Sura 18 — Grota.

29 I mów: „Prawda pochodzi od waszego Pana. Przeto kto chce, niech wierzy, a kto nie chce, niech nie wierzy!" My przygotowaliśmy dla niesprawiedliwych ogień, który obejmie ich jak płótna namiotu. Jeśli będą wzywać pomocy, to zostanie im udzielona w postaci wody podobnej do roztopionego metalu, który pali twarze. Jakże to nieszczęsny napój! Jakże to złe miejsce wypoczynku!

...

49 I zostanie położona księga. I zobaczysz grzeszników przejętych tym, co w niej jest. Oni będą mówili: „Biada nam! Dlaczego ta księga nie opuszcza niczego, ani małego, ani wielkiego, w swoim wyliczeniu?" I znajdą przed sobą wszystko, co uczynili. Twój Pan nie wyrządzi krzywdy nikomu.

50 Kiedy powiedzieliśmy aniołom: „Oddajcie pokłon Adamowi!" oni pokłonili się, z wyjątkiem Iblisa, który był spośród dżinnów i który zbuntowal się przeciwko rozkazowi swojego Pana. Czyż weźmiecie jego i jego potomstwo za opiekunów, poza Mną, podczas gdy oni są dla was wrogami? jakaż to zła zamiana dla niesprawiedliwych!

51 ja nie wziąłem ich za świadków przy stwarzaniu niebios i ziemi ani przy stwarzaniu ich samych; nie wezmę też jako pomocników tych, którzy sprowadzają z drogi.

52 W Dniu, kiedy On powie: „Wezwijcie tych, których uznaliście za Moich współtowarzyszy!", to oni będą ich wzywać, lecz tamci nie odpowiedzą im, ponieważ uczyniliśmy między nimi przepaść.

53 I grzesznicy zobaczą ogień. Pomyślą wtedy, że tam się dostaną, i nie znajdą od niego wybawienia.

54 Przedstawiliśmy ludziom w tym Koranie wszelkiego rodzaju przypowieści, lecz człowiek jest, ponad wszystko, kłótliwy.

55 I nic nie przeszkodziło ludziom, by uwierzyli, — kiedy przyszła do nich droga prosta — i by prosili swego Pana o przebaczenie; chyba że ma dosięgnąć ich los dawnych przodków albo spotkać kara twarzą w twarz.

56 My wysyłamy posłańców tylko jako zwiastunów i ostrzegających. Lecz ci, którzy nie wierzą, toczą spory, posługując się fałszem, by zniszczyć prawdę. Oni przyjęli z drwiną Nasze znaki i to, czym ich ostrzegano.

57 A któż jest bardziej niesprawiedliwy przez znak swojego pana, lecz odwrócił się od nich i zapomniał o tym, co przygotowały pierwej jego ręce? My położyliśmy na ich sercach osłony, żeby nie rozumieli, a w ich uszy — głuchotę. I nawet jeśli ty wezwiesz ich na prostą drogę, oni się nigdy na tej drodze nie znajdą.

...

74 I znowu wyruszyli w drogę. Aż kiedy spotkali pewnego chłopca, on go zabił. Powiedział Mojżesz: „Czy zabiłeś człowieka, który nie był winien żadnego zabójstwa? Popełniłeś rzecz niegodziwą!"

80 A co się tyczy tego chłopca, to jego rodzice byli wierzącymi i obawialiśmy się, że on narzuci im bunt i niewiarę;

81 otóż chcieliśmy, aby ich Pan dał im na to miejsce lepszego od niego i bardziej czystego, i bliższego uczuciem milosierdzia.

...

100 I przedstawimy tego Dnia Gehennę dla niewiernych szeroko otwartą;

101 dla tych, których oczy były przesłonięte od Mojego napomnienia i którzy nie byli zdolni słyszeć.

102 Czy ci, którzy nie uwierzyli, sądzą, że wezmą sobie Moje sługi, poza Mną, jako opiekunów? Zaprawdę, przygotowaliśmy Gehennę jako mieszkanie dla niewiernych.

103 Powiedz: "Czyż ja mam wam obwieścić o tych, którzy ponieśli największą stratę przez swoje czyny?

104 — o tych, których wysiłek zagubił się w życiu tego świata, gdy tymczasem sądzili, iż czynią dobrze?"

105 To są ci, którzy nie wierzą w znaki swego Pana i w Jego spotkanie. Czyny ich są daremne i My, w Dniu Zmartwychwstania, nie nadamy im żadnej wagi.

106 To ich zapłata — Gehenna, za to, iż nie wierzyli, za to, iż wzięli sobie za przedmiot szyderstwa Nasze znaki i Naszych posłańców.

Sura 19 — Maria.

36 Zaprawdę, Bóg jest moim Panem i waszym Panem! Czcijcie Go! To jest droga prosta!

37 I powstały wśród nich sekty. Lecz biada tym, którzy nie uwierzyli, na widok Dnia Wielkiego!

38 Jakże szybko oni usłyszą i zobaczą w Dniu, kiedy przyjdą do Nas! Lecz niesprawiedliwi są dzisiaj w błędzie oczywistym.

39 I ostrzegaj ich przed Dniem westchnienia, kiedy sprawa zostanie rozstrzygnięta; oni jednak są niedbali i nie wierzą.

40 Zaprawdę, My dziedziczymy ziemię i tych, którzy są na niej; oni zostaną do Nas sprowadzeni.

...

68 Na twego Pana! My zbierzemy z pewnością ich i szatanów i rzucimy ich wokół Gehenny na kolana!

69 Następnie wydzielimy z każdej sekty tych spośród nich, którzy byli najbardziej zbuntowani przeciwko Miłosiernemu.

70 My przecież najlepiej znamy tych, którzy najbardziej zasługują na to, by się tam palić.

71 Nie ma wśród was takiego, kto by tam nie miał przybyć. To jest rozstrzygające postanowienie twojego Pana!

72 Następnie My uratujemy tych, którzy byli bogobojni, a niesprawiedliwych pozostawimy tam na kolanach.

73 Kiedy są im recytowane Nasze znaki, jako jasne dowody, mówią ci, którzy nie uwierzyli, do tych, którzy uwierzyli: „Która z tych dwóch grup jest lepsza pod względem swego położenia i przebywa w lepszym towarzystwie?"

74 Ileż to pokoleń wytraciliśmy przed nimi, które były wspanialsze bogactwem i wyglądem!

75 Powiedz: „Każdemu, kto znajduje się w błędzie, niech Miłosierny przedłuży czas; aż zobaczą oni to, co im zostało obiecane: albo karę, albo Godzinę." Wtedy oni się dowiedzą, kto ma gorsze miejsce i kto jest słabszy jako wojsko.

...

81 Oni wzięli sobie bogów poza Bogiem, aby byli dla nich potęgą.

82 Wcale nie tak! Oni odrzucą ich cześć i okażą się ich przeciwnikami.

83 Czy ty nie widziałeś, iż posłaliśmy szatanów przeciw niewiernym, aby ich stale pobudzali do złego?

84 Dlatego nie spiesz się przeciwko nim! My dajemy im tylko pewną liczbę.

85 W Dniu, kiedy zbierzemy bogobojnych ku Miłosiernemu, jako wybrane poselstwo,

86 popędzimy grzeszników ku Gehennie, jako stado do wodopoju.

