Chrześcijaństwo
System religijny przypisywany Jezusowi Chrystusowi, a w rzeczywistości stworzony przez Platona i św. Pawła, udoskonalony przez Ojców Kościoła, sobory, komentatorów, a od czasu do czasu poprawiany przez Kościół dla ratowania dusz ludzkich. Od czasu powstania tej boskiej religii narody stały się mądrzejsze, bardziej oświecone i szczęśliwe niż dawniej; od tej pory ludność nie zna niezgody, waśni, masowych morderstw i występków, co dowodzi niezbicie boskiego pochodzenia chrześcijaństwa. Trzeba więc być niegodziwcem, żeby z nim walczyć i głupcem, by wątpić w jego rzeczywistość.

Człowiek
Według ogólnie przyjętego określenia człowiek jest stworzeniem z krwi i kości, które chodzi na dwóch nogach, czuje, myśli, rozumuje. Lecz według Ewangelii (...) człowiek nie powinien czuć, myśleć ani rozumować; powinien by nawet chodzić na czworakach, a to w tym celu, żeby duchowieństwu łatwiej było jeździć na nim wierzchem.

Duchowieństwo
Najważniejszy stan w każdym cywilizowanym państwie. Jest ono z góry predestynowane do wypełniania najszlachetniejszych funkcji, a przede wszystkim do śpiewania pieśni i pobierania opłat za słuchanie tej świętej muzyki. Bogactwo duchowieństwa opiera się przede wszystkim na tym, iż otrzymało ono spadek po Jezusie Chrystusie, który, jak wiadomo, zostawił po sobie niemały majątek.

Niebo
Bardzo daleka kraina. Stamtąd to duchowni za bardzo niską cenę sprowadzają dogmaty, dowody i inne duchowne nienamacalne towary, które sprzedają chrześcijanom. Stąd to Bóg, siedząc na obłokach, zsyła na naszą ziemię rosę poranną lub potop, pożyteczne deszcze lub nawałnice, klęski lub urodzaje, a przede wszystkim spory religijne, tak pożyteczne dla podtrzymywania wiary. Jak wiadomo są trzy nieba; świętemu Pawłowi dane było ujrzeć trzecie, lecz nie zostawił nam mapy tej krainy, co wprawia w głęboki smutek uczonych geografów.

Objawienie
Oznajmienie woli Bożej, dokonane przez samego Wszechmocnego. Bóg objawił siebie we wszystkich częściach świata, lecz za oryginalnie można uznać tylko to, którego doznali protoplaści naszego duchowieństwa. Lepiej wierzyć im na słowo, bo inaczej ryzykuje się potępieniem jako karą za zwątpienie w ich świętą fantazję.

Piekło
Płyta kuchenna, na której kipi kocioł kuchenny duchowieństwa. Zbudowany jest specjalnie dla duchownych. Ich najważniejszy kucharz, ojciec niebieski, troszcząc się o dobre pożywienie dla duchowieństwa, nadziewa na różny te ze swoich dzieci, które nie przejawiły należytej uwagi w stosunku do pouczeń duchownych.

Pieniądze
Są one źródłem wielu występków w społeczeństwie ludzkim. Duchowieństwo powinno wytężać wszystkie swoje siły, by uwolnić wierzących od tego zła i pozwolić im z mniejszym brzemieniem stąpać naprzód po drodze zbawienia. Jezus Chrystus nie chciał, by apostołowie brali pieniądze, lecz Kościół stanął na skrajnie przeciwnym stanowisku. Teraz bez pieniędzy nie można się porozumieć z duchownymi. Tak to się spełniły słowa Księgi Kapłańskiej (27, 18): „Kapłan będzie liczyć srebro".

Religia
System światopoglądowy, ustanowiony przez samego Boga dla szczęścia swoich duchownych i dla zbawienia naszych dusz. Na świecie istnieje wiele religii, lecz jedynie prawdziwa jest religia naszych świętych ojców, którzy byli zbyt przenikliwi i mądrzy na to, by zbłądzić. Wszystkie pozostałe religie to niedorzeczne zabobony, kt6re należałoby zlikwidować, gdyby znalazła się na to odpowiednia siła. Prawdziwa religia to ta, którą my uważamy za prawdziwą, do której się przyzwyczailiśmy i przeciwko której występować byłoby rzeczą niebezpieczną. Religia głowy państwa zawsze nosi na sobie znamię niezaprzeczalnej prawdy.

Przekład: Janina Gajda. Z tomu „Filozoficzna refleksja o religii" (Uniwersytet Wrocławski)