 |
         |
|
 |
Kultura » Sztuka » Teatr » Dramaty Królestwo [3] STRAŻNIK I (po kolejnym rzucie monetą przez Strażnika II ) Ale możemy i wpuścić. MĘŻCZYZNA Cholera jasna! Gość!… A miska tylko jedna... ( po chwili ) Ale powiedziałaś: chyba? Kobieta milczy. MĘŻCZYZNA ( po chwili zastanowienia, w stronę żarówki, bardzo podniośle ) Twoje światło jest zbyt jasne dla mnie, twoje światło jest zbyt jasne dla mnie … KOBIETA (z przerażeniem, ze łzami w oczach ) Co robisz ?! Mężczyzna nie przerywa wypowiadania swojego zdania. KOBIETA (jeszcze głośniej ) Dlaczego ?! MĘŻCZYZNA Twoje światło jest... ( po chwili ) No, dobrze ... Kobieta rzuca się z radością w ramiona Mężczyzny. Strażnik II rzuca monetą, pokazuje Strażnikowi I wynik rzutu, ten kiwa twierdząco głową. Strażnik II chwyta Gościa i odrywa go od krat. Strażnik I otwiera drzwi, a Strażnik II wrzuca Gościa do pomieszczenia. Ten „odzyskuje" głos, krzyczy jednak coś niezrozumiale, rzuca się w stronę żarówki. Strażnicy odchodzą, pozostawiając drzwi otwarte. MĘŻCZYZNA (gdy Gość prawie dotyka żarówki ) Nie dotykaj! ( w stronę Kobiety ) Wystarczy już tych ciemności… KOBIETA (podchodzi do Gościa z miską, przytula go do siebie ) Zjedz… MĘŻCZYZNA (zauważając otwarte drzwi, podbiega do nich i, z lękiem, zamyka je ) Drzwi! Pamiętajcie, aby zamykać drzwi. Kobieta wraz z Gościem siadają na posadzce. Gość równocześnie je i rozgląda się dookoła, co chwilę spoglądając na żarówkę i wskazując ją łyżką . GOŚĆ (śmiejąc się, wśród niezrozumiałego bełkotu ) Świeci… świeci… KOBIETA (pragnąc uspokoić Gościa ) Tak, tak, jedz, spokojnie, jedz... KOBIETA (gdy Gość już skończył jeść, wskazując ręką na żarówkę ) A teraz powtarzaj za mną: twoje światło jest zbyt jasne dla mnie... Kobieta wraz z Gościem modlitewnym tonem powtarzają razem kilka razy to zdanie, po chwili przyłącza się do nich Mężczyzna. Wszyscy są weseli. Gość chodzi po pomieszczeniu. Zatrzymuje się przy rysunku. Zauważa to Mężczyzna — bierze łyżkę do ręki i kontynuuje swój rysunek. MĘŻCZYZNA (do Gościa, wskazując łyżką raz na żarówkę, raz na rysunek, z trudem, jakby nie znajdował odpowiednich słów ) Dlatego… dlatego tutaj jesteś… my wszyscy... Nadchodzi Strażnik I, staje w drzwiach, spogląda na zegarek, gasi światło i odchodzi. GOŚĆ (wpada w przerażenie, biega po pomieszczeniu ) Nie! Nie! Nie! MĘŻCZYZNA (chwyta Gościa, przytula go do siebie ) Nie bój się… Ciemność… zawsze się kończy... Wszyscy kładą się na posadzce. Gość czołga się, szukając czegoś dłońmi po posadzce. Gdy znajduje rysunek - uspokaja się. Wszyscy zasypiają. Nadchodzą Strażnicy. Strażnik I zapala światło. GOŚĆ (wpada w największą radość ) Twoje światło jest zbyt jasne dla mnie... Strażnicy wchodzą do pomieszczenia. Strażnik II rzuca kilka razy monetą. Po którymś rzucie pokazuje Strażnikowi I otwartą dłoń z monetą, ten kiwa twierdząco głową. Strażnik II wolno podchodzi do Mężczyzny, chwyta go i zaczyna ciągnąć w stronę drzwi. STRAŻNIK I (do Mężczyzny) Wychodzisz na wolność . MĘŻCZYZNA Co się dzieje?! Co się ze mną dzieje?! Nie! Nie! Co się dzieje?! Dlaczego?! Nie, nie chcę! KOBIETA Co się stało?! GOŚĆ Dlaczego krzyczysz? MĘŻCZYZNA Nie! ( po chwili ) Wychodzę… KOBIETA Nie! Dlaczego?! Nie idź, proszę! GOŚĆ Wychodzisz? Jest bardziej zdziwiony niż zszokowany. MĘŻCZYZNA Wychodzę... ( po chwili ) Wychodzę... (kieruje głowę w stronę żarówki) Na wolność… Nie! GOŚĆ Na wolność? KOBIETA Nie odchodź... ( w stronę żarówki ) Nie! Twoje światło jest zbyt jasne dla mnie.. GOŚĆ Wolność...