87 Oni nie będą mieli żadnego wstawiennictwa oprócz tych, którzy zawarli przymierze z Miłosiernym.

88 Oni powiedzieli: „Miłosierny wziął Sobie syna!"

89 Popełniliście rzecz potworną!

90 Niebiosa omal nie rozrywają się, a ziemia omal nie popęka szczelinami, a góry omal nie rozpadną sie w proch

91 — od tego, iż oni przypisali Miłosiernemu syna.

92 A nie godzi się Miłosiernemu, aby wziął sobie syna!

93 Każdy, kto jest w niebiosach i na ziemi, przychodzi do Miłosiernego jako sługa.

Sura 20 — Taha.

15 Zaprawdę, Godzina nadchodzi! Gotów jestem utrzymać ją w ukryciu, aby każda dusza otrzymała nagrodę za to, o co się pilnie stara.

16 Niech nie odsunie cię od niej ten, kto w nią nie wierzy, ten, kto idzie za swoimi namiętnościami, bo inaczej się zgubisz.

...

56 I pokazaliśmy Faraonowi wszystkie Nasze znaki, lecz on uznał je za kłamstwo i odrzucił.

57 Powiedział: "Czy przyszedłeś do nas, by wyprowadzić nas z naszej ziemi swoimi czarami, o Mojżeszu?!

58 My również pokażemy ci podobne czary! Naznacz więc dla nas i dla ciebie czas spotkania, którego ani my nie naruszymy, ani ty — i miejsce odpowiednie!"

59 Powiedział: „Wasze spotkanie niech nastąpi w dniu święta i niech się ludzie zgromadzą w biały dzień!"

60 Wtedy odwrócił się Faraon i zebrał swoją chytrość; potem przyszedł.

...

78 I Faraon ścigał ich ze swoimi wojskami, lecz pokryła ich otchłań morza:

79 Faraon wprowadził swój lud w błąd i nie skierował go na drogę prostą.

...

113 I tak zesłaliśmy mu Koran arabski, i wyłożyliśmy w nim groźby. Być może, oni będą bogobojni albo odnowi on w nich napomnienie.

Sura 21 - Prorocy.

1 Zbliża się do ludzi rozrachunek, lecz oni beztrosko się odwracają.

2 Nie przychodzi do nich żadne nowe napomnienie od ich Pana, żeby mu się nie przysłuchiwali, zabawiając się

3 z lekkim sercem. Ci, którzy byli niesprawiedliwi, potajemnie rozprawiają: „Czy on nie jest tylko człowiekiem, podobnie jak wy? Czyż będziecie się oddawać czarom skoro jasno widzicie?"

4 Powiedz: „Mój Pan zna słowa w niebie i na ziemi. On jest Słyszący, Wszechwiedzący!"

5 Oni powiedzieli przeciwnie: „To mieszanina marzeń sennych! On to wymyślił! On jest poetą! Niechże on przyjdzie do nas z jakimś znakiem, tak jak byli wysyłani dawni posłańcy!"

6 Nie uwierzyło przed nimi żadne miasto, które zniszczyliśmy. Czyż oni uwierzą?

7 I wysyłaliśmy przed tobą tylko ludzi, którym zostało dane objawienie. Zapytajcie więc ludzi posiadających napomnienie, jeśli wy sami nie wiecie!

8 My nie daliśmy im takiego ciała, żeby mogli się obejść bez pożywienia czy też byli nieśmiertelni.

9 Potem dotrzymaliśmy im obietnicy i uratowaliśmy ich oraz tych, których chcieliśmy, a wytraciliśmy ludzi występnych.

10 Zesłaliśmy wam Księgę, w której jest napomnienie dla was. Czyż wy nie rozumiecie?

11 Ileż miast niesprawiedliwych obróciliśmy w gruzy i stworzyliśmy po nich inne ludy!

12 A kiedy oni poczuli Naszą srogość, pospiesznie uciekli stamtąd.

13 „Nie uciekajcie i powróccie do tego dobrobytu, z którego korzystaliście, i do waszych mieszkań! Być może, będziecie zapytani."

14 Powiedzieli: „O biada nam! Byliśmy niesprawiedliwi."

15 I nie ustało to ich wołanie, aż uczyniliśmy ich żniwem — bezwładnymi.

16 I nie stworzyliśmy nieba i ziemi, i tego, co jest między nimi, dla zabawy.

...

29 A ktokolwiek z nich powie: „Ja jestem bogiem, poza Nim!" — to temu My zapłacimy Gehenną. W ten sposób My płacimy niesprawiedliwym!

30 Czyż ci, którzy nie uwierzyli, nie widzieli, iż niebiosa i ziemia stanowiły jedną zwartą masę i My rozdzieliliśmy je, i stworzyliśmy z wody każdą żyjącą rzecz? Czyż oni nie uwierzą?

31 I umieściliśmy na ziemi solidnie stojące, aby się ona nie kołysała z ludźmi.

32 I uczyniliśmy na niej wąwozy jako drogi. Być może, oni pójdą drogą prostą! I uczyniliśmy niebo sklepieniem chroniącym, lecz oni się odwracają od Naszych znaków.

33 On jest Tym, który stworzył: noc i dzień, słońce i księżyc: — Wszystko żegluje po orbicie.

34 My nie daliśmy nieśmiertelności żadnemu człowiekowi przed tobą. Czyżbyś ty miał umrzeć, a oni mieliby być nieśmiertelni?

35 Każda dusza zakosztuje śmierci. My doświadczamy was złem i dobrem, dla wypróbowania, i wy do Nas będziecie sprowadzeni.

36 Kiedy widzą cię ci, którzy nie wierzą, biorą cię jedynie za przedmiot szyderstwa: „Czy to ten, który tak lekceważąco wspomina waszych bogów?" Oni nie wierzą w napomnienie Miłosiernego.

37 Człowiek został stworzony z pośpiechu! Ja pokażę wam niebawem Moje znaki; nie żądajcie więc ode Mnie pośpiechu!

38 Oni mówią: „Kiedyż się spełni ta obietnica, jeśli jesteście prawdomówni?!"

39 O, gdyby ci, którzy nie uwierzyli, znali te chwile, kiedy nie będą mogli odwrócić ognia ani od swoich twarzy, ani od swoich pleców — i nie będą wspomożeni!

40 Tak! Przyjdzie ona do nich niespodzianie i wprawi ich w zdumienie; i nie będą w stanie jej odwrócić ani nie będzie im dana żadna zwłoka!

41 Wyśmiewano już posłańców przed tobą, lecz szyderców objęło to, z czego się wyśmiewali.

42 Powiedz: „Kto uchroni was w ciągu nocy i dnia przed Miłosiernym?" Lecz oni, przeciwnie; odwracają się od napomnienia swego Pana.

43 Czy oni mają bogów, którzy ich obronią przed Nami? Oni nie potrafią pomóc sobie samym, ani też nie mogą mieć przeciwko nam sprzymierzeńca.

