Bardziej do mnie przemawia Immanuel Velikovski.
Elektryczny wszechświat jaki przedstawia Wal Thornhil o wiele lepiej tłumaczy te brązowe karły, kłopoty z białą i czarną materią jak i Bing-Bangiem.:) Wyjaśnia dlaczego galaktyki w centrum posiadają "czarne dziury", które są zupełnie innym zjawiskiem potężnych strumieni elektrycznych wyłaniajacych się z jąder aktywnych galaktyk uchodzących z ich jądra osi obrotu.

Jak tak dalej pójdzie to teoria względności w piętkę zaczyna porządnie gonić, co mi się szalenie podoba bo lubię nowe gdy jest " mądrzejsze i jasne w swojej prostotocie".

Przedstawiłam w moim opracowaniu tylko jeden z modeli budowy wszechświata i brązowych karłów. Został on opracowany w oparciu o obserwacje i badania naukowe wykonane przez światowych specjalistów z astrofizyki i astronomii. Jak jednak twierdzą fizycy "cała ich praca jest wyczekiwaniem na ten jeden dzień, w którym nowe odkrycie postawi dotychczasowe modele zupełnie na głowie i przedstawi nam rzeczywistośc w zupełnie odmiennym świetle".