Dz. U.73.30.175 1976-01-01 zm.wyn.z Dz. U.75.45.226 1981-01-01 zm.wyn.z Dz. U.80.27.111
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 17 lipca 1973 r.
w sprawie umorzenia niektórych należności państwowych oraz przyznania ulg podatkowych i dotacji dla osób prawnych Kościoła Rzymskokatolickiego, innych kościołów i związków wyznaniowych, duchownych i pracowników kościelnych na Ziemiach Zachodnich i Północnych.*
(Dz. U. z dnia 31 lipca 1973 r.)
Na podstawie art. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1971 r. o przejściu na osoby prawne Kościoła Rzymskokatolickiego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych własności niektórych nieruchomości położonych na Ziemiach Zachodnich i Północnych (Dz. U. Nr 16, poz. 156), art. 35 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452 z późniejszymi zmianami) oraz art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 1958 r. Nr 1, poz. 1, z 1964 r. Nr 41, poz. 277 i z 1972 r. Nr 23, poz. 164) zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Umarza się zaległe należności państwowe z tytułu czynszów najmu, czynszów dzierżawnych, opłat za użytkowanie wieczyste oraz wynagrodzeń za bezumowne korzystanie z terenów, budynków i lokali, wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi, w razie gdy należności te dotyczyły obiektów położonych na obszarze Ziem Zachodnich i Północnych, a dłużnikami są osoby prawne, w tym także zakony i kongregacje duchowne, Kościoła Rzymskokatolickiego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych, zwane w dalszym ciągu „kościelnymi osobami prawnymi", lub duchowni albo pracownicy kościelni. 2. Przepisy rozporządzenia dotyczące pracowników kościelnych mają zastosowanie do organistów, zakrystian, grabarzy i innych osób zatrudnionych przez kościelne osoby prawne jedynie odnośnie do lokali mieszkalnych w plebaniach, wikarówkach, organistówkach oraz budynkach o podobnym przeznaczeniu, położonych na obszarze Ziem Zachodnich i Północnych.
§ 2. Umarza się zaległy podatek od nieruchomości położonych na obszarze Ziem Zachodnich i Północnych, wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi, w razie gdy dłużnikami są kościelne osoby prawne lub duchowni albo pracownicy kościelni.
§ 3. 1. Od kościelnych osób prawnych nie pobiera się czynszów najmu, czynszów dzierżawnych, opłat za użytkowanie wieczyste, wynagrodzeń za bezumowne korzystanie z terenów, budynków i lokali oraz podatku od nieruchomości, jeżeli dotyczą one nieruchomości lub ich części, będących przedmiotem postępowania administracyjnego wszczętego w trybie art. 1 lub 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1971 r. o przejściu na osoby prawne Kościoła Rzymskokatolickiego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych własności niektórych nieruchomości położonych na Ziemiach Zachodnich i Północnych (Dz. U. Nr 16, poz. 156). 2. Przepis ust. 1 dotyczy okresu od dnia 29 czerwca 1971 r. do dnia zakończenia postępowania administracyjnego w sprawie własności nieruchomości lub jej części. 3. Właściwe do spraw wyznań organy prezydiów wojewódzkich rad narodowych (Rady Narodowej m. Wrocławia) zawiadamiają jednostki państwowe uprawnione do pobierania należności państwowych, o których mowa w ust. 1 o wszczęciu i zakończeniu postępowania administracyjnego. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do lokali w budynkach, o których mowa w § 1 ust. 2, zajmowanych przez duchownych i pracowników kościelnych.
