Niestety, ksiazki nie mozna nigdzie dostac. Szkoda, bo wydaje sie ciekawym urozmaiceniem do szwedania sie po Paryzu.

Miałem okazję czytać tę książkę i też uważam ją za dobrą pozycję.

Pojechac do Paryza na dziesiec dni i zwiedzac go szukajac wylacznie polskich sladow w miescie, to oryginalny pomysl, ale osobiscie wolalabym popatrzec jak zyja i mieszkaja Paryzanie, jakie miejsca odwiedzaja, co robia w wolnym czasie, jakich zazywaja rozrywek. Nie szukalabym z uporem pomnika Chopina w Parku Monceau. We Francji chce zobaczyc jak wyglada Francja i Francuzi, w Anglii, jak wyglada Anglia i Anglicy. Wole otwartosc na swiat niz szukanie wszedzie polszczyzny i polskosci. Co, oczywiscie, nie odejmuje wartosci ksiazce. Mialam tylko ochote podac inny punkt widzenia.

Tak, nieźle wypada Francja w polskich oczach.
Należy jednak zdać sobie sprawę z drugiej strony medalu. Niejaki Jerzy Borejsza znaną książkę "Piękny wiek XIX" zaczął wzmianką o wieku XX (nie cytuję dosłownie): "Historia Polski bez Francji nie istnieje, historia Francji bez Polski obywa się doskonale. W ponad 700 stronicowym podręczniku francuskiej historii słowo "Polska" wymienione jest zaledwie 6 razy, z czego tylko raz nie w wyliczance, lecz w kilkuwierszowej wzmiance".
Oszałamiająco się to nie zmieniło - vide pytanie o Chopina.