Amschela Rothschilda u schyłku życia trapił poważny problem: brak męskiego potomka. To sprawiło, że obdarzał szczególnym uczuciem i wsparciem utalentowaną młodzież, wśród której faworytem był późniejszy żelazny kanclerz Niemiec — Otto von Bismarck. Ten zaś powiedział : „bez wątpienia rozbicie Ameryki (w wojnie secesyjnej) na Północ i Południe, dwie względnie słabe federacje, zostało postanowione przez potężną europejską finansjerę ^{[ 1 ]}, na długo przed wybuchem wojny domowej".

Historia Stanów Zjednoczonych pełna jest przykładów międzynarodowych interwencji i spisków. Szczególne miejsce zajmują tu działania międzynarodowej finansjery. Stopień penetracji amerykańskiego rynku finansowego przez międzynarodowe banki z odległej Europy, i ich zdolność do podważania istniejącego ładu — poczynając od wzniecenia wojny wyzwoleńczej w retorsji za ustanowienie własnej waluty — musi budzić przerażenie. Dług państwowy, wykreowany przez wojnę i podjętą w jej następstwie odbudowę przez wszystkie strony konfliktu, jest podstawowym źródłem niebotycznych zysków drapieżnych rekinów finansjery.

Gdy w wigilię wybuchu wojny secesyjnej, europejscy monarchowie wysyłali swe armie do Ameryki, przygotowując się do podziału USA, Lincoln zwrócił się o pomoc do odwiecznego wroga europejskich domów panujących — Rosji. Wysłał ambasadora do cara Aleksandra II z prośbą o pomoc. Ten przyjął list, i nieśpiecznie ważąc go w dłoni, powiedział: „Przed otwarciem koperty i zapoznaniem się z treścią, chcę oświadczyć: zgadzam się na wszystkie zawarte w nim żądania…"

Wśród przyczyn takiej afirmacji poparca cara dla USA, były poważne obawy przed wpływami, jakie zyskiwała w Rosji wszechobecna w Europie — finansjera. Wielokrotnie wszak odmawiał im stworzenia w Rosji prywatnego banku centralnego z prawem emisji pieniądza. Trafnie konkludował, że jeśli odmówi Linkolnowi poparcia i pomocy, wnet sam stanie się kolejnym ich celem. Proroczo, bo wzięli na Rosji odwet wniecając leninowska rewolucję.

Ale we wrześniu 1863 roku rosyjska flota ruszyła na Nowy Jork, a w październiku przybyła do San Francisco. Przybyli, gdy Południe odnosiło sukcesy, lecz wzbudziło konsternację w stolicach europejskich spekulantów i dali Lincolnowi czas na odwrócenie sytuacji na froncie.

Koszt operacji wyniósł 7 milionów $. Lincoln pokrył to płacąc za formalnie należącą do Rosji — Alaskę.

*

Tekst na podstawie: Song Hongbing, Prawdziwe źródła kryzysów finansowych, z chińskiego przełożył Tytus Sierakowski, 2010. Song Hongbing — chiński ekonomista, w serii głośnych książek z cyklu „Wojna o pieniądz" (Huòbì zhànzhēng, 2007) przedstawił w sposób klarowny historię powstania obecnego systemu finansowego. Opisuje kolejne etapy wchodzenia w życie nowych pojęć z dziedziny finansów, jak dług publiczny, czy emisja pieniądza jako zaciągnięcie długu w banku centralnym pod zastaw wpływów z przyszłych podatków. Przedstawia w popularny sposób mechanizm operacji fiskalnych, skutkujących drenażem majątku od średnio zamożnego społeczeństwa poprzez: manipulację stopami procentowymi kredytów, inflację i in. Jest to pierwsza książka całościowo i tak szczegółowo opisująca historię nowoczesnej bankowości Europy i USA. Opisuje, jaki wpływ na kondycję ekonomiczną społeczeństw poszczególnych krajów miały wielkie korporacje bankowe, poczynając od banków rodziny Rothschildów z czasów wojen napoleońskich i bitwy pod Waterloo do współczesnych wojen i kryzysów finansowych. Autor pokazuje momenty historii, w których banki międzynarodowe uzyskiwały największe zyski przy jednoczesnym zubożaniu lub ruinie społeczeństw całych krajów. Działo się to zawsze podczas kryzysów finansowych, panik giełdowych lub wojen, które w rzeczywistości były inspirowane przez wielkie banki dążące do jak największych zysków.

Zob. też:

• Zakup Alaski (Wikipedia)
• Tomasz Bohun — Wielki przekręt, czyli jak sprzedano Alaskę (Mówią Wieki)
• Czy Alaska powróci do Rosji? Rosjanie chcą unieważnienia umowy o jej sprzedaży (historia.org)
• Rafał Woś — Alaska: najgorszy interes w historii Ameryki (Dziennik Gazeta Prawna)