XXV. fragm. Pytanie o zmartwychwstanie (pM) 20.37. A że umarli się podnoszą, to i Mojżesz zaznaczył w „O jeżynie", gdy mówi: „Pan, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba". 20.38. Bogiem zaś nie jest umarłych, ale żywych, wszyscy bowiem dla niego żyją. 20.39. A odpowiadając na to, niektórzy z uczonych w Piśmie rzekli: Nauczycielu! dobrze powiedziałeś. 20.40. Gdyż już nie odważyli się go o cokolwiek pytać. 20.41. Rzekł zaś do nich: Czemu mówią, iż Mesjasz ma być synem Dawida? 20.42. Sam bowiem Dawid mówi w Księdze Psalmów: „Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej". 20.43. Aż położę nieprzyjaciół twoich jako podnóżek stóp twoich". 20.44. Dawid więc Panem nazywa go, jakże jest jego synem? 20.45. A gdy cały lud słuchał, rzekł do uczniów: 20.46. Strzeżcie się uczonych w Piśmie, pragnących chodzenia w długich szatach, i lubiących pozdrowienia na rynkach, i pierwsze katedry w synagogach, i pierwsze leżanki na wieczerzach. 20.47. Objadają domy wdów i dla pozoru długo się modlą. Tych spotka o wiele większy wyrok. 21.1. Popatrzywszy, ujrzał bogaczy, wrzucających do skarbony swe dary. 21.2. Ujrzał też pewną ubogą wdowę, wrzucającą tam dwa grosze. 21.3. I rzekł: Prawdziwie powiadam wam, iż ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy. 21.4. Bo oni wszyscy wrzucali z tego, co im zbywało w darze, ale ta ze swego ubóstwa wrzuciła całe swoje utrzymanie, wszystko, co miała. 21.5. A gdy niektórzy mówili o świątyni, iż jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i wotami, rzekł: 21.6. Z tego, co oglądacie przyjdą dni, kiedy nie ostanie się kamień na kamieniu, który nie będzie zwalony. 21.7. Zapytali go, mówiąc: Nauczycielu! Kiedy więc to będzie i co [będzie] znakiem, że to ma nastąpić? 21.8. On zaś rzekł: Uważajcie, byście nie dali się zwieść. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: „To ja jestem", i: „Czas się przybliżył". Nie idźcie za nimi! 21.9. Kiedy zaś usłyszycie o wojnach i rozruchach, nie lękajcie się. Ma się to bowiem najpierw stać, ale nie zaraz [będzie] koniec. 21.10. Wtedy rzekł do nich: Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. 21.11. Będą wielkie trzęsienia ziemi i miejscami głód, i zarazy, i rzeczy przerażające, i z nieba ogromne znaki. 21.12. Przed tym wszystkim podniosą na was swe ręce i będą prześladować i wydawać do synagog i więzień, wiedzionych przed królów i namiestników dla imienia mego. 21.13. To da wam sposobność do świadectwa. 21.14. Postanówcie sobie w swoich sercach nie troszczyć się naprzód jak się bronić. 21.15. Ja bowiem dam wam usta i mądrość, której nie będą mogli się oprzeć, ani jej odeprzeć wszyscy wasi przeciwnicy. 21.16. A wydawani będziecie przez rodziców i braci, i krewnych, i przyjaciół, i uśmiercą [wielu] z was. 21.17. I będziecie znienawidzeni przez wszystkich dla imienia mego. |
Oryginał.. (http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,1614) (Ostatnia zmiana: 17-09-2002) |