17 grudnia 1997 r., Warszawa

Uzupełniając uwagi z 25 listopada 1997 r. przemawiające za zastosowaniem art. 90 konstytucji przy ratyfikacji konkordatu nie należy zapominać o jeszcze jednym aspekcie sprawy.
Duchowni katoliccy nie są obowiązani przestrzegać prawa państwowego. Ustawa z 11 października 1991 r. o zmianie ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP (Dz. U. Nr 107 poz. 459) usunęła z art. 1 tej ustawy sformułowanie stwierdzające, że Kościół Katolicki działa w konstytucyjnych ramach ustrojowych RP. Kościół Katolicki w Polsce korzysta więc nie tylko z autonomii i niezależności organizacyjnej i funkcjonalnej w sprawach religijnych (art. 25 ust. 3 Konstytucji) ale także w sprawach pozareligijnych nie jest obowiązany stosować się do prawa państwowego. Z tej zmiany art. 1 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP wynika logiczny wniosek, że funkcjonariusze kościelni są wyłączeni od podległości prawu polskiemu. Stąd pod znakiem zapytania stanie np. możliwość żądania od duchownego przestrzegania przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nakazującego mu przekazanie urzędowi stanu cywilnego wniosku, potwierdzającego złożenie przez nupturientów oświadczenia woli o skutkach cywilnych zawartego małżeństwa kanonicznego. Kościoły i związki wyznaniowe nierzymskokatolickie z tego przywileju, wyłączającego ich od obowiązku działania w konstytucyjnych ramach ustrojowych RP nie korzystają.