Lekarstwa katolickie na usychanie członków
Autor tekstu: Młot na czarownice

Aczkolwiek białychgłów czarownic, jest w liczbie nierówno więcej, aniżeli mężczyzn: wszakże mężczyzn oczarowanych więcej się najduje, a to z tej przyczyny, iż Pan Bóg więcej dopuscza na sprawę cielesną, jako na tę przez którą grzech pierworodny na wszytek naród ludzki się rozlewa, czego nie tak wiele jest w inszych sprawach ludzkich, także przez węże się to odprawuje, które są do czarów sposobniejsze nad insze zwierzęta, dla tego, iż wąż był pierwszym naczyniem szatańskim do grzechu, więc też i dla tego, że sprawa cielesna snadniej w mężczyźnie może być uczarowana, aniżeli w białejgłowie. Co się pokazuje z piąci sposobów, którymi szatani władzą rodzajną zarażać zwykli, i barziej moga być wykonane w mężach, niżeli w białychłowach.

Opiszemy tedy lekarstwo według możności naszej na każdy sposób osobno, żeby ten, który jest uczarowany tak, przypatrzył się, do któregoby sposobu uczarowanie jego należało. szatan abowiem duchem będąc, ma moc za Bożym dopusczeniem, nad stworzeniem cielesnym [ … ] Tą tedy mocą mogą szatani w ciałach męskich i białogłowskich przeszkodę czynić, żeby się z sobą nie łączyli, a to dwojakim sposobem. Pierwszy gdy sprawuje, że jedno, od drugiego stroni, i nie może do drugiego przybliżyć się. Drugi, czyniąc jaką przeszkodę, abo się w wziętym na się ciele, w środek zakładając [ … ] .

Wtóry sposób takiego oczarowania, gdy człowieka zapala ku jednej białejgłowie, a ku drugiej oziębłym czyni, co może uczynić tajemnie, przykładaniem ziół, abo inszych rzeczy, które do tego baczy służące.

Trzeci, gdy mniemanie, abo fantazja męża, bądź też i białejgłowy tak odmienią, że jedna osoba, drugą się brzydzi. Czwarty, potężność członku wstydliwego wątląc, która koniecznie do rodzenia jest potrzebna. co także w inszych członkach czynić może, ruchomość im odejmując.

Piąty, broniąc prześcia wiatrów do członków, w których jest władza ruszania się, także przeszkadzając nasieniu drogi, żeby nie przychodziło do członków rodzajnych, abo żeby z tamtąd nie wychodziło.

Rzecze kto. Niewiem do któregoby sposobu uczarowania moje, które cierpię należało, to tylko wiem, iż do społeczności z żoną moją nie jestem sposobny. Może się odpowiedzieć. Jeśli jest sposobny do inszych białychgłów, a do żony nic, tedy do wtórego sposobu należy, pierwszym abowiem sposobem od latawca, abo latawice przeszkodą by było. Także, jeśli się żoną nie brzydzi, wszakże poznać nie może, a insze może, tedy i na ten czas do wtórego sposobu należy. A jeśli się nią zaś brzydzi, i poznać jej nie może, tedy się ściąga do wtórego i trzeciego sposobu. Jeśli się zaś nią nie brzydzi, i radby ją poznał, ale nie jest potężnym, czwartemu sposobowi podlega. Lecz jeśli jest potężny, a nasienia wypuścić nie może, tedy do piątego sposobu należy. Sposób leczenia pokażemy powiedziawszy w przód, jeśli takiemu uczarowaniu równie ludzie sprawiedliwi, i własce Bożej będący, jako i grzeszni podlegają. A zaiste nierównie, wyjąwszy czwarty sposób, co się barzo rzadko przytrafia. Gdzie czytelnik wiedzieć ma, iż mówimy tu o sprawie cielesnej między osobami w małżeństwie mieszkającymi, bo wszelka społeczność cielesna oprócz małżeństwa, jest grzechem śmiertelnym, i żaden się nią nie maże, jeno ten, który jest prożen łaski Bożej. Polegając tedy na piśmie świętym przyznać musimy. Iż P. Bóg szatanom daje więtszą moc grzesznymi, niżeli nad sprawiedliwymi. Aczkolwiek czytamy o utrapieniu przez szatana Joba sprawiedliwego, nie było to wszakże karanie na władzy rodzajnej. A przez jest pewna, iż na którekolwiek w małżeństwie żyjące takowe czary przypadają, znak jest, że abo obie osobie, abo jedna z nich, nie jest własce Bożej. [...] Przeto [ … ] gdy z łaski Bożej przez grzech wypadają. Pan Bóg takowej mocy w uczarowaniu władzy rodzajnej szatanowi więcej dopuscza. A jeśliby kto spytał, toby to za grzech takowy był? bespiecznie mówimy, że grzech niewstydu i nie wstrzymięźliwości, według słów Hieronima S. który cudzołożnikiem zowie męża żonę własną niewstydliwie miłującego, jakowi miłośnicy namienionym przypadkiem pospolicie podlegają. .

