Zgadzam się z wieloma przedmówcami. Nie mogę się oprzeć wrażeniu, że za wiele złego w tej dziedzinie odpowiedzialność ponoszą sami ateiści i ich konformizm skłaniający ich do chrzczenia dzieci, posyłania ich na religię i niewypowiadania głośno swoich poglądów. Zabobonny strach przed niewiadomoczym. Palenie na stosach mamy już daleko za sobą. Czas jednoznacznie i bez emocji określic swoje poglądy. Mam wrażenie, że gdyby tak zrobili wszyscy problem dominacji kk sam by się rozwiązał z czasem przez zbyt małe poparcie dla jego ideii. Ludzie muszą dojrzeć. Strach to najgorszy doradca. Bardziej irytują mnie zakłamani ateiści niż ortodoksyjni wierzący. Ci drudzy nie maja umysłowych możliwości postępować inaczej, a co kieruje asekuranctwem tych pierwszych? Ochyda

Przecież KRK, to ciagle jeszcze ogromna, bogata i skuteczna Firma. Śmiem twierdzić, że wśród hierachów KRK jest cała masa ateistów, którzy od dawa już nie wierzą w istnienie Boga. Być plebanem (nie wspomnę już o biskupie) to lepiej niż przedsięborcą; bankructwo wykluczone. Ale już niejedna korporacja przejechała się na zachłanności i zatraceniu wszelkiej przyzwoitości. KRK w Polsce jest na najlepszej drodze do utraty największego bogactwa, czyli owieczek. Zostaną im co prawda latyfundia i pałace, i te zachowane w czasach głebokiego PRL, i te odzyskane po roku 1989. Jednak bez owiec (chciałoby się powiedzieć baranów) przyjdą chude lata tak, jak przyszły w arcykatolickich niegdyś krajach, jak Francja czy Austria. Amen.

Gdy czytam, jaki był polski Kościół na początku XX wieku, czy w dwudziestoleciu, to trudno mi wskazać na jakieś zmiany, których dokonałby w nim PRL. Zapewne PRL nie sprzyjał rozwojowi Kościoła, bo nie było miejsca na swobodną wymianę myśli. Tak też, i chyba w większym stopniu, nie sprzyjał tolerancji dla ateizmu, który często traktowano jako sposób na podlizanie się władzom, czy ułatwienie w karierze, a nie wolny wybór światopoglądowy.


Druga uwaga -- otóż Kościół, mimo swej hierarchicznej struktury, oraz ujednolicającego wpływu katolickich mediów, nie jest zupełnie jednolity. Sądzę, że czesto patrzymy tu na Kościół trochę podobnie jak on patrzy na ateistów -- w wielości widząc jedno,i zwykle to najbardziej wyraziste. 

Co do strategii Kościoła -- częściowo wynika ona właśnie z tego. Ilu biskupów zna osobiście jakiegoś ateistę? Albo agnostyka? I dyskutowało z nimi? W tym przypadku to wszystko, to nie strategia, ale głębokie przekonanie, "że się należy", że przeciw nie wystąpi nikt rozsądny z kim można by dyskutować, że to wszystko dobre, piękne i naturalne. W wizji Kościoła po prostu niewierzący (oraz innowiercy) to nieistotny statystycznie czynnik, Polak to katolik i tyle.

Faktycznie w czasach PRL Kościół nie miał takich przywilejów i takich układów, jak obecnie. Ale też nie róbmy z niego ofiary tamtych czasów. Jeśli ksiądż ograniczał się do "posług duszpasterskich" żył normalnie. Fakt, że wielu było inwigilowanych, ale fakt też, że wielu chętnie współpracowało, gdy SB miało na nich "haczyk".  Kościoły budowano i remontowano. Obecnie zaś to oni panują, inwigilują, wtrącają się w  sprawy nie mające nic wspólnego z "duszpsterstwem", ale wiele z wypasaniem się na krzywdzie ludzi i publicznym obrzucaniem błotem ateistów i innowierców, w imię miłości! Jesteśmy już państwem wyznaniowym. Trudno w nim żyć.

