Niemojewski stoi na stanowisku, że Jezusa nie można traktować (tylko) jako postaci historycznej. W jego historii zawarta jest głęboka wiedza, która z biegiem czasów została spłycona i ogołocona ze wzniosłej symboliki. W czterech studiach (Astrologia a Ofiara Eucharystyczna, Scena biczowania Jezusa w świetle astrologii, Jajko mistyczne, śledzenie tropów Pana) Niemojewski wnikliwie omawia wpływ astrologii na kształtowanie się chrześcijaństwa. W przykładowych dziełach malarstwa i rzeźby znajduje astrologiczne archetypy, które były początkiem znanych nam dzisiaj przedstawień ikonograficznych.