Francesco Bernardini (wł. Franciszek A. Bielaszewski)

Urodził się w 1949 roku w Starogardzie Gdańskim. W latach pięćdziesiątych był wychowankiem Państwowego Domu Dziecka nr 1 w Lęborku. Pisze wiersze, prozę, sztuki teatralne, aforyzmy, reportaże. Pod koniec lat siedemdziesiątych wyjechał na stałe do Pragi czeskiej. Przez wiele lat podróżował po krajach Europy. W swoim życiu pracował w kilkudziesięciu zawodach w Polsce, Czechach, Francji i we Włoszech. Na początku lat 70. założył Teatr Poezji im. C. K. Norwida w rodzinnym mieście. W latach 80. brał udział w wielu konkursach poetyckich otrzymując nagrody i wyróżnienia. W tym samym czasie zaczął w prasie polskiej i czeskiej publikować aforyzmy i gregurie, a także krótkie prozy. Od wielu lat jest stałym bywalcem w słynnej praskiej gospodzie u Złotego Tygrysa, gdzie aż do tragicznej śmierci B. Hrabala był wśród najbliższych jego przyjaciół. Kilka takich spotkań z B. Hrabalem opisuje w swej książce "Tak, panowie, idę umrzeć". Otrzymał nagrody literackie w konkursach - w Szczecinie (1998 r.), w Lesznie (1997, 1998, 1999 i 2002 r.), w Płocku (1997 r.), w Lęborku (1999 i 2001 r.), w Szczecinie (2001 r.), we Wrocławiu (2001 r.), w Siedlcach (2001 r.), w Warszawie (2003r.). Napisał sztuki teatralne - "Naama wnuczka Adama", "Clochard", "Znachorland", "Nieboszczyk czyli obrazki z życia", "Szkatułka" i "Czytała pani gazetę?"; oraz powieści "Cygan i dziewczyna z rozbitego lustra". Przekładał na język polski takich autorów jak J. Šimon, J. Seifert, B. Hrabal i innych. Tłumaczył także na język czeski S. Srokowskiego, W. Antkowiaka, T. Śliwiaka i in. Tłumaczenia publikował w "Literaturze na świecie", w wielu innych czasopismach i prasie codziennej, oraz w wydawnictwie Almapress i Wydawnictwie Dolnośląskim. W Czechach publikował tłumaczenia w tygodnikach literackich oraz w wydawnictwie Odeon. Pracował jako dziennikarz. Założył i wydawał miesięcznik społeczno - kulturalny Nowy MAGAZYN KOCIEWSKI - borowiacko - kociewski. W 1989 roku wydał swój pierwszy zbiór "Aforyzmów" w podziemnym wydawnictwie Praska Imaginace, w tym też roku wydaje przekład powieści B. Hrabala - "Obsługiwałem angielskiego króla" w numerze specjalnym "Literatury na świecie" oraz w Wydawnictwie Almapress, oraz bibliofilskie wydanie poezji "Żydowskie etiudy". Następnie wydaje w czeskim Wydawnictwie Odeon przekład opowiadań S. Srokowskiego "Kaprysy Łazarza". Wiele aforyzmów i greguerii znalazło się w czeskich antologiach i było cytowanych w różnych czasopismach. Po wydaniu zbioru "Aforyzmów" autor "zamilknął" na kilka lat. Dopiero tragiczne zdarzenia w rodzinie (1996 r.) spowodowały ponowny powrót do pisania i publikowania. Wiersze i proza były publikowane w almanachach pokonkursowych i antologiach poezji. Od 1997 roku przebywał w rodzinnym mieście. W 2002 roku wydaje zbiór opowiadań "Tańczący z diabłami" (wydanie poza obiegiem oficjalnym), a w 2003 nowy zbiór opowiadań "Tak, panowie, idę urzeć" w Wydawnictwie Dolnośląskim oraz zbiór aforyzmów "Uroborosy" (wydanie poza oficjalnym obiegiem). W 2005 roku wydaje tomik wierszy w języku angielskim "Porn-graphy". W 2003 roku jego aforyzmy zostały zamieszczone w antologii "Klasyka myśli" w Ołomuńcu (Czeska Republika). Na początku 1998 r. założył Teatr Ziemi Starogardzkiej im. W. Gombrowicza, którego czynność po czterech premierowych przedstawieniach, z braku środków finansowych zawiesił. Pod koniec 2003 r. zmienia stan cywilny, a na początku 2004 roku ponownie emigruje, tym razem do Londynu, gdzie przebywa.
Zamknij