17.Odrzucenie synów królestwa
Autor tekstu: oprac. Krzysztofa Sykty

XVIIa. Odrzucenie synów królestwa (Q), Ostatni pierwszymi (MQ)
13.28. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba/ sprawiedliwych i wszystkich proroków w Królestwie Bożym, siebie samych zaś precz wyrzuconych.
13.29. I przyjdą ze wschodu i z zachodu, z północy i z południa, i ułożą się [do stołu] w Królestwie Bożym.
13.30. I oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi.

XVIIb. Ostrzeżenie przed Herodem (Lc)
13.31. W tym czasie przybyli pewni faryzeusze, mówiąc do niego: Wyjdź i oddal się stąd, gdyż Herod chce cię zabić.
13.32. I rzekł do nich: Idźcie i powiedzcie temu lisowi: Oto wypędzam demony i dokonuję uzdrowień dziś i jutro, a trzeciego [dnia] skończę.
13.33. Tymczasem muszę dziś i jutro, i następnego [dnia] odbyć drogę, bo jest niedopuszczalne, by prorok zginął poza Jeruzalem.

XVIIc. Jeruzalem, Jeruzalem (Q)
13.34. Jeruzalem, Jeruzalem, które zabijasz proroków i kamienujesz posłanych do ciebie! Ile razy chciałem zebrać dzieci twoje, jak kokosz pisklęta swoje pod skrzydła, a nie chcieliście!
13.35. Oto dom wasz zostaje. Powiadam [[zaś]] wam: Nie ujrzycie mnie, aż powiecie: Błogosławiony, przychodzący w imię Pana.
14.1. A zdarzyło się, że gdy przyszedł w sabat zjeść chleba w domu pewnego z przywódców faryzeuszy, oni go podpatrywali.
14.2. I oto był przed nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę.
14.3. Wtedy Jezus zapytał uczonych w zakonie i faryzeuszów, mówiąc: Czy wolno w sabat uzdrawiać, czy też nie?
14.4. A oni milczeli. A obejmując go, uzdrowił i odprawił.
14.5. Potem rzekł do nich: Jeśli syn któregoś z was lub wół wpadnie do studni, czy nie wyciągnie go zaraz w dzień sabatu?
14.6. I nie mogli mu na to dać odpowiedzi.

 Oryginał.. (http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,1606)
 (Ostatnia zmiana: 17-09-2002)