Cytowana w artykule pani Łepkowska, podobno ateistka, w jednym z telewizyjnych programów stwierdziła, że umieszcza w swoich serialach postaci miłych księży i obrzędy religijne, bo tego oczekują telewidzowie. Dulszczyzna w postaci czystej. Znam ateistów, wśród nich zaciekłych antyklerykałów, którzy chrzczą dzieci i posyłają je na lekcje religii ze strachu. Znam ateistki, które marzą o kościelnym ślubie. Dzisiaj w onecie przeczytałem, że PO zamierza wprowadzić dzień wolny w święto Trzech Króli, a pan Tadeusz Rydzyk zostanie niebawem doktorem, teologii chyba, i powróci na stolec rektora swojej toruńskiej szkoły wyższej. Na istniejące partie polityczne nie ma co liczyć. Wszystkie (nie wyłączając SLD) będą zabiegać o przychylność proboszczów i purpuratów. Majątek i pieniądze dawane kościołowi nie ich, więc czym się przejmować. Paryż (sejm, urząd wójta) wart jest mszy. Ale może kościół nażre się tak, że pęknie. Jeszcze mu tak podrzucić baranka wypełnionego siarką.

Przełóżmy nasze emocje na działanie. Zacznijmy wreszcie coś robić bo inaczej żadna część naszego życia nie będzie wolna od wszędobylskiego kleru.
Pokażmy że jest nas dużo, już niedługo będzie ku temu okazja na marszu. Pozdrawiam Wszystkich :)

Strategia Kościoła to ciągłe mówienie o religii i Popiełuszce (można sądzić, że jego śmierć jest Episkopatowi tak na rękę, że prymas Glemp sam by go chętnie zamordował), żeby zaciemnić obraz i broń Boże nie dać wspomnieć o przywilejach. Dlatego zamiast dyskusji czy lepiej odmawiać "Ojcze nasz" czy nie ateiści powinni mówić o faktach i przywilejach:
- Komisja Wspólna - relikt stalinizmu (sic!)
- Komisja Majątkowa - łamie prawa człowieka (prawo do uczciwego procesu)
- Fundusz Kościelny - zalegalizowana dziesięcina państwa na utrzymanie Kościoła
- rozporządzenie Ministra Zdrowia z 22 stycznia 1997 roku, które doprowadziło do orzeczenia, że Polska naruszyła prawo Alicji Tysiąc - nie zmienione
- katolicyzm i prawosławie - inaczej traktowane na podstawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego (sic!)
- religia w szkole - na zasadach sprzecznych z tym czego biskupi domagali się od państwa 27.12.1990 na obradach Komisji Wspólnej (tzn. opłacana przez państwo)
- krzyż w Sejmie, wbrew wyrokom amerykańskiego Sądu Najwyższego w analogicznych sprawach (Amerykanie to według marzeń polskich władz nasz strategiczny sojusznik!)
- księża w podwójnej roli księży podległych papieżowi i oficerów podległych Prezydentowi RP
- zachęcanie przez państwo do prania brudnych pieniędzy - 100% odpisów (sic!!!)

Kraków jest dla niektórych bardzo daleko. A jak do tego ktoś pracuje to już w ogóle jest "niefajnie". Proponuję zrobić podobny marsz w Warszawie... i do wiejskiej bliżej... i pozostałej części kraju (poza południową) będzie bliżej...
Inna sprawa-ludzie narzekają-ale nic nie robią. Problem z nami niewierzącymi jest ten sam co z wszystkimi ludźmi-jesteśmy zbyt leniwi. Znam kilku ateistów, którzy nie mają ochoty zadać sobie trudu aby dokonać apostazji... ze zwykłej wygody albo asekuranctwa. Przypominają mi  sie słowa piosenki: "Ktoś inny zmienia świat za Ciebie, nadstawia głowę, podnosi krzyk... a Ty z daleka bo tak lepiej... i w razie czego nie tracisz nic"....
Tak więc drodzy Państwo... albo zdecydowanie się sprzeciwimy, albo niebawem Polska stanie się formalnie państwem wyznaniowym...

.. bo emocje to ostanie po co powinno się w takiej sytuacji sięgać. Trzeba działać. Nie chce tu gloryfikowac Dawkinsa, ale odnoszac się do jego słów - byc może krakowski marsz AiA jest własnie tą masą krytyczną o jakiej pisał.
Nie wiem czy będzie, potencjalnie jest. Sprawa w naszych rekach. Zapraszam na marsz ;)) i pozdrawiam

takich artykułów czytać, bo aż mnie te wszystkie "prawdy oczywiste" bulwersują. Jakim cudem wielomilionowy naród może, przez tyle lat,pozwalać sobą manipulować ? Indoktrynacja w szkole to jeszcze nie pranie mózgu. Jakim cudem ludzie /w tym bezwyznaniowcy/ w pokