"Gdy zatem zbliża się ku końcowi drugie tysiąclecie chrześcijaństwa,
jest rzeczą słuszną, aby Kościół w sposób bardziej świadomy wziął na siebie ciężar
grzechu swoich synów, pamiętając o wszystkich tych sytuacjach z przeszłości, w których oddalili się oni od ducha Chrystusa i od Jego Ewangelii i zamiast
dać świadectwo życia inspirowanego wartościami wiary ukazali światu przykłady
myślenia i działania, będące w istocie źródłem antyświadectwa i zgorszenia (...).
U końca tysiąclecia Kościół katolicki pragnie wyrazić swój głęboki ból z powodu
upadków swoich synów i córek na przestrzeni wszystkich wieków (...). Powyższy cytat pochodzi z dokumentu watykańskiej komisji
ds. kontaktów religijnych z Judaizmem (16 marzec 1998 r.). W roku milenijnym
2000 papież Jan Paweł II oficjalnie przeprosił za grzechy ludzi Kościoła. I niech to będzie tarczą przeciw zarzutom o „czarne" pokazania dziejów Kościoła i jego ludzi — nie można bowiem czynić zarzutu o coś, co w założeniu ma być
zasadniczą treścią. Bowiem to o czym tekst opowiada to właśnie czarne karty w historii Kościoła w Polsce. Po to, by nie stracić równowagi — wszak nie wszystkim
odpowiada lukrowana wersja 1000-letnich dziejów religii chrześcijańskiej w kraju
nad Wisłą. Nie będzie to więc opowieść obiektywna — ale też nie jest obiektywna
obiegowa, utrzymywana przez Kościół wersja, w której utrwaliły się stereotypy,
że np. chrześcijaństwo i polskość są zrośnięte od zarania niczym syjamscy bracia,
że Kościół zawsze stał po stronie spraw dla narodu najważniejszych, itp.
Te przekłamania i zbitki pojęciowe czas poddać krytyce. Ten tekst ma tego przyczynkiem. Zarys dziejów, w których główne role „odegrają" ludzie związani z Kościołem katolickim obejmą lata od przyjęcia chrztu po okres kontrreformacji. To wystarczy, by pokazać jak pewna tradycja ukształtowała się w naszym kraju — potem już było tylko gorzej. A jeśli kogoś obrusza np. to, co powiada ojciec Rydzyk, niech ma na względzie, że tak naprawdę to właśnie on jest kontynuatorem właśnie tej tradycji, o jakiej opowiemy. Joanna Żak-Bucholc | |
Oryginał.. (http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,39) (Ostatnia zmiana: 06-09-2003) |