Powszechność polskiej kultury i tej renesansowej, barokowej i z epoki oświecenia, to lepsza reklama niż zwalczanie imperialnej rosyjskiej, austriackiej czy pruskiej propagandy naszą własną. Szkoła Lwowsko-Warszawska i wyjątkowy urodzaj na ludzi nauki i sztuki był zdecydowanie bardziej skuteczną odpowiedzią na te głupoty niż nadymanie się na "narodowe miny", zwłaszcza że wielu "patriotów" jak np. Czartoryski, brali aktywny udział w tworzeniu zaborczych mitów. Mamy tradycję, której nie trzeba upiększać ani wyolbrzymiać - wystarczy o niej pisać i uczyć. W biało-czarnym opisie gubią się ważne i interesujące szczegóły. W powtarzaniu emocjonalnych ogólników widać intencje piszącego a nie wydarzenia o których opowiada... Autor najczęściej pisze zresztą ciekawie i rzeczowo, a tylko w niektórych momentach jakby dawał się ponieść "misji"... a to razi. Cenię go za wiedzę i warsztat, nie za chwile słabości.

"Kto? Gdzie?"
Cała historiografia niemiecka od XIX wieku stawiała sobie za cel umniejszanie i dyskredytowanie roli Polski i Słowian w historii Europy. Do tej pory, echem tych działań są spory naszych archeologów i historyków o poszczególne elementy naszej historii, a w szczególności o to czy ziemie te były zamieszkałe przez Słowian od zawsze, czy też przywędrowaliśmy tu podczas wędrówek ludów. Efektem tych sporów był również mit prymitywnych Słowian cywilizowanych przez żywioł niemiecki. To wbrew pozorom bardzo istotny problem, bo ma swoje odniesienia w polityce, zarówno w przeszłości jak i obecnie.

"Ukuto fałszywy mit, jakoby Europa Wschodnia miała być prostym obszarem rolniczym, podczas kiedy przemysł to Europa Zachodnia"
Kto? Gdzie?
Fajny i głęboki artykuł byłby dużo bardziej wiarygodny bez takiej właśnie propagandowej retoryki.
Skłodowską próbowano obrażać i w Warszawie i we Francji, pomówieniami, kłamstwami i nawet szykanami, ale o rozbijaniu rodzin to akurat prawda, a jej kochanek (żonaty) jest obecny na pokazanym zdjęciu, co zresztą rozjuszyło jego żonę, dlatego wybuchł skandal, a on grzecznie wrócił do "właścicielki"...
Niemcy podobnie próbowali blokować Nobla Einstaina... do czasu...
Nie wiem czy to kwestia gustu, czy pokolenia, języka propagandy nigdy nie lubiłem i nie polubię, a Autora szanuję za wiedzę i opowiadanie o nieznanych szczegółach naszej historii i ornamenty emocjonalne nie służą mu wcale...
Serdeczne pozdrowienia.

Mógłbyś doprecyzować, które elementy są wg Ciebie propagandowe?

Dzięki znakomitej znajomości faktów i lekkości opisywania anegdot, staje się Pan mistrzem kroniki osiągnięć polskich i zadawnionych tradycji (brawo!)...
Pańskie teksty - bez propagandowych wyolbrzymień byłyby o wiele bardziej wiarygodne i atrakcyjne, niż kiedy propagandą trącą...
Ja wiem, że niedouczenie i "maniery", to główne grzechy rodaków i że nie zawsze tak bywało, co warto nam wszystkim przypominać.
Dziękuję za edukację!
Propagandy (nawet jako formy) i w PRLu i teraz - nie lubię i nie szanuję...

świetny tekst
wielki szacunek dla autora za konsekwencje w pracy nad przywracaniem wiedzy na temat naszego dorobku