 |
         |
|
 |
Filozofia » Teoria poznania Tomistyczna filozofia percepcji [2] Jeżeli dobrze rozumiem jego linię rozumowania z punktu 3, to dusza wytwarza doznanie, a nie przedmiot materialny, choć pod jego wpływem, to jednak owo wrażenie jest odczuwane tam, gdzie czuje się sam przedmiot. „Obraz wrażony" styka się ze swoim przedmiotem materialnym za pomocą podmiotu poznającego, czyli obserwatora. Krąpca można więc uznać za zwolennika realizmu bezpośredniego, ale takiego, który odwołuje się do pojęcia i ontologii reprezentacji. Zapośredniczenie o jakie tutaj chodzi stanowi medium quo — które, w ogólności nie jest poznawane bezpośrednio ani nawet refleksyjnie, lecz stanowi racje poznania rzeczy tej oto. Pośrednikiem takim jest obraz zmysłowy i wrażenie (te akuratnie jest wtórnie uświadamiane) wrażone we władzę poznawczą i determinujące ją do poznania tej właśnie rzeczy. Forma (obraz), która wraża się od przedmiotu do zmysłów zewnętrznych nie ma jednak natury obrazu wyrażonego (pojęcia) czy wyobrażenia wyobraźni[19].
Bibliografia Z Akwinu Tomasz, Kwestie dyskutowane o prawdzie, tom 2, przeł. Adam Aduszkiewicz, Leszek Kuczyński, Jacek Ruszczyński, wyd. Antyk, Kęty 1998 Krąpiec Mieczysław A., Tomasz z Akwinu. De Passionibus. O uczuciach., tłum. Aleksander Białek, wyd. KUL, Lublin 2008 Adamczyk S., Obiektywizm poznania ludzkiego w nauce Arystotelesowo-Tomaszowej, [w:] „Roczniki Filozoficzne" 15 (1967) Krąpiec Mieczysław A., Realizm ludzkiego poznania, RW KUL, Lublin 1995 [1] Pożądawcza władza zmysłowa dzieli się na niższą, którą jest pożądaniem zmysłowym, oraz wyższą, która jest poznaniem zmysłowym, czyli percepcją. Tomasz z Akwinu: Kwestia dwudziesta piąta — O zmysłowości, [ w:] Kwestie dyskutowane o prawdzie, tom 2, przeł. Adam Aduszkiewicz, Leszek Kuczyński, Jacek Ruszczyński, wyd. Antyk, Kęty 1998, s. 367 [2] Ibidem, s. 368 -369 [3] Ibidem, s. 375 [4] Tomasz z Akwinu: Kwestia dwudziesta szósta — O doznaniach duszy, [w:] Kwestie dyskutowane o prawdzie, tom 2, przeł. A. Aduszkiewicz, L. Kuczyński, J. Ruszczyński, wyd. Antyk, Kęty 1998, s. 396 [5] Ibidem, s. 397 [6] Ibidem, s. 409 [7] Ibidem [8] Ibidem, s. 410 [9] Ibidem, s. 411-412 [10] Ibidem, s. 414 [11]Mieczysław A. Krąpiec: Charakterystyka funkcji poznawczej zmysłów zewnętrznych, [:w] Tomasz z Akwinu, De Passionibus. O uczuciach., tłum. Aleksander Białek, wyd. KUL, Lublin 2008, , S. 299 -300 [12] Ibidem, s. 305-307 [13] Dalsza analiza wykaże, że Krąpiec nie rozumie „reprezentacji" na podobieństwo rzeczy — jako czegoś jakościowego, ale jako medium quo. [14] Ibidiem, s. 307-308 [15] Ibidem, s. 306 [16] Ibidem, s. 307 [17] Ibidem, s. 309 [18]Ibidem, s. 310-311 [19] Ibidem, s. 312
« Teoria poznania (Publikacja: 06-07-2014 )
str. 9692 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| [ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ] Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator) | ||
 | ||