Egzystencjalizm Heideggera jest z pewnością reakcją na reifikujący człowieka, degradujący go do roli ,,kreta w tunelu", wulgarny naturalizm behawioryzmu, na naturalizm mieszczańskiej socjologii empirycznej, ujmującej osobowość człowieka jako zwykłą wypadkową ,,wiązkę ról społecznych", na pozytywizm logiczny, starający się opisać świat ludzki w kategoriach nauk przyrodniczych.