44 Pozwoliliśmy używać dóbr tego świata — im i ich ojcom — jak długo potrwa ich życie. Czy oni nie widzą, że My przychodzimy na ziemię, zmniejszając ją po krańcach. Mogą oni zatem być zwycięzcami?

45 Powiedz: „Ja was tylko ostrzegam przez objawienie. Lecz nie słyszą wezwania głusi, kiedy są ostrzegani."

46 A jeśli dosięgnie ich tchnienie kary twojego Pana, to z pewnością oni powiedzą: „Biada nam! Byliśmy niesprawiedliwi!"

47 My postawimy wagi sprawiedliwości w Dniu Zmartwychwstania. Żadna dusza nie dozna w niczym krzywdy, nawet na ciężar jednego tylko ziarnka gorczycy; My je przyniesiemy. My wystarczymy jako rozliczający!

...

95 Zakazano mieszkańcom wszelkiego miasta, jakie zniszczyliśmy, — powrócić,

96 dopóki Gog i Magog nie zostaną wypuszczeni; wtedy oni będą spieszyć z każdego wzgórza.

97 I przybliżyła się obietnica prawdziwa; oto zastygły z przerażenia spojrzenia tych, którzy nie uwierzyli: Biada nam! „ My nie dbaliśmy o to. Przeciwnie, byliśmy niesprawiedliwi!"

98 Zaprawdę, wy i to, co czcicie poza Bogiem, będziecie drewnem dla Gehenny! Wy tam przybędziecie!

99 Gdyby oni byli naprawdę bogami, to by tutaj nie przybyli. Oni wszyscy pozostaną tam na wieki!

100 Tam będą oni wydawać jęki, ale nie będą niczego słyszeć.

101 Zaprawdę, ci, którzy już wcześniej otrzymali od Nas najpiękniejszą nagrodę — będą od niej oddaleni!

102 Nie usłyszą nawet jej syczącego odgłosu; będą się znajdować wśród tego, czego pragnęły ich dusze — nieśmiertelni!

103 Nie zasmuci ich ogromne przerażenie i spotkają ich aniołowie: „To wasz Dzień, który wam został obiecany!"

104 Tego Dnia My zwiniemy niebo, tak jak się zwija zwoje ksiąg. I tak jak zaczęliśmy pierwsze stworzenie, My je powtórzymy — według Naszej obietnicy. Zaprawdę, My tego dokonujemy!

Sura 22 - Pielgrzymka.

1 O ludzie! Bójcie się waszego Pana! Zaprawdę, trzęsienie ziemi tej Godziny będzie rzeczą straszną!

2 W tym Dniu, który wy zobaczycie, każda karmiąca matka zapomni, kogo karmiła; a każda ciężarna kobieta złoży swój ciężar. Zobaczysz ludzi jakby pijanych, chociaż oni nie będą pijani. Lecz kara Boga będzie straszna!

3 Wśród ludzi są tacy, którzy dyskutują o Bogu, nie posiadając żadnej wiedzy, i idą za każdym zbuntowanym szatanem.

4 Napisano o nim, że jeśli kto weźmie go sobie za opiekuna, to zostanie sprowadzony z drogi i poprowadzony ku karze ognia piekielnego.

...

8 Wśród ludzi jest taki, który dyskutuje o Bogu, bez wiedzy i bez kierownictwa, bez Księgi dającej światło,

9 odwracając się dumnie bokiem, aby błądzić z dala od drogi Boga. Czeka go zawstydzenie na tym świecie i My damy mu zakosztować w Dniu Zmartwychwstania kary ognia palącego.

10 To jest za to, co przygotowały pierwej twoje ręce, i ponieważ Bóg nie jest niesprawiedliwy dla Swoich sług.

11 Wśród ludzi jest i taki, który czci Boga na krawędzi: jeśli otrzyma jakieś dobro, to cieszy się nim spokojnie; a jeśli dosięgnie go jakaś próba, to odwraca twarz. On stracił życie tego świata i ostateczne. To jest strata oczywista.

12 On wzywa, zamiast Boga, to, co mu ani nie szkodzi, ani też nie przynosi żadnej korzyści. To jest zabłądzenie dalekie!

13 On wzywa tego, od którego szkoda jest bliższa niż korzyść. Jakże to zły pan i jakże to zły współtowarzysz!

...

19 Oto są dwie grupy przeciwników, którzy prowadzą spór w przedmiocie swego Pana. Ci, którzy nie uwierzyli, będą mieli ubranie przykrojone z ognia; a głowy ich polewane będą wrzącą wodą,

20 która roztopi ich wnętrzności i skórę.

21 Dla nich będą żelazne rózgi z hakami.

22 Ilekroć będą chcieli wyjść stamtąd, udręczeni cierpieniem, będą tam zawracani: „Zakosztujcie kary ognia palącego!"

...

25 Zaprawdę, ci, którzy nie wierzą i odsuwają od drogi Boga i od świętego Meczetu, przygotowanego jednakowo dla wszystkich ludzi, zarówno tych, którzy tam przebywają, jak i koczowników; i ci, którzy dopuszczają się tam profanacji, wbrew prawu, zakosztują kary bolesnej.

...

42 A jeśli ciebie uważają za kłamcę — to przecież już przed nimi zadawali kłam: lud Noego, ludy Ad i Samud,

43 lud Abrahama i lud Lota,

44 i mieszkańcy Madian; i Mojżesz też został uznany za kłamcę. Dałem pewną zwłokę niewiernym, potem pochwyciłem ich. I jakież było Moje potępienie!

45 Ileż miast zniszczyliśmy za ich niesprawiedliwość! Są to opustoszałe ruiny. Ileż studni opuszczonych, i zamków wyniosłych!

46 Czyż oni nie chodzili po ziemi i czy nie mieli serc, żeby dzięki nim rozumieć, albo uszu, żeby dzięki nim słyszeć? To nie ich oczy są ślepe, lecz ślepe są serca w ich piersiach.

47 Oni domagają się od ciebie przyspieszenia kary! Bóg nie zmieni nigdy Swojej obietnicy! I, zaprawdę, jeden dzień u twego Pana jest jak tysiąc lat według waszego liczenia!

48 Iluż to miastom Ja dałem zwłokę, kiedy były one niesprawiedliwe! Potem je pochwyciłem. A do Mnie zmierza wędrowanie!

49 Powiedz: „O ludzie! Ja jestem dla was tylko jawnie ostrzegającym."

...

51 A ci, którzy starają się zniweczyć Nasze znaki, będą mieszkańcami ognia piekielnego.

52 I My nie wysłaliśmy przed tobą żadnego posłańca, ani proroka, któremu by szatan czegoś nie podszeptał, kiedy ten oddawał się marzeniom. Lecz Bóg ściera to, co podsuwa szatan; potem utwierdza Swoje znaki — Bóg jest Wszechwiedzący, Mądry! -

53 by uczynić to, co podsuwa szatan, próbą dla tych, w których sercach tkwi choroba i którzy serca mają zatwardziałe. — Zaprawdę, niesprawiedliwi daleko odeszli w swoim odszczepieństwie! -

54 I aby wiedzieli ci, którym dano wiedzę, iż prawda jest od twojego Pana; i aby w Niego uwierzyli i upokorzyły się przed Nim ich serca. Zaprawdę, Bóg jest przewodnikiem po drodze prostej dla tych, którzy uwierzyli!

