Chrztowcy
Autor tekstu: Wolter

„Jeden z najdziwniejszych przykładów fanatyzmu dała niewielka sekta duńska, która przyjęła najlepszą w świecie zasadę. Ludzie ci chcieli uzyskać zbawienie wieczne dla swych braci, ale następstwa ich zasady były osobliwe. Wiedzieli, że wszystkie dzieci zmarłe bez chrztu są potępione, te zaś, które mają szczęście umrzeć bezpośrednio po otrzymaniu chrztu, radują się chwałą wiekuistą; zabijali więc świeżo ochrzczone dzieci obojga płci, jakie tylko spotykali. Niewątpliwie wyświadczali im największe z możliwych dóbr: jednocześnie chronili je przed grzechem, przed utrapieniami tego życia i przed piekłem oraz niechybnie posyłali je do nieba. Ale ci ludzie miłosierni nie brali pod uwagę, że nie wolno czynić małego zła, by wyświadczać wielkie dobro, że nie mieli żadnego prawa nad życiem tych dzieciątek, że ojcowie i matki są po większej części dostatecznie ziemscy i wolą mieć swych synów i swe córki przy sobie niż patrzeć, jak się ich dzieci zabija, aby poszły do raju." (Wolter [ 1 ])


 Przypisy:
[ 1 ] "Traktat o tolerancji napisany z powodu śmierci Jana Calasa" - Wolter, PIW, Warszawa 1988; s.85

 Oryginał.. (http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,1436)
 (Ostatnia zmiana: 25-07-2002)