Racjonalista - Strona głównaDo treści


Fundusz Racjonalisty

Wesprzyj nas..
Zarejestrowaliśmy
199.558.595 wizyt
Ponad 1065 autorów napisało dla nas 7364 tekstów. Zajęłyby one 29017 stron A4

Wyszukaj na stronach:

Kryteria szczegółowe

Najnowsze strony..
Archiwum streszczeń..

 Czy konflikt w Gazie skończy się w 2024?
Raczej tak
Chyba tak
Nie wiem
Chyba nie
Raczej nie
  

Oddano 246 głosów.
Chcesz wiedzieć więcej?
Zamów dobrą książkę.
Propozycje Racjonalisty:
Sklepik "Racjonalisty"

Złota myśl Racjonalisty:
"Wolność nie istnieje na zewnątrz, wolność istnieje tylko wewnątrz człowieka"
« Felietony i eseje  
Tajemniczy obraz da Vinci
Autor tekstu:


„Ostatnia Wieczerza"

„Ostatnia Wieczerza" Leonardo da Vinci jest jednym z najsłynniejszyh obrazów świata. Malowidło znajduje się na ścianie refektarza klasztoru przy kościele Santa Maria della Grazie w Mediolanie.
Kościół i klasztor zostały wzniesione w stylu gotyckim w XV wieku według projektu Solarii. W czasach panowania Lodovica Sforzy był przebudowany przez Bramantego, który zaprojektował między innymi kopułę kościoła.
Obraz zawdzięcza swoją sławę między innymi tragicznym losom, które prześladowały go od początku istnienia. Leonardo da Vinci malował go na niedostatecznie wyschniętej ścianie, używając w dodatku farb olejnych, co spowodowało, że już po pięciu latach obraz zaczął znikać. Kwaterujący tu dwieście lat później żołnierze napoleońscy używali ściany z malowidłem jako tarczy strzelniczej, potem zaś brutalnie wykuto w ścianie otwór drzwiowy, wreszcie w czasie drugiej wojny światowej bomba zniszczyła budynek, na szczęście nie uszkadzając ściany.
Leonardo malował „Ostatnią wieczerzę" w latach od 1494 do 1498. Artysta przedstawił moment, w którym Chrystus oznajmia swym uczniom, że jeden z nich go wyda. Oczywiście chodziło o Judasza. Malując obraz Leonardo przez dwa lata szukał na ulicach Mediolanu modeli twarzy do postaci apostołów. Wreszcie — kiedy dzieło było prawie gotowe — pozostała nie namalowana jeszcze twarz Judasza, na co zaczęli narzekać mnisi z pobliskiego klasztoru. Leonardo odparł szybko ich ataki odpowiadając, że nie może dokończyć dzieła, ponieważ bez skutku szuka tak złej twarzy i jeśli jej nie znajdzie, to posłuży się twarzą ich przeora.
Na koniec Leonardo da Vinci namalował na obrazie dwie podobne postacie: Jezusa i Tomasza. Tę zagadkową decyzję podjął pod wpływem historii, która mówi, że Jezus miał brata bliźniaka.
Jezus miał co najmniej dwie siostry i czterech braci: Józefa, Szymona, Jacka (Jakuba) i Judasza. Nie ma wśród nich Tomasza wymienianego przez czterech ewangelistów, który tradycji chrześcijańskiej przynosi wielki ambaras. Tomasz niewątpliwie nie jest imieniem, lecz przezwiskiem i po hebrajsku znaczy „bliźniak". Sprawa komplikuje się, jeżeli dodać, że w pewnych przekładach Ewangelii Jana Tomasz jest opisany jako „Tomasz Bliźniak". Prowadzi to do kolejnego nieporozumienia, ponieważ Bliźniak znaczy „bliźniak", czyli w kontekście biblijnym „Bliźniak Bliźniak". W nowszych przekładach spotykamy zapis: „Tomasz, nazywany Bliźniakiem".
Kim był więc „tomasz"? Wyjaśnienie znajdziemy w apokryficznej Ewangelii Tomasza, napisanej prawdopodobnie pod koniec I wieku. Tomasz jest tam przedstawiony jako „Judasz Tomasz", co możemy przetłumaczyć jako Judasz Bliźniak. W innym dokumencie, Aktach Tomasza, problem bardziej się precyzuje. Jest tam opisane takie zdarzenie: Pewnego razu Jezus ukazał się młodemu człowiekowi, który uznał, że „zobaczył apostoła Judasza Tomasza". Na co Jezus powiedział: „Nie jestem Judaszem, który jest bliźniakiem, tylko jestem jego bratem".
Na „Ostatniej Wieczerzy" widoczne są dwie podobne postacie: Jezusa siedzącego w centrum i Judasza (druga osoba od prawej strony obrazu). Temat Jezusowego bliźniaka był przedstawiony w kilku dziełach Leonardo da Vinci oraz był podejmowany przez francuskiego malarza Nikolas Poussin i współczesnego powieściopisarza Michela Tournier. Ponadto w arcyciekawym kościele we francuskiej miejscowości Rennes-le-Château były proboszcz Bérenger Saunire zamówił dekorację, która po obu stronach ołtarza głównego przedstawia Marię i Józefa: każde z nich trzyma na rękachmaleńkiego Jezusa.


 Podobna tematyka na: Da Vinci's The Last Supper. Virtual Tour of Santa Maria Delle Grazie
 Zobacz także te strony:
Kod Da Vinci: bezwartościowa, antychrześcijańska szmira?
Sekta Jezusa - spekulatywnie
Maria Magdalena i jej rola
 Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też:
Kod Da Vinci: bezwartościowa, antychrześcijańska szmira?
Maria Magdalena i jej rola

 Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (148)..   


« Felietony i eseje   (Publikacja: 21-05-2002 Ostatnia zmiana: 27-05-2006)

 Wyślij mailem..   
Wersja do druku    PDF    MS Word

Zenon Kuczera
Publicysta z Kanady

 Liczba tekstów na portalu: 5  Pokaż inne teksty autora
 Najnowszy tekst autora: W potrzasku świętej krwi. Czy raelianie sklonują Chrystusa?
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl. Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie, bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
str. 356 
   Chcesz mieć więcej? Załóż konto czytelnika
[ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ]
Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator)
Fundacja Wolnej Myśli, konto bankowe 101140 2017 0000 4002 1048 6365