55 A ci, którzy nie uwierzyli, nie przestają wątpić w Niego, aż niespodziewanie przyjdzie do nich Godzina albo aż przyjdzie do nich kara Dnia nieszczęsnego.

56 Królestwo, tego Dnia, będzie należeć do Boga i On ich rozsądzi. Ci, którzy uwierzyli i czynili dobre dzieła, będą w Ogrodach szczęśliwości.

57 A ci, którzy nie uwierzyli i za kłamstwo uznali Nasze znaki — doznają kary poniżającej.

...

71 I Oni czczą, poza Bogiem, to, czemu On nie dał żadnej władzy i o czym oni nie mają żadnej wiedzy. A niesprawiedliwi nie będą mieli żadnego pomocnika!

72 A kiedy są im recytowane Nasze znaki, jako jasne dowody, rozpoznasz na twarzach tych, którzy nie wierzą, zaprzeczenie; oni gotowi są nawet zaatakować tych, którzy im recytują Nasze znaki. Powiedz: „Czyż mam wam obwieścić coś gorszego niż to? Ogień, który obiecał Bóg niewierzącym? Jakże to nieszczęsna przystań!"

73 O ludzie! Podaje się wam przykład, więc go posłuchajcie! Zaprawdę, ci, których wzywacie poza Bogiem, nie stworzą nigdy nawet muchy, chociażby się razem złączyli, by to uczynić. A jeśli mucha im cokolwiek weźmie, to oni nie są zdolni jej tego zabrać. Jakże słaby jest proszący i proszony!

74 Oni nie mierzą Boga Jego prawdziwą miarą. Zaprawdę, Bóg jest Mocny, Potężny!

Sura 23 - Wierni.

36 Daleko, daleko jest to, co wam zostało obiecane!

37 Nie ma tu nic innego, jak tylko nasze życie na tym świecie; umieramy i żyjemy, i nie będziemy wskrzeszeni!

38 Ten oto jest tylko człowiekiem, który wymyślił przeciwko Bogu kłamstwo. My jemu nie wierzymy."

39 Powiedział: „Panie mój, dopomóż mi, ponieważ oni uznali mnie za kłamcę!"

40 Rzekł: „Wkrótce oni zapewne będą żałować!"

41 I słusznie pochwycił ich krzyk, i uczyniliśmy ich śmieciem. Precz z ludem niesprawiedliwych!

...

44 Następnie wysłaliśmy Naszych posłańców, jednego po drugim. Za każdym razem, kiedy przychodził do jakiegoś narodu jego posłaniec, oni go uważali za kłamcę. I tak posyłaliśmy jednych za drugimi, i sprawiliśmy, iż przeszli do legend. Precz z ludem niewiernych!

...

64 A kiedy My ukarzemy tych spośród nich, którzy żyją w dostatku, wtedy oni będą błagać.

65 "Nie lamentujcie dzisiaj, przecież nie otrzymacie od Nas pomocy!

66 Moje znaki były wam recytowane, lecz wy obracaliście się na piętach,

67 okazując dumę względem nich, i spędzaliście noc na pustych rozmowach."

68 Czyż oni się nie zastanowili nad tym słowem, kiedy przyszło do nich to, co nie przyszło do ich pierwszych ojców?

69 Czyżby oni nie poznali swojego Posłańca, skoro się go wyrzekli?

70 Albo też czy powiedzą, iż jest on opętany przez dżinny? Przeciwnie, on przyszedł do nich z prawdą, lecz większość z nich nienawidzi prawdy.

...

74 I, zaprawdę, ci, którzy nie wierzą w życie ostateczne, od tej drogi odchodzą.

75 A jeślibyśmy okazali im miłosierdzie i jeślibyśmy odsunęli od nich zło, to oni z pewnością trwaliby uporczywie w swoim buncie, błądząc na oślep.

76 I dosięgła ich Nasza kara, lecz oni się nie podporządkowali swojemu Panu; i oni się nie upokorzyli.

77 Aż kiedy My otworzymy przed nimi bramę kary strasznej, wtedy popadną tam w rozpacz.

78 On jest Tym, który stworzył dla was słuch, wzrok i serce. Jakże mało jesteście wdzięczni!

...

82 Oni mówili: "Czyż kiedy pomrzemy i staniemy się prochem i kośćmi, to czy na pewno zostaniemy wskrzeszeni?

83 To nam było już obiecane, i poprzednio naszym ojcom, lecz to są tylko baśnie przodków."

...

91 Bóg nie wziął Sobie żadnego syna i nie było z Nim żadnego boga. Bo wówczas każdy bóg zabrałby to, co stworzył, i jeden z nich wyniósłby się ponad innych. Chwała niech będzie Bogu! On jest ponad to, co Jemu przypisują!

92 On zna to, co jest skryte i co jest jawne. On jest wyniosły ponad to, co Jemu dodają jako współtowarzyszy!

...

102 Wtedy ci, których szale okażą się ciężkie, będą szczęśliwi.

103 A ci, których szale okażą się lekkie, będą tymi, którzy stracili samych siebie. Oni będą przebywać w Gehennie na wieki.

104 Ogień będzie palił ich twarze i będą wykrzywiać wargi, ukazujac zęby.

105 „Czy nie były wam recytowane Moje znaki? Lecz wy uważaliście je za kłamstwo."

106 Oni powiedzą: "Panie nasz! Opanowało nas nieszczęście. Jesteśmy ludźmi błądzącymi.

107 Panie nasz! Wyprowadź nas z niej ! A jeśli będziemy ponownie czynić zło, to wtedy będziemy rzeczywiście niesprawiedliwi."

108 On powie: „Pozostańcie tam ze wstydem i nie mówcie do Mnie!"

109 Przecież mówiła, część Moich sług: „Panie nasz! My wierzymy! Przebacz nam i miej nad nami miłosierdzie! Ty jesteś najlepszym z miłosiernych!"

110 I wy szydziliście z nich, tak iż zapomnieliście o wspominaniu Mnie, kiedy się z nich wyśmiewaliście.

111 Oto Ja dzisiaj wynagrodziłem ich za to, iż byli cierpliwi; oni triumfują.

Sura 24 — Światło.

26 Złe kobiety — dla złych mężczyzn; źli mężczyźni — dla złych kobiet! Dobre kobiety — dla dobrych mężczyzn; dobrzy mężczyźni — dla dobrych kobiet! Ci ostatni nie są winni tego, co o nich mówią. Oni otrzymają przebaczenie i zaopatrzenie szlachetne.

...

39 A działania tych, którzy nie uwierzyli, są podobne do mirażu na pustyni: człowiek spragniony bierze go za wodę, a kiedy przyjdzie do niego; niczego tu nie znajduje; on znajduje tam Boga, który mu w pełni zapłaci jego rachunek. Bóg jest szybki przy rachunku!

