Dialog bez dialogu (jednoaktówka zupełnie niesceniczna)
Autor tekstu:

DRAMATIS PERSONAE

Indoktrynacja
Inspiracja
Didaskalia

Indoktrynacja: Weź! Zrób! Idź! Daj!
Inspiracja: Zobaczę! Spróbuję! Dotknę! Sprawdzę!

Indoktrynacja: Tak-tak, nie-nie.
Inspiracja: Nie wiem… Myślę.

Indoktrynacja: Czarne-czarne, białe-białe, czarne-białe, białe-czarne.
Inspiracja: A co się stanie, jeśli połączę niebieski z żółtym?

Indoktrynacja: JA + MY versus oni. NASZE versus ich.
Inspiracja: Ja, ty, on, ona, ono, my, wy, oni, one. Oraz: ten, ta, to, tamci, tamte, tamto. Także: moje, twoje, jego, jej, nasze, wasze, ich, tamtych.

Indoktrynacja: Dlaczegoś. Po coś.
Inspiracja: Dlaczego? Po co?

Indoktrynacja: Prawdy objawione. Prawdy przedstawione.
Inspiracja: Pomyślę samodzielnie. Spróbuję!

Indoktrynacja: Nie pytaj! Nie sprawdzaj! Nie myśl! Zaufaj!
Inspiracja: Nie przyjmuję na wiarę: mogę pytać, mogę sprawdzać, mogę pomyśleć. Mogę przynajmniej spróbować.

Indoktrynacja: Każdy w coś wierzy! Choćby w to, że Słońce jutro pojawi się    nie warto się tym zajmować. Jabłka nie zawisły w powietrzu, kiedy Einstein przekształcał teorię grawitacji Newtona [ 1 ].

Indoktrynacja: Dogmat.
Inspiracja: Fakt.

Indoktrynacja: Autorytet!
Inspiracja: ---brak---

Indoktrynacja: Jest tak i tak. Koniec. Kropka.
Inspiracja: Ciekawe! Dlaczego to działa i jak to robi?

Indoktrynacja: Prawda to ja. Nie ma innych poza mną.
Inspiracja: Co to jest prawda? Czy zadawanie takiego pytania ma sens?

Indoktrynacja: Po co pytać?
Inspiracja: Szukam odpowiedzi na pytanie. Znajduję odpowiedź. Odpowiedź rodzi kolejne pięć pytań. Czy to nie piękne, że znalazłam odpowiedź? Ponadto zyskałam jeszcze pięć tajemnic, które czekają na odkrycie! Choć wiem więcej niż przed zadaniem tego pytania, dowiedziałam się także, ile jeszcze nie wiem!

Indoktrynacja: Jeśli spróbujesz szukać poza mną, wyrzeknę się ciebie i potępię na wieki.
Inspiracja: Wiem, kim jestem i jaka jestem. Próbuję poznać świat.

Indoktrynacja: Po co szukać? Można się pogubić, zabłądzić!
Inspiracja: Boję się, to naturalne. Idę, pomimo tego że się boję. Daję sobie szansę na odkrycie czegoś pięknego, daję sobie szansę na poniesienie porażki.

Indoktrynacja: Surowo zabrania się!
Inspiracja: Spróbuję.

Indoktrynacja: Bo przyjdzie Baba Jaga i cię zje! Bo pójdziesz do piekła! Bo bozince będzie przykro! Bo przestaniemy cię kochać!
Inspiracja: Jak to dobrze, że mam odwagę szukać! Jakie to piękne, że potrafię ponosić konsekwencje swoich decyzji!

Indoktrynacja: Powiedz dzień dobry i podaj panu rękę! No, nie wstydź się! Podaj!
Inspiracja: Ja myślę… Ja uważam… Ja czuję… Jak myślisz? Jak uważasz? Co czujesz?

Didaskalia: Indoktrynacja dociera do miejsca w którym nie można już zadać kolejnego pytania lub w którym pytanie pozostaje bez odpowiedzi. Roztrzaskuje się o dogmat.
Inspiracja płynie spokojnie przez ocean, w którym odpowiedzi rodzą nowe pytania.


 Przypisy:
[ 1 ] S.J. Gould Niewczesny pogrzeb Darwina, Prószyński i s-ka, Warszawa 1999, s. 133.

Paulina Machiavella
Aktorka, czasami aktywna fanka tytoniu, córka, doktorantka UAM, instruktorka teatralna, mama, prezes stowarzyszenia OFFERA, przyjaciółka, szczęśliwa posiadaczka równie szczęśliwej suki, żona. Nigdy nie wygrała w lotto i nie była w Australii. Największe jej dokonanie, to posiadanie konta na fb.

 Liczba tekstów na portalu: 6  Pokaż inne teksty autora

 Oryginał.. (http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,9354)
 (Ostatnia zmiana: 20-10-2013)