 |
         |
|
 |
Biblia » Nowy Testament » Apokryfy NT » Ewangelie synoptyczne » Ewangelia Marcjona 16.Krew Galilejczyków,drzewo figowe XVIa. Krew Galilejczyków (Lc) 13.1. W tym samym czasie byli tam obecni pewni [ludzie] z wiadomością o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z ich ofiarami. 13.2. I w odpowiedzi, rzekł do nich: Czy myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż wszyscy Galilejczycy, skoro to cierpienie ich spotkało? 13.3. Bynajmniej, powiadam wam, lecz jeżeli się nie skruszycie, wszyscy podobnie zginiecie! 13.4. Albo owych osiemnastu, na których upadła wieża w Siloam i zabiła ich, czy myślicie, że byli większymi winowajcami niż wszyscy ludzie zamieszkujący Jeruzalem? 13.5. Bynajmniej, powiadam wam, lecz jeżeli się nie skruszycie, wszyscy podobnie zginiecie! XVIb. Nieurodzajne drzewo figowe (MQ-Lc) 13.6. I mówił takie podobieństwo: Miał ktoś figowe drzewo zasadzone w swojej winnicy. I przyszedł szukać na nim owocu, lecz nie znalazł. 13.7. I rzekł do winogrodnika: Oto od trzech lat przychodzę, by szukać na tym figowym drzewie owocu, a nie znajduję. Wytnij je, po cóż ziemię próżno zajmuje? 13.8. A tamten odpowiadając, mówi do niego: Panie, pozostaw je na ten rok, aż je okopię i obłożę nawozem, 13.9. a może wyda owoc w przyszłym [roku]. Jeśli zaś nie, wytniesz je. 13.10. A nauczał w sabat w jednej z synagog. 13.11. A oto była tam kobieta mająca od osiemnastu lat ducha słabości. Była pochylona i nie mogła się w ogóle wyprostować. 13.12. Ujrzawszy ją zaś Jezus przemówił i rzekł do niej: Kobieto, uwolniona jesteś od słabości swojej. 13.13. I położył na nią ręce. I zaraz wyprostowała się, i chwaliła Boga. 13.14. A odpowiadając, przełożony synagogi, oburzony, że Jezus uzdrowił w sabat, mówił do tłumu: Jest sześć dni, kiedy należy pracować. W te dni przychodźcie się uzdrawiać, a nie w dzień sabatu. 13.15. Odpowiedział mu Pan i rzekł: Obłudnicy! Czy każdy z was w sabat nie odwiązuje swego wołu czy osła od żłobu i wyprowadziwszy poi? 13.16. A czy tej córki Abrahama, którą szatan związał już od osiemnastu lat, nie należało rozwiązać od tych pęt w dniu sabatu? 13.17. A gdy to mówił, zawstydzili się wszyscy przeciwnicy jego. I cały tłum radował się ze wszystkich wspaniałych rzeczy, dziejących się dzięki niemu. 13.18. Dalej mówił: Do czego jest podobne Królestwo Boże i do czego je przyrównam? 13.19. Podobne jest do ziarnka gorczycznego, które wziął pewien człowiek i wrzucił do swego ogrodu, i wyrosło, i stało się drzewem, i ptaki niebieskie zagnieździły się w jego gałęziach. 13.20. I znów rzekł: Do czego przyrównam Królestwo Boże? 13.21. Podobne jest zaczynowi, który wziąwszy kobieta włożyła w trzy miary pszennej mąki, aż wszystko się zakwasiło. 13.22. I obchodził miasta i wsie, nauczając w podróży do Jerozolimy. 13.23. I rzekł ktoś do niego: Panie, czy nieliczni są uratowani? On zaś rzekł do nich: 13.24. Walczcie by wejść przez wąskie drzwi, gdyż wielu, powiadam wam, będzie próbowało wejść, a nie zdołają. 13.25. Gdy wstanie pan domu i zamknie drzwi, zaczniecie stawać na zewnątrz i pukać do drzwi, mówiąc: Panie, otwórz nam! A on odpowie: Nie wiem, skąd jesteście. 13.26. Wówczas zaczniecie mówić: Jadaliśmy i pijaliśmy przy tobie, i na naszych placach nauczałeś. 13.27. A on powie wam: Nie wiem, skąd jesteście, odstąpcie ode mnie wszyscy sprawcy bezprawia.
« Ewangelia Marcjona (Publikacja: 02-08-2002 Ostatnia zmiana: 17-09-2002)
str. 1605 |
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| [ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ] Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator) | ||
 | ||