40 Albo są jak ciemności na morzu głębokim: pokrywa je fala, nad którą wznosi się druga fala, a nad nią są chmury. To są ciemności jedne nad drugimi. Kiedy ktoś wyciągnie rękę, ledwie może ją

zobaczyć. Jeśli Bóg nie da komuś światła, to on tu nie ma światła.

41 Czy ty nie widziałeś, iż Boga wysławiają ci, co są w niebiosach i na ziemi, i ptaki z rozpostartymi skrzydłami? Każdy wie, jak się modlić i jak wysławiać Boga. Bóg wie dobrze, co oni czynią.

Sura 25 — Rozróżnienie.

3 Jednak oni poza Nim wzięli sobie bogów, którzy nie potrafią niczego stworzyć, lecz sami zostali stworzeni. Oni nie mogą działać ani na swoją szkodę, ani na swoją korzyść; i nie władają ani śmiercią, ani życiem, ani zmartwychwstaniem.

4 Powiedzieli ci, którzy nie uwierzyli: „To jest tylko kłamstwo, które on wymyślił, i pomogli mu w tym inni ludzie."

5 I powiedzieli: "To są tylko baśnie dawnych przodków. On kazał je zapisać dla siebie i są mu recytowane rano i wieczór.

6 Powiedz: „Zesłał to Ten, który zna tajemnice w niebiosach i na ziemi. On jest Przebaczający, Litościwy!"

7 I oni powiedzieli: "Cóż to z tym Posłańcem? On je pożywienie i chodzi po jarmarkach. Dlaczego nie został zesłany do niego anioł, aby być razem z nim ostrzegającym!

8 Albo gdyby mu został rzucony jakiś skarb czy też posiadał jakiś ogród, z którego by się żywił!" I powiedzieli niesprawiedliwi: „Wy postępujecie jedynie za człowiekiem zaczarowanym!"

9 Popatrz, jak oni podają ci przykłady; tak że zabłądzili i nie mogą znaleźć drogi.

10 Niech będzie błogosławiony Ten, który jeśli zechce, da ci coś lepszego niż to: Ogrody, gdzie w dole płyną strumyki i gdzie umieści dla ciebie pałace.

11 Ależ przeciwnie! Oni za kłamstwo uznali Godzinę! Lecz My przygotowaliśmy dla tych, którzy za kłamstwo uznali Godzinę — ogień palący!

12 Kiedy ów ogień dojrzy ich z daleka, dojdzie do nich jego wściekłe wycie.

13 A kiedy zostaną weń wrzuceni, w ciasne miejsce, skrępowani razem, będą wzywać zniszczenia.

14 Nie wzywajcie dzisiaj zniszczenia jednego, lecz wzywajcie zniszczeń wielu.

15 Powiedz: „Czy to jest lepsze, czy Ogród wieczności obiecany bogobojnym, który będzie dla nich zapłatą i przystanią?"

...

21 Ci, którzy się nie spodziewają Naszego spotkania, mówią: „Dlaczego nie zostali zesłani do nas aniołowie albo dlaczego nie widzimy naszego Pana?" I stali się dumni w swoich duszach, i przekroczyli granice wielkiej zuchwałości.

22 W Dniu, kiedy oni zobaczą aniołów — tego Dnia nie będzie radosnej wieści dla grzeszników — będą mówili: „To przeszkoda nie do usunięcia."

23 I przystąpiliśmy do dzieł, jakich oni dokonali, i uznaliśmy je za proch rozrzucony.

24 Tego Dnia mieszkańcy Ogrodu będą mieli lepsze miejsce pobytu i piękniejsze miejsce odpoczynku południowego.

25 W tym Dniu, kiedy rozerwie się niebo z chmurami i kiedy zostaną zesłani aniołowie,

26 w tym Dniu prawdziwa władza królewska będzie należeć do Miłosiernego; i dla niewiernych będzie to Dzień trudny!

27 W tym Dniu niesprawiedliwy będzie gryzł swoje ręce, mówiąc: "Ach, gdybym był wybrał sobie drogę razem z Posłańcem!

28 Biada mi! Gdybym choć nie był sobie wziął takiego to za przyjaciela!

29 On sprowadził mnie z drogi daleko od napomnienia, które już do mnie przyszło. Szatan jest dla człowieka zdrajcą!

30 Powiedział Posłaniec: „O Panie mój! Mój lud wziął ten Koran jako pustą gadaninę."

...

32 Ci, którzy nie uwierzyli, mówią: „Gdyby przynajmniej Koran został zesłany naraz w całości!" Został on objawiony w ten sposób, aby twoje serce było przez niego utwierdzone; i recytowaliśmy go według pewnego porządku.

33 I kiedy oni przychodzą do ciebie z jakąś przypowieścią, My przychodzimy do ciebie z prawdą i lepszym wyjaśnieniem.

34 Ci, którzy będą wskrzeszeni i skierowani twarzami ku Gehennie, będą mieli najgorsze miejsce i będą najbardziej oddaleni z drogi.

...

35 Daliśmy już Mojżeszowi Księgę i umieściliśmy razem z nim jego brata Aarona jako wezyra.

36 Powiedzieliśmy: „Idźcie obydwaj do ludu, który za kłamstwo uznał Nasze znaki!" — i zniszczyliśmy ten lud całkowicie.

37 A lud Noego, który za kłamców uznał posłańców — potopiliśmy i uczyniliśmy go znakiem dla ludzi; i przygotowaliśmy dla niesprawiedliwych karę bolesną.

38 A jeśli chodzi o ludy Ad i Samud i mieszkańców Ar-Rass , i liczne pokolenia miedzy nimi

39 — to im wszystkim podawaliśmy przykłady i wszystkich zniszczyliśmy całkowicie!

40 A przecież z pewnością przechodzili oni obok miasta, na które spadł zgubny deszcz. Czyż oni tego nie widzieli? Nie! Oni nie spodziewają się zmartwychwstania!

41 A kiedy ciebie widzą, to naśmiewają się z ciebie: "Czy to ten, którego dał Bóg jako Posłańca?

42 On byłby nas oddalił od naszych bogów, gdybyśmy nie trwali mocno przy nich." Niebawem oni się dowiedzą, kiedy zobaczą karę, kto bardziej zbłądził z drogi.

43 Czy ty widziałeś tego, który sobie wziął swoją namiętność za boga? Czy ty będziesz dla niego opiekunem?

44 Czy sądzisz, że większość z nich słyszy albo rozumie? … Oni są jak bydło; nie, oni raczej zbłądzili z drogi!

...

66 Zaprawdę, kara ta jest ciągłą torturą! Zaprawdę, nieszczęsna jest Gehenna jako miejsce schronienia i pobytu

67 I ci, którzy kiedy rozdają, to ani nie trwonią, ani nie skąpią, ponieważ miedzy tymi dwoma leży to, co słuszne.

68 I ci, którzy nie wzywają żadnego boga, poza Bogiem; i nie zabijają nikogo wbrew zakazowi Boga, chyba że zgodnie z prawem; i nie uprawiają rozpusty. A kto to czyni, spotka go kara za grzech.

