LUKRECJUSZ (ok. 97-ok. 55)
Titus Lucretius Carus, rzym. poeta i filozof; jeden z najwybitniejszych przedstawicieli epikureizmu; w poemacie O rzeczywistości ksiąg 6 (wyd. pol. 1923, przekład poet. pt. O naturze wszechrzeczy, wyd. pol. 1957); dał przystępny wykład nauki Epikura; celem poematu było uwolnienie ludzkości od strachu przed śmiercią i bogami; w księdze I i II przedstawiającej fizykę wykazał, że świat powstały przez łączenie się atomów nie wymaga ingerencji bogów, w księdze III dowodził, że dusza jako materialna umiera wraz z ciałem, w księdze IV przedstawił teorię postrzegania, w księdze V — kosmologię, w księdze VI — meteorologię; poemat Lukrecjusza jest ważnym źródłem poznania staroż. materialistyczno-mechanistycznego poglądu na świat.
K. LEŚNIAK Lukrecjusz, Warszawa 1985.
MNEP PWN 2000
Zamknij