Lekarstwo tedy kościelne jest dwojakie, jedno od sędziego kościelnego. Drugie od spowiednika. Przeto, jeśli u sądu skarga jest, o niepotężność która z czarów przypadła, trzeba wiedzieć, iż to dwojako bywa, abo do czasu, abo do śmierci. Jeśli do czasu jest niepotężność, nierozrywa małżeństwa, którą doczesną zowie, gdy trzy lata z sobą społecznie mieszkając, i o uzdrowienie według możności starając się, bądź przez Sakramenta kościelne, bądź inszymi lekarstwy do zdrowia przychodzą. A jeśliby żadne przez ten czas lekarstwo pomocne nie było. Ta już niepotężność wieczna bywa nazywana.

Powtóre, ta niepotężność, abo uprzedza wstąpienie w małżeństwo, i wykonanie jego, taka niepotężność przeszkodą jest do małżeństwa, i rozrywa uczynione małżeństwo: [...] oprócz jeśliby w czystości żyć chcieli, jako ś. Maryja i Józef i mają po sobie prawo. [...]

Lekarstwo zaś kościelne [ … ] opisuje się w te słowa. Jeśliby za sprawą czarownic, pomocą szatańską, a dopuszczeniem Bożym, sprawa małżeńska kiedykolwiek nie dochodziła: Ci którym się to przydaje, mają bydź napomnieni, żeby sercem skruszonym, i duchem upokorzonym Bogu i kapłanowi zupełną spowiedź, ze wszytkich grzechów uczynili, i łzami obfitymi także jałmużnami, modlitwami, i postami, Pana Boga błagali. Z których słów pokazuje się, iż takowe rzeczy, jeno dla grzechu przypadają. Do tego kapłani przydawać mają Exorcismy, i insze lekarstwa kościelne, żeby jako i [ … ] poratowani byli.

Zamykając tedy ten Rozdział, mówimy. Iż pięć jest sposobów, których tak uczarowani przystojnie dla uleczenia zażywać mogą. Pierwszy odprawienie drogi, abo pielgrzymstwa do grobów, abo kościołów świętych którychkolwiek. Drugi uczynienie tamże prawdziwe spowiedzi wszystkich grzechów z skruchą serdeczną. Trzeci częste zażywanie znaku krzyża ś. zmówieniem modlitw nabożnych..Czwarty zażywanie przystojnych Exorcismów, które jakoby miały bydź czynione niżej się pokaże. Nakoniec ostrożne czarów wyrzucenie, jakośmy wspomnieli, o onym Hrabi, który trzy lata w takowym uczarowaniu trwał.


 Oryginał.. (http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,2090)
 (Ostatnia zmiana: 25-01-2004)