Pismo Ministerstwa Finansów z dnia 4 sierpnia 1994 r. (PO 3/722-523/N/94)

W związku z pismem Nr ISP-11-824-162/94 z 15 kwietnia 1994 r. w sprawie interpretacji przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 1993 r. Nr 106 poz. 482 ze zm.) — Ministerstwo Finansów wyjaśnia:

(...)

2. Nie można podzielić poglądu, że skreślenie w art. 40 ust. 2 pkt 1, 2 i 6 ustawy odnosi się do ulg i zwolnień od podatku i nie może mieć zastosowania do odliczeń od dochodu i pominięcia art. 55 ust. 7 ustawy z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Przepis art. 55 ust. 7 wyżej wymienionej ustawy stanowi między innymi, że darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie.

Uregulowanie to oznacza, że odliczenie (wyłączenie) z podstawy opodatkowania darowizn na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą pomniejsza tę podstawę o kwotę przekazanej darowizny i w swej istocie jest częściowym (lub całkowitym) zwolnieniem dochodu od podatku dochodowego. W tym przypadku nie można stosować wyłącznie wykładni literalnej. Od 1994 r. darczyńcy mogą odliczyć darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnych osób prawnych (a nie tylko Kościoła Katolickiego) do wysokości 10% dochodu ustalonego zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wprawdzie przepisy art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są identyczne w swej treści, to biorąc pod uwagę, że drugiej z tych ustaw brak jest analogicznego zapisu jak określony w art. 40 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby fizyczne mają prawo do odliczenia z dochodu przed opodatkowaniem przekazane darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą w pełnej wysokości.