69 Jemu będzie podwojona kara w Dniu Zmartwychwstania i będzie w niej poniżony na wieki.

70 Z wyjątkiem tych, którzy się nawrócili, którzy uwierzyli i uczynili dobre dzieło; tym Bóg zamieni ich złe czyny na dobre. Bóg jest Przebaczający, Litościwy!

Sura 26 - Poeci.

65 I wyratowaliśmy Mojżesza i tych wszystkich, którzy razem z nim byli.

66 A potopiliśmy tamtych.

67 Zaprawdę, w tym jest znak! Lecz większość z nich nie uwierzyła.

68 Twój Pan jest Potężny, Litościwy!

...

92 Będzie im powiedziane: "Gdzie są ci, których czciliście

93 poza Bogiem? Czy oni wam pomagają albo czy pomagają samym sobie?"

94 zostaną tam wrzuceni oni sami i ci, którzy zabłądzili,

95 i zastępy Iblisa, wszyscy razem.

96 Oni będą mówili, prowadząc tam spór między sobą:

97 Na Boga! My byliśmy z pewnością w jawnym błędzie,

98 kiedy stawialiśmy was na równi z Panem światów!

99 Nas sprowadzili z drogi tylko grzesznicy,

100 nie mamy więc orędowników

101 ani też nie mamy wiernego przyjaciela.

102 O, jeśliby nam dany był powrót, to bylibyśmy między wiernymi!"

...

118 Rozstrzygnij więc jasno między mną a nim! Uratuj mnie i tych wiernych, którzy są razem ze mną!"

119 I uratowaliśmy jego i tych, którzy byli z nim w załadowanym statku;

120 i potopiliśmy pozostałych.

121 Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy!

...

136 Oni powiedzieli: "Nam jest wszystko jedno, czy ty nas napominasz, czy też nie jesteś z liczby napominających.

137 Nasze postępowanie podobne jest tylko do postępowania naszych przodków.

138 I my nie będziemy ukarani!"

139 I oni uznali go za kłamcę, więc ich wytraciliśmy. Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy

140 Zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy!

...

153 Oni powiedzieli: "Ty jesteś tylko jednym z zaczarowanych.

154 Jesteś tylko człowiekiem jak my. Przynieś nam jakiś znak, jeśli jesteś z liczby prawdomównych!"

155 powiedział: "To jest wielbłądzica; ona pić będzie określonego dnia, a wy pić będziecie innego oznaczonego dnia.

156 Nie czyńcie jej nic złego, bo dosięgnie was kara Dnia Wielkiego!"

157 Oni jednak przecięli jej pęciny, lecz nazajutrz tego pożałowali.

158 I dosięgła ich kara. Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy!

...

170 I wyratowaliśmy jego i jego rodzinę wszystkich razem;

171 jedynie stara kobieta znalazła się wśród tych, którzy pozostali w tyle.

172 Następnie wytraciliśmy innych.

173 I spuściliśmy na nich gwałtowny deszcz. A jakże zgubny jest deszcz dla tych, którzy zostali ostrzeżeni!

174 Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy!

...

188 On powiedział: „Mój Pan wie najlepiej, co wy czynicie!"

189 Lecz oni uznali go za kłamcę. I pochwyciła ich kara Dnia Cienia: to była kara Dnia Wielkiego.

190 Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy.

...

221 Czy, ja mam was powiadomić, na kogo zstępują szatani?

222 Zstępują oni na każdego kłamcę, grzesznika.

223 Oni podają do wiadomości to, co zasłyszeli, lecz większość z nich to kłamcy.

224 A jeśli chodzi o poetów, to postępują za nimi ci, którzy błądzą.

225 Czy ty nie widzisz, jak oni wędrują po wszystkich dolinach

226 i jak mówią to, czego nie czynią?

227 Wyjątek stanowią ci, którzy uwierzyli, pełnili dobre dzieła i często wspominali Boga. Oni obronili się po tym, jak doznali niesprawiedliwości. A niebawem dowiedzą się ci; którzy czynili niesprawiedliwość, jakich przeciwności losu oni doznają!

Sura 27 — Mrówki.

4 Zaprawdę, tym, którzy nie wierzą w życie ostateczne, upiększyliśmy ich działania, więc oni wędrują na oślep.

5 Oto ci, których oczekuje najgorsza kara; oni w życiu ostatecznym będą najbardziej stratni.

...

16 Salomon był dziedzicem Dawida i powiedział: „O ludzie! Nauczono nas mowy ptaków i zostaliśmy obdarowani wszelkimi rzeczami. Zaprawdę, to jest łaska oczywista!"

17 I zgromadzone zostały wojska dla Salomona, złożone z dzinnów, ludzi i ptaków; i ustawiono je w szeregi.

18 A kiedy doszli do Doliny Mrówek; jedna mrówka powiedziała: „O mrówki! Wejdźcie do waszych pomieszczeń, żeby Salomon i jego wojska nie stratowały nas przez nieuwagę."

19 I Salomon uśmiechnął się na te jej słowa, i powiedział: „Panie mój! Pobudź mnie, abym był wdzięczny za Twoja dobroć, którą mnie napełniłeś i moich rodziców; i abym czynił dobro, które by się Tobie podobało. Wprowadź mnie, przez Twe miłosierdzie, pomiędzy Twoje sługi sprawiedliwe!"

20 Salomon zrobił przegląd ptaków i powiedział: "Dlaczegoż nie widzę dudka? Czyżby był nieobecny?

21 Ukarze go niechybnie kara surowa albo, doprawdy, go zabije, chyba że przyniesie mi wyraźne usprawiedliwienie!"

22 Lecz on niebawem się zjawił i powiedział: "Dowiedziałem się o czymś, czego ty nie wiesz. Przynoszę ci od ludu Saba wieść pewną.

23 Oto znalazłem kobietę, która króluje nad nimi; ona otrzymała wszystko i ma wspaniały tron.

24 Znalazłem ją i jej lud oddających pokłon słońcu, poza Bogiem. Szatan upiększył im ich działania i odsunął od drogi; nie idą więc drogą prostą.

25 Nie oddają oni pokłonów Bogu, który wyprowadza z ukrycia to, co jest w niebiosach i na ziemi, i który wie, co ukrywacie i co ujawniacie.

26 Oto Bóg! Nie ma boga, jak tylko On, Pan tronu wspaniałego!"

...

50 Oni zamyślili podstęp i My zamyśliliśmy podstęp, kiedy oni nawet nie przeczuwali.

51 I popatrz, jaki był ostateczny koniec ich podstępu! Zniszczyliśmy całkowicie ich i ich lud, wszystkich razem.

52 I opustoszały ich domostwa za to, iż byli niesprawiedliwi. Zaprawdę, w tym jest znak dla ludzi, którzy wierzą!

53 I uratowaliśmy tych, którzy uwierzyli i którzy byli bogobojni.

...

65 Powiedz: „Nikt nie zna tego, co ukryte w niebiosach i na ziemi, z wyjątkiem Boga!" Oni zaś nie wiedzą, kiedy będą wskrzeszeni.

66 Przeciwnie! Ich wiedza o życiu ostatecznym nie jest wystarczająca; przeciwnie! oni o nim powątpiewają; tak! oni są ślepi!

