Jam jest Glemp, wszystko wiem.  
Wszystkim radzę, wiecznie kadzę.  
    Gadu, gadu — baju, baju  
    O Maryi i o raju,  
O „zwierzęcej płaszczyźnie" w życiu  
I mediach liberalnych wyciu.  
    O „euforii seksualizmu",  
    Kulturze śmierci i erotyzmu.  
O „zamgleniu psychicznym" młodego człowieka,  
Który od Boga do wódki ucieka.
    O postkomunistycznym zagrożeniu  
    I moim antysemickim nastawieniu.  

Deszczyk pada, słoneczko świeci;  
Lecą z ambony pobożne śmieci.  

    (Polakatolicy klękają, przed bogami obcymi padają,  
    cienkie portfele macają, na tacę hojnie dają,  
    Może kaca moralnego mają ..)  

Mało pojmuję, ale dużo czuję,  
Uszy mam ładne, nasłuchuję.  
    I tak bredzę i tak truję.  
    Ględzę wpierw, potem główkuję.  
Mieszam sobie metafory,  
Syntaksowe me potwory.  
    Ja nie prymus (o nie!), ja Prymas,  
    Z pomazańców przedni wymaz!  
I takie to moje glempowanie,  
Na każdej chwili zawołanie.  

    Jam jest Glemp, wszystko wiem.  
    Wszystkim radzę, wiecznie kadzę.

Kaz Dziamka, Redaktor The American Rationalist, USA