I. Przepisy ogólne

(...)

Art. 5. Wolność wyznania religijnego gwarantuje się w zupełnej mocy każdemu w szczególności, pod protekcja rządu zostawuje się wolność sprawowania religijnych obrządków publicznie i bez żadnej przeszkody, a różnica w nauczaniu rozmaitych wyznań chrześcijańskich nie może być powodem do wyłączenia kogokolwiek od praw i przywilejów, wszystkim mieszkańcom Królestwa nadanych. Osoby duchowne wszelkich wyznań zostają w różnym stopniu pod protekcją i dozorem władz, przez prawa ustanowionych. Wreszcie religia rzymskokatolicka, jako przez największą część poddanych naszych Królestwa Polskiego wyznawana, będzie zawsze szczególnym przedmiotem opieki i protekcji rządu.

Art. 6. Fundusze posiadane przez duchowieństwo rzymsko — katolickie i greckounickie uznają się za własność ogólną, nietykalną hierarchii kościelnej każdego z tych wyznań.

(...)

Art. 13. Ogłoszenie za pośrednictwem druku ulegnie takiemu tylko ograniczeniu, jakie uznanym będzie za nieodbicie potrzebne do zapewnienia winnego uszanowania dla religii, nietykalności władzy najwyższej, nieskazitelności obyczajów i osobistego honoru każdego. (...)

II. O głównym i miejscowym zarządzie

(...)

Art. 26.(...) rada administracyjna obiera i przedstawia nam przez namiestnika Królestwa kandydatów na wakujące miejsca: arcybiskupów, biskupów, głównych dyrektorów, radców stanu, członków izby sądu najwyższego i innych urzędników. (...) ^{[ 1 ]}