67 I mówią ci, którzy nie wierzą: "Czyż my, kiedy się staniemy prochem, podobnie jak nasi ojcowie, czyż zostaniemy wyprowadzeni?

68 Było nam to obiecane, podobnie jak naszym ojcom przedtem! To są tylko opowieści dawnych przodków!"

69 Powiedz: „Podróżujcie po ziemi i patrzcie, jaki był ostateczny koniec grzeszników!"

70 Nie smuć się nad nimi i nie pozostawaj w niepokoju z powodu tego, co oni podstępnie knują!

71 Oni mówią: „Kiedy to ziści się ta obietnica, jeśli jesteście prawdomówni?"

72 Powiedz: „Być może, jest tuż za wami część tego, co staracie się przyspieszyć!"

73 Zaprawdę, twój Pan jest władcą łaski dla ludzi, lecz większość z nich nie dziękuje!

74 Zaprawdę, twój Pan wie dobrze, co kryją ich piersi i co oni głoszą jawnie!

75 Nie ma nic ukrytego w niebie i na ziemi, czego by nie było w Księdze jasnej!

...

80 Zaprawdę, ty nie zmusisz do słyszenia martwych ani tez nie zmusisz do usłyszenia tego wezwania głuchych, kiedy oni się odwracają plecami.

81 I nie wyprowadzisz na drogę prostą ludzi ślepych z ich zabłądzenia. I dasz usłyszeć tylko tym, którzy wierzą w Nasze znaki i którzy się poddają całkowicie.

82 A kiedy padnie na nich słowo, to My wyprowadzimy dla nich zwierzę z ziemi i ono im powie: „Ludzie nie są szczerze przekonani o Naszych znakach."

83 A w Dniu, kiedy My zbierzemy z każdego narodu mrowie spośród tych, którzy za kłamstwo uznali Nasze znaki, oni zostaną podzieleni.

84 A kiedy oni przybędą, On powie: „Czy uznaliście za kłamstwo Moje znaki, nie obejmując ich wiedza? Cóż jeszcze czyniliście?"

85 I padnie na nich słowo za to, iż byli niesprawiedliwi, i nie będą mogli mówić.

86 Czyż oni nie widzieli, ze uczyniliśmy noc, aby podczas niej odpoczywali, i dzień, aby jasno widzieli? Zaprawdę, to są znaki dla ludzi wierzących!

87 W tym Dniu, kiedy zadmą w trąbę, ci, którzy są w niebiosach i na ziemi, będą przerażeni — z wyjątkiem tych, których Bóg zechce oszczędzić — i wszyscy przybędą do Niego upokorzeni.

88 I zobaczysz góry, które uważałeś za nieruchome, jak będą przechodzić, podobnie jak przechodzą chmury. To jest działanie Boga, który uczynił doskonale każdą rzecz. Zaprawdę, On jest w pełni świadomy tego, co wy czynicie!

89 Ci; którzy przyjdą z dobrym dziełem, otrzymają coś lepszego niż to; oni, tego Dnia, będą uchronieni od strachu.

90 A ci, którzy przyjdą ze złym dziełem, będą wrzuceni twarzami w ogień: „Czyż nie otrzymaliście zapłaty jedynie za to, co czyniliście?"

Sura 28 - Opowiadanie.

38 I powiedział Faraon: „O dostojnicy! Nie wiem, czy możecie mieć innego boga oprócz mnie. O Hamanie! Rozpal mi ogień na glinie i zbuduj dla mnie wyniosłą wieżę; być może, wzniosę się do Boga Mojżesza. Sadze, iż jest on kłamcą."

39 I wbił się w pychę na ziemi bez żadnego prawa — on i jego wojska. Myśleli, ze nie będą do Nas sprowadzeni.

40 Pochwyciliśmy go i jego wojska i wrzuciliśmy ich do morza. Popatrz, jaki był ostateczny koniec ludzi niesprawiedliwych!

41 I uczyniliśmy ich irmanami wzywającymi do ognia; a w Dniu Zmartwychwstania oni nie będą wspomożeni.

42 I sprawiliśmy, iż poszła za nimi klątwa na tym świecie; a w Dniu Zmartwychwstania oni się znajda wśród znienawidzonych.

43 I daliśmy Mojżeszowi Księgę, po wytraceniu pierwszych pokoleń, jako jasne przykłady dla ludzi, jako przewodnictwo po drodze prostej i jako miłosierdzie. Być może, oni się opamiętają!

...

48 Lecz kiedy przyszła do nich prawda od Nas, oni powiedzieli: „Dlaczego nie zostało mu dane to, co zostało dane Mojżeszowi?" Czy oni nie odrzucili tego, co zostało dane Mojżeszowi niegdyś? Oni powiedzieli: „To są dwie księgi czarów wzajemnie się wspomagające!" I powiedzieli: „My w to wszystko nie wierzymy!"

49 Powiedz: „Przynieście więc Księgę od Boga, która byłaby lepszym — od tych dwóch — przewodnikiem po drodze prostej; będę postępował według niej, jeśli mówicie prawdę!"

50 Jeśli tobie nie odpowiedzą, to wiedz, że oni idą tylko za swoimi namiętnościami. A kto jest bardziej zabłąkany aniżeli ten, kto postępuje za swoja namiętnością, bez przewodnictwa ze strony Boga? Zaprawdę, Bóg nie prowadzi drogą prostą ludu niesprawiedliwych!

51 A teraz doprowadziliśmy do nich słowo — być może, oni się opamiętają! -

...

58 Ileż miast zniszczyliśmy, których mieszkańcy pysznili się swoim życiem! I oto ich domostwa, po ich odejściu, pozostały nie zamieszkane — oprócz nielicznych. I My, tylko My jesteśmy dziedzicem!

59 Jednak twój Pan nigdy nie niszczył miast, dopóki nie posłał do ich metropolii posłańca, by recytował im Nasze znaki. My niszczyliśmy miasta tylko wtedy, kiedy ich mieszkańcy byli niesprawiedliwi.

60 I wszystko, co wam zostało dane, jest tylko używaniem życia tego świata i jego ozdobą; a to, co jest u Boga, jest lepsze i bardziej trwałe. Czy nie jesteście rozumni?

...

62 W tym Dniu wezwie ich Bóg i powie: „Gdzie są Moi współtowarzysze, których wy uznawaliście?"

63 I ci, na których sprawdziło się słowo, powiedzą: „Panie nasz! To są ci, których sprowadziliśmy na manowce. Sprowadziliśmy ich na manowce, tak jak sami zabłądziliśmy. My się ich wypieramy przed Tobą: oni nas nie czcili."

64 I zostanie im powiedziane: „Wezwijcie waszych współtowarzyszy!" Oni ich wezwą, lecz nie zostaną wysłuchani; i ujrzą karę. O, gdyby byli poszli drogą prostą!

65 W tym Dniu On wezwie ich i powie: „Co odpowiedzieliście wysłannikom?"

66 I tego Dnia wszystkie wieści wydadzą im się ciemne, ani tez nie będą się wzajemnie pytać.

...

