Franciszek Szlachcic od 1971 roku był drugą osobą w państwie. Pełnił wówczas funkcję ministra spraw wewnętrznych, był członkiem Biura Politycznego Komitetu Centralnego oraz został sekretarzem KC odpowiedzialnym za sprawy zagraniczne, kadrowe, oświatę i politykę naukową. Początek końca kariery Szlachcica w peerelowskiej hierarchii miał miejsce 15 lutego 1974 roku, kiedy to na posiedzeniu plenarnym KC otwarcie i w ostrych słowach skrytykował kierownictwo partii z Gierkiem na czele za zejście z linii ideologicznej i nierozsądną politykę gospodarczą, która doprowadziła do zadłużenia państwa i przeinwestowania.
Do tekstu.. |