Niech Jael będzie błogosławiona wśród niewiast [Maryja — błogosławiona między niewiastami],
żona Chebera Kenity,
wśród niewiast żyjących w namiotach niech będzie błogosławiona.
Prosił o wodę, a mleka mu dała,
w naczyniu odświętnym podała mu mleko.
Lewą ręką sięgnęła po palik,
prawą — po ciężki młot.
Uderzyła Siserę, zmiażdżyła mu głowę,
skroń mu przebiła, przekłuła.
U nóg się zwalił, upadł zabity.
U nóg jej się zwalił i upadł:
tam gdzie się zwalił, tam upadł martwy

(Sdz 5, 24-27)

Judyta

A Holofernes zachwycał się nią i pił bardzo wiele wina, tyle, ile w jednym dniu nigdy nie wypił, odkąd się urodził. [...] W namiocie pozostała tylko sama Judyta i Holofernes leżący na swoim posłaniu. Upił się bowiem winem. A Judyta powiedziała swojej niewolnicy, aby stała na zewnątrz przy jej sypialni i pilnowała jej wyjścia tak, jak każdego dnia. Mam wyjść bowiem — rzekła — na modlitwę. [...] Judyta przystąpiła do jego łoża i powiedziała w swym sercu:
Panie, Boże Wszechmogący,
spójrz łaskawie w tej godzinie na dzieło rąk moich
w celu wywyższenia Jeruzalem.
Oto teraz odpowiednia chwila, aby odzyskać Twoje dziedzictwo
i spełnić mój plan zgładzenia wrogów,
którzy przeciwko nam powstali.
I podeszła do słupa nad łożem przy głowie Holofernesa, zdjęła jego miecz ze słupa, a zbliżywszy się do łoża ujęła go za włosy i rzekła: Daj mi siłę w tym dniu, Panie Boże Izraela. I uderzyła go dwukrotnie z całej siły w kark i odcięła głowę. Potem zsunęła jego ciało z posłania, zdjęła kotarę ze słupów i w chwilę później wyszła, podając niewolnicy swojej głowę Helofernesa. Ta zaś włożyła ją do swojej torby na żywność i wyszły razem jak zazwyczaj poza teren obozu na modlitwę. [...]

Zobaczywszy to jej ziomkowie padli na kolana i oddali pokłon Bogu:

Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego,
spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi [znów skojarzenia z Maryją]
i niech będzie błogosławiony Pan Bóg,
Stwórca nieba i ziemi,
który cię prowadził, abyś odcięła głowę
wodza naszych nieprzyjaciół.
Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
Niech to sprawi tobie Bóg, abyś była wywyższona na wieki [analogie z Maryją]
i ubogacona w dobra,
bo nie szczędziłaś swego życia,
gdy naród nasz był upokorzony,
ale przeciwstawiłaś się naszej zagładzie,
postępując prawą drogą przed Bogiem naszym.

(Jdt 12,20-13,20)

Estera

Kobieta ta ma znacznie większe osiągnięcia zbrodnicze na swoim koncie. Doprowadziła ona do wymordowania ok. 80.000 ludzi "wraz z niemowlętami i kobietami". Wybłagała bowiem na królu Ksersesie I ("panował od Indii aż do Etiopii nad stu dwudziestu siedmiu państwami") wydanie dekretu zezwalającego Żydom bezkarne mordowanie wszystkich, których uważają za swoich wrogów.

Patrz Est 8,1-9,19.