76 Oto Karun należał do ludu Mojżesza, lecz on był względem nich niegodziwy. My daliśmy mu tyle skarbów, że same tylko klucze do nich były zbyt ciężkie dla ludzi obdarzonych siłą. Oto powiedział mu jego lud: "Nie raduj się! Zaprawdę, Bóg nie miłuje tych, którzy się radują!

77 Lecz poszukuj wśród tego, co ci dał Bóg, siedziby ostatecznej ! Nie zapominaj twojego udziału na tym świecie i czyń dobrze, tak jak czyni dobrze dla ciebie Bóg! Nie poszukuj zgorszenia na ziemi! Zaprawdę, Bóg nie miłuje szerzących zgorszenie!"

78 On powiedział: „To, co mi zostało dane, zawdzięczam wiedzy, którą posiadam." Czyż nie wiedział, iż Bóg wytracił przed nim całe pokolenia takich, którzy byli mocniejsi siłą od niego i którzy więcej zgromadzili? Grzesznicy nie są pytani o swoje grzechy.

79 Potem wyszedł on do swego ludu w całym przepychu. Ci, którzy pragnęli życia tego świata, powiedzieli: „O, gdybyśmy posiadali tyleż, co zostało dane Karunowi! On jest posiadaczem ogromnej fortuny."

80 I powiedzieli ci, którym dana była wiedza: „Biada wam! Nagroda Boga jest lepsza dla tego, kto wierzy i czyni dobro. Otrzymają ją tylko cierpliwi."

81 I sprawiliśmy, iż ziemia pochłonęła jego i jego domostwo. I nie miał on żadnego oddziału, który by mu pomógł, poza Bogiem, i nie zdołał się obronić.

82 I rankiem ci, którzy pragnęli wczoraj być na jego miejscu, mówili: . „Biada! Bóg rozdaje hojnie zaopatrzenie, komu chce ze Swoich sług, i wymierza je. Jeśliby Bóg nie był dla nas łaskawy, to sprawiłby, iż zostalibyśmy też pochłonięci. Biada! Niewierni nie bywają szczęśliwi!"

Sura 29 — Pająk.

10 Wśród ludzi są tacy, którzy mówią: „Uwierzyliśmy w Boga!" Ale kiedy im przyjdzie cierpieć dla Boga, to biorą prześladowanie ze strony ludzi za karę Boga. A kiedy przyjdzie pomoc od twego Pana, to oni z pewnością powiedzą: „My przecież byliśmy z wami!" Czyż Bóg nie wie najlepiej, co kryje się w piersiach światów?!

11 Bóg zna przecież tych, którzy uwierzyli, i On dobrze zna obłudników!

12 Mówią ci, którzy nie uwierzyli, do tych, którzy uwierzyli: „Idźcie naszą drogą, a my poniesiemy wasze grzechy." Lecz oni nie poniosą żadnego z ich grzechów. Oni są kłamcami!

13 Oni poniosą swoje ciężary i inne ciężary ze swoimi ciężarami. W Dniu Zmartwychwstania zażąda się od nich rachunku z tego, co oni zmyślali.

14 Wysłaliśmy już Noego do jego ludu, i przebywał on wśród nich tysiąc lat bez pięćdziesięciu. I pochwycił ich potop, ponieważ byli niesprawiedliwi.

15 Uratowaliśmy Noego i tych, którzy się z nim znajdowali na statku; i uczyniliśmy go znakiem dla światów.

...

23 A ci, którzy nie wierzą w znaki Boga i w spotkanie z Nim — tacy zwątpili w Moje miłosierdzie. To są ci, których czeka kara bolesna!

24 I odpowiedzią jego ludu było tylko to, iż powiedzieli: „Zabijcie go lub spalcie go!" Lecz Bóg uratował go od ognia. Zaprawdę, w tym są znaki dla ludzi, którzy wierzą!

...

33 A kiedy Nasi posłańcy przyszli do Lota, on się zmartwił o nich, bo nie mógł ich uchronić. Oni powiedzieli: "Nie obawiaj się i nie smuć! My uratujemy ciebie i twoja rodzinę, z wyjątkiem twojej żony; ona będzie wśród pozostających w tyle.

34 Oto my spuścimy na mieszkańców tego miasta plagę z nieba za to, iż szerzyli zepsucie."

35 I zostawiliśmy z tego miasta znak jasny dla ludzi, którzy są rozumni.

36 I do Madianitów — ich brata Szu`ajba, który powiedział: „O ludu mój! Czcijcie Boga! Oczekujcie z nadzieją Dnia Ostatniego! Nie szerzcie na ziemi zgorszenia!"

37 Lecz oni uznali go za kłamcę. Toteż pochwycił ich straszny wstrząs i znaleźli się rankiem w swoich domostwach leżący nieruchomo na piersiach.

38 I podobnie ludy Ad i Samud — to stało się dla was jasne na widok ich mieszkań. — Szatan upiększył im ich działania i sprowadził ich z drogi, chociaż widzieli jasno.

39 I podobnie Karun, Faraon i Haman. Przyszedł do nich Mojżesz z jasnymi dowodami, lecz oni wbili się w dumę na ziemi. I nie byli tymi, którzy by potrafili Nas wyprzedzić.

40 Pochwyciliśmy każdego z nich z powodu jego grzechu: na niektórych zesłaliśmy huragan niosący kamienie;. niektórych pochwycił krzyk; niektórych z nich kazaliśmy pochłonąć ziemi; a niektórych zatopiliśmy. I to nie Bóg wyrządził im niesprawiedliwość, lecz oni sami sobie wyrządzili niesprawiedliwość.

41 I ci, którzy sobie wzięli opiekunów poza Bogiem, są podobni do pająka, który przygotował sobie dom. A przecież dom pająka jest najnędzniejszym z domów. Gdyby oni byli wiedzieli!

42 Zaprawdę, Bóg wie, że to, co oni wzywają poza Nim, jest niczym. A On jest Potężny, Mądry!

...

64 Życie tego świata jest tylko zabawą i grą, a, zaprawdę, siedziba ostateczna jest prawdziwym życiem! Gdyby oni wiedzieli!

65 Kiedy wsiadają na statek, to wzywają Boga, wyznając szczerze Jego religię. Lecz kiedy doprowadzi ich szczęśliwie na suchy lad, oni wtedy dodają Mu współtowarzyszy;

66 aby nie dziękować za to, co im daliśmy, i aby używać. Niebawem oni się dowiedzą!

67 Czyż nie widzieli, ze uczyniliśmy sanktuarium miejscem bezpiecznym, podczas gdy ludzie wokół nich są rabowani? Czyżby oni wierzyli w fałsz, a nie wierzyli w dobroć Boga?

68 A kto jest bardziej niesprawiedliwy aniżeli ten, kto wymyślił kłamstwo? albo ten, kto za kłamstwo uznał prawdę, kiedy ona do niego przyszła? Czy nie ma w Gehennie mieszkania dla niewiernych?

69 A tych, którzy walczyli w naszej sprawie, My z pewnością poprowadzimy na Nasze drogi. Zaprawdę, Bóg jest z czyniącymi dobro!