(do Mężczyzny) Chcę iść z tobą! KOBIETA ( do Gościa ) Nie! Ty zostajesz! ( Kobieta stara się wyrwać Mężczyznę Strażnikom ) Pomóż mi! Gość stoi nieruchomo. Jest zdziwiony i coraz bardziej przerażony — sam nie wiedząc dlaczego. GOŚĆ (po chwili, do siebie ) Dlaczego? MĘŻCZYZNA (tuż przed opuszczeniem pomieszczenia ) Drzwi! Zamknijcie drzwi! Kobieta pragnie dostać się do drzwi, ale Strażnicy je zasłaniają. Strażnicy wyprowadzają Mężczyznę. Tuż za progiem jego głos urywa się. Kroki idących korytarzem stopniowo cichną. Kobieta leży na posadzce, płacze. GOŚĆ Nie płacz... Dlaczego płaczesz? ( po chwili ) To przez te jego rany? ( po chwili, patrząc w stronę żarówki ) Twoje światło jest zbyt ... Wolność? Odwraca się w stronę otwartych drzwi, podchodzi do nich, przez chwilę wpatruje się w ciemność za drzwiami. GOŚĆ Dlaczego tam jest… tak ciemno? Kobieta, słysząc to, zrywa się, odpycha Gościa od drzwi, zamyka je, staje do nich plecami — odgradzając Gościowi wyjście. KOBIETA Odejdź! Nigdy nie podchodź do drzwi! GOŚĆ (po chwili ) My jesteśmy więźniami? Kobieta odchodzi od drzwi, znów płacze. Gość jest zdenerwowany, w jego oczach pojawiają się łzy, chodzi szybkim krokiem po pomieszczeniu. GOŚĆ Nie rozumiem... Co chwilę spogląda na żarówkę. Zatrzymuje się pod nią, wpatruje się w jej światło, po czym rozbija ją pięścią. KOBIETA Co ty zrobiłeś!? Na korytarzu słychać szybkie kroki dwóch osób. W drzwiach pojawiają się Strażnicy. Strażnik I stara się włączyć światło. STRAŻNIK I Żarówka się spaliła. Strażnicy szybkim krokiem odchodzą. Kobieta ciągnie Gościa w stronę któregoś z kątów, ten bezwiednie się poddaje. Kobieta zmusza go, żeby położył się „w kłębek" i stara się okryć go własnym ciałem. Strażnicy szybko wracają. Każdy z nich ma w ręku zapaloną latarkę. Kobieta i Gość dostrzegają ich ruchome światła. Z ich powodu wpadają w przerażenie: zrywają się z posadzki, pragną uciec, przywierają do ściany ( kąta ) przytuleni do siebie, milczą. Strażnicy, tuż po wejściu, szukają światłem Kobiety i Gościa, po ich „odnalezieniu" przytrzymują na nich światło przez krótką chwilę, następnie oświetlają wiszące resztki żarówki. STRAŻNIK II Pękła. STRAŻNIK I Wyłącz prąd. Strażnik II podchodzi do drzwi i pstryka wyłącznikiem. STRAŻNIK I (starając się wykręcić gwint zbitej żarówki ) Cholera jasna! W końcu wykręca gwint, wyjmuje z kieszeni nową żarówkę i wkręca ją.
« Dramaty (Publikacja: 26-10-2004 Ostatnia zmiana: 05-03-2006)
str. 3710 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| [ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ] Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator) | ||
 | ||