Odrodzenie polskiego Śląska jest jednym z największych fenomenów naszej historii, ponieważ dzielnica ta przez 700 lat pozostawała poza Polską. Jest to fenomen tym większy, że Polacy z Polski nie mieli w tym udziału. Odrodzenie Polski na Śląsku było dziełem mieszkańców Śląska, które wydarzyło się po tym, jak w oceanie krwi utopiono powstanie listopadowe. Polska zaczęła się tam odradzać niczym feniks z popiołów, skoro liderem tego odrodzenia był Karol Miarka, czyli Ślązak, który wcześniej gardził Polską. Prusacy tak bowiem formowali Ślązaków, że już od wczesnej edukacji wpajali im nienawiść do Polski: uczono ich, że Polska to kraj nędzarzy i małowartościowych ludzi, że w szeregu krajów europejskich zajmuje najpośledniejsze miejsce, że nie posiada żadnej literatury prócz kantyczek i kalendarzy - a ilustrowano te nauki takimi dodatkami, iż wyrabiano wstręt do Polski. W wieku 36 lat Miarka odkrył, że Polska była zupełnie inna niż głosiła to oficjalna propaganda. Poza Miarką wielkimi budzicielami Polski na Śląsku byli Józef Lompa, Paweł Stalmach, Stanisław Radziejowski, Józef Rostek, Adam Napieralski i Bronisław Koraszewski.