§ 4. 1. Kościelnym osobom prawnym przyznaje się ulgi podatkowe w formie potrącenia z wymiaru podatku od nieruchomości przypadającego od danej nieruchomości wysokości sum wpłaconych z tytułu czynszów najmu, czynszów dzierżawnych, opłat za użytkowanie wieczyste oraz wynagrodzeń za bezumowne korzystanie z terenów, budynków i lokali, położonych na obszarze Ziem Zachodnich i Północnych. 2. Ulgi podatkowe stosuje się w okresie od dnia zakończenia postępowana administracyjnego dotyczącego własności danej nieruchomości lub jej części (§ 3 ust. 1 i 2 ) do końca 1976 r. 3. Podstawę przyznania ulgi podatkowej stanowi zaświadczenie wydane na wniosek strony przez właściwą jednostkę państwową, stwierdzające wysokość otrzymanych przez nią wpłat, o których mowa w ust. 1; jednostka państwowa wydaje zaświadczenie na podstawie posiadanych akt lub dowodów przedstawionych przez stronę. 4. Sumy wpłacone przez członków (członkinie) zakonów uważa się za wpłatę domu zakonnego, do którego te osoby należały w czasie wpłaty. 5. Decyzję o przyznaniu ulgi podatkowej ze wskazaniem okresu stosowania i kwoty tej ulgi wydaje właściwy do spraw finansowych organ prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej po otrzymaniu wniosku kościelnej osoby prawnej oraz zaświadczenia, o którym mowa w ust. 3. 6. W razie gdy własność nieruchomości przeszła na kościelną osobę prawną inną niż ta, która wpłaciła sumy wymienione w ust. 1, ulga podatkowa przysługuje obecnemu właścicielowi nieruchomości.
§ 5. 1. Kościelnym osobom prawnym przysługują na ich wniosek, zamiast ulg podatkowych, dotacje pieniężne w wysokości sum wpłaconych (§ 4 ust. 1), jeżeli:
2. Jeżeli wysokość ulg podatkowych jest niższa od wpłaconych sum, o których mowa w § 4 ust. 1, dotacje pieniężne przysługują w wysokości nadwyżki tych sum nad przyznanymi ulgami podatkowymi. 3. Dotację pieniężną wypłaca się na wniosek kościelnej osoby prawnej, złożony do właściwego do spraw wyznań organu prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej m. Wrocławia) za pośrednictwem właściwego do spraw finansowych organu prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej, który stwierdza na wniosku wysokość przyznanych ulg podatkowych.
§ 6. 1. Duchownym i pracownikom kościelnym, posiadającym obywatelstwo polskie, przyznaje się na ich wniosek dotacje pieniężne w wysokości sum wpłaconych w imieniu własnym z tytułu czynszów najmu, czynszów dzierżawnych, opłat za użytkowanie wieczyste oraz wynagrodzeń za bezumowne korzystanie z budynków, o których mowa w § 1 ust. 2, oraz z lokali w tych budynkach. 2. Dotację pieniężną wypłaca się na wniosek duchownego lub pracownika kościelnego złożony do właściwego do spraw wyznań organu prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej m. Wrocławia).
§ 7. Przepisy § 4-6 stosuje się również w razie dokonania wpłat w wypadkach, o których mowa w § 3.
§ 8. Uprawnienia do ulg podatkowych i dotacji pieniężnych wygasają w razie niezłożenia wniosków (§ 4 ust. 5, § 5 ust. 3 i § 6 ust. 2) w terminie do dnia 31 grudnia 1974 r., a w wypadku dotacji pieniężnych z tytułu nadwyżki sum wpłaconych nad przyznanymi ulgami podatkowymi (§ 5 ust. 2) w terminie do dnia 30 czerwca 1977 r.
§ 9. Podania i świadectwa w sprawach objętych rozporządzeniem są wolne od opłaty skarbowej.
§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Przypisy: * Rozporządzenie utraciło częściowo podstawę prawną z dniem 1 stycznia 1976 r. na skutek uchylenia ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o opłacie skarbowej (Dz. U.58.1.1) przez art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej (Dz. U.75.45.226).!Rozporządzenie utraciło częściowo podstawę prawna z dniem 1 stycznia 1981 r. na skutek uchylenia ustawy z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U.50.49.452) przez art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U.80.27.111). |
Oryginał.. (http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,1321) (Ostatnia zmiana: 09-11-2003) |