Rozdział II
Człowiek i państwo

Artykuł 18

Prawa i wolności człowieka są mu przyrodzone.

Artykuł 19

Prawo człowieka do życia jest chronione przez ustawę.

Artykuł 21

Osoba ludzka jest nietykalna.
Godność człowieka jest chroniona przez ustawę. (..)

Artykuł 25

Człowiek ma prawo do przekonań i swobody ich wyrażania.
Nikt nie może mu utrudniać poszukiwania, otrzymywania i rozpowszechniania informacji oraz idei.
Wolność wyrażania przekonań, otrzymywania i rozpowszechniania informacji może być ograniczona jedynie w drodze ustaw, jeżeli jest to konieczne dla ochrony zdrowia, honoru oraz godności człowieka, życia prywatnego, moralności albo ustroju konstytucyjnego.
Wolność wyrażania przekonań i rozpowszechniania informacji jest niepołączalna z działalnością przestępczą, szerzeniem nienawiści narodowej, rasowej, religijnej i społecznej, przemocy i dyskryminacji, a także z oszczerstwem i dezinformacją.
Obywatel ma prawo do otrzymywania, w trybie określonym przez ustawę, informacji o sobie, będących w posiadaniu instytucji państwowych.

Artykuł 26

Wolność myśli, wiary i sumienia nie podlega ograniczeniom.
Każdy człowiek ma prawo do wyboru religii albo wiary, do ich wyznawania samemu albo z innymi, do odprawiania obrzędów religijnych, do praktykowania swej wiary i do jej nauczania.
Nikt nie może zmuszać ani być zmuszany do wybierania ani wyznawania jakiejkolwiek religii albo wiary.
Wolność człowieka do wyznawania i szerzenia religii albo wiary nie może być ograniczona inaczej jak w drodze ustawy i tylko w przypadkach konieczności zagwarantowania bezpieczeństwa i porządku publicznego, ludzkiego zdrowia i moralności, a także podstawowych praw i wolności innych osób.
Rodzice i opiekunowie bez przeszkód troszczą się o zgodne ze swymi przekonaniami religijne i etyczne wychowanie swych dzieci.

Artykuł 27

Przekonania, wyznawana religia ani wiara nie mogą być usprawiedliwieniem dla przestępstw lub nieprzestrzegania ustaw.

Artykuł 28

Człowiek, realizując swe prawa i korzystając z wolności, jest obowiązany do przestrzegania Konstytucji i ustaw Republiki Litewskiej i nie może ograniczać praw i wolności innych ludzi.

Artykuł 29

Wszyscy ludzie są równi wobec ustaw oraz sądu, innych instytucji państwowych lub funkcjonariuszy.
Niedozwolone jest ograniczanie praw człowieka lub ustanawianie przywilejów ze względu na płeć, rasę, narodowość, język, pochodzenie, położenie społeczne, wiarę, przekonania albo poglądy.

Rozdział III
Społeczeństwo i państwo

Artykuł 38

Podstawą społeczeństwa i państwa jest rodzina.
Państwo otacza ochroną i opieką rodzinę, macierzyństwo, ojcostwo i dzieciństwo.
Małżeństwo jest wynikiem wolnej woli mężczyzny i kobiety.
Państwo rejestruje zawarcie małżeństwa, narodziny i zgony. Państwo uznaje również kościelną rejestrację małżeństw.
Prawa współmałżonków w rodzinie są równe.
Prawem i obowiązkiem rodziców jest wychowanie swoich dzieci na uczciwych ludzi i dobrych obywateli oraz utrzymywanie ich do pełnoletności.
Obowiązkiem dzieci jest szacunek dla rodziców, opieka nad nimi w starości, ochrona spuścizny.

Artykuł 40

Państwowe i samorządowe instytucje szkolne i wychowawcze są świeckie. Nauczanie religii wprowadza się w nich na życzenie rodziców.
Niepaństwowe instytucje szkolne i wychowawcze mogą być tworzone w trybie określonym przez ustawę.
Szkołom wyższym przysługuje autonomia.
Działalność instytucji szkolnych i wychowawczych podlega nadzorowi państwa.

Artykuł 43

Państwo uznaje tradycyjne kościoły i organizacje religijne Litwy, zaś inne kościoły i organizacje religijne, jeżeli mają oparcie w społeczeństwie, a ich nauka i obrzędy nie są sprzeczne z ustawą i moralnością.
Uznane przez państwo kościoły i organizacje religijne mają osobowość prawną.
Kościoły i organizacje religijne bez przeszkód głoszą swą naukę, odprawiają obrzędy, posiadają domy modlitwy, instytucje dobroczynne i szkoły przygotowujące duchownych.
Kościoły i organizacje religijne bez przeszkód rządzą się swymi kanonami i statutami.
Pozycję kościołów i organizacji religijnych w państwie określa porozumienie albo ustawa.
Nauka głoszona przez kościoły i organizacje religijne, wszelka inna działalność wyznaniowa, także domy modlitwy nie mogą być wykorzystywane w celach sprzecznych z Konstytucją i ustawami.
W Litwie nie istnieje religia państwowa.