nome della rosa) (1986); Wahadło Foucaulta (Il pendolo di Foucault) (1993); Wyspa dnia poprzedniego (L'isola del giorno prima) (1995); Baudolino (2001); La misteriosa fiamma della regina Loana (nie wydana jeszcze po polsku);
non-fiction: Dzieło Otwarte (1973); Czytanie świata; Diariusz Najmniejszy (1995); Drugie zapiski na pudełku od zapałek (1994); Gnomy z planety Gnu (1994); Interpretacja i nadinterpretacja (1996); Lector in fabula (1994); Nieobecna struktura (1996); Poetyki Joyce'a (1998); Rozmowy o końcu czasów (2000); Semiologia życia codziennego (1966); Superman w literaturze masowej (1996); Sześć przechadzek po lesie fikcji (1995); Sztuka i piękno w Średniowieczu (1994); Trzecie zapiski na pudełku od zapałek (1997); Zapiski na pudełku od zapałek (1993)
[Wikipedia]
Zamknij