Spis treści:
I. Wstęp
II. Śmierć w przeddzień Paschy
1. Pascha i Przaśniki
2. Baranek Boga — Ewangelia wg Jana
3. Schemat paschalny
4. Protoewangelia Męki
III. Trzy dni i trzy noce — śmierć w czwartek
1. Zwroty wyłączeniowe
2. Kerygma
3. Znak Jony
IV. Zmartwychwstanie
V. Resume

I. Wstęp

Myśl chrześcijańska głównego nurtu, pomimo różnorakich sporów toczonych w kwestiach teologicznych czy etyczno-moralnych, w jednym punkcie jest zgodna, jeden aspekt przyjęła za pewnik nie podlegający dyskusji: Jezus umiera w piątek, w dniu święta Paschy, zmartwychwstaje dwa dni później. Jednakże taka wizja zdarzeń nie zawsze miała rangę dogmatu, nie zawsze była aż tak jednoznaczna, co współczesne interpretacje i reinterpretacje.

W początkach kształtowania się treści wiary, kreacji mitu w oparciu o źródła starotestamentowe, pojawiały się spory, wizje sprzeczne, oparte na tym samym kruchym szkielecie bazowym braku wiedzy i wiadomości. Pojawiały się kolejne wersje tych samych zdarzeń. Nowy dogmat wypierał stary, lecz nie zawsze w sposób >rzetelny<, dostatecznie sprawny, przekształcano treści będące jego podstawą. Nowe koncepcje zastępowały starsze, lecz skrybowie w swej nieuwadze pozostawiali szereg wersetów nieprzetworzonych, kryjących pierwotne podwaliny.

Słowo pisane stanowiło fundament wiary. Nabierało cech ponadnaturalnych. Nowy dogmat, nowa religijna teoria, wymagała natychmiastowej korekty nośnika nieomylności, fundamentu dla własnych teologicznych kreacji, jaką stanowiło pismo natchnione. Pismo, które z upływem kolejnych stuleci obrastało w kolejne, dodatkowe wersety i kolejne manipulacje.

Z drugiej strony proces tworzenia kanonu doprowadził do zebrania w jednym miejscu pism wewnętrznie sprzecznych, prezentujących wersje zdarzeń nie dające się pogodzić. W przypadku Tygodnia Męki, zarówno w pismach kanonicznych jak i niekanonicznych, mamy do czynienia z czymś, co można nazwać major disagreements (w odróżnieniu od minor agreements) — sprzecznościami dużego kalibru, które albo tuszuje się w tłumaczeniu (jeśli coś jest niezgodne z dogmatem należy to do dogmatu nagiąć, w ostateczności zignorować), albo w przypływie dobrego humoru opatruje krótkim i mało prawdziwym komentarzem mającym za zadanie rozwiać wszelkie możliwe wątpliwości.

Do antynomii tych należą w szczególności następujące kwestie:

1. Dnia męki — śmierć w święto Paschy (Przaśników) lub w przeddzień Paschy.

2. Czasu pobytu w grobie — zmartwychwstanie trzeciego dnia (śmierć w piątek) lub po trzech dniach (śmierć w czwartek lub w środę).

3. Pory zmartwychwstania — w momencie zachodu słońca (w wieczór szabatu) lub jego wschodu następnego dnia (świt pierwszego dnia poszabatniego, oficjalny poranek rezurekcyjny).

Ewangelia Męki

Ilość stron: 20; format: .pdf (Acrobar Reader); rozmiar pliku: 208 kB (ZIP)

Jeśli nie masz zainstalowanego Acrobat Reader'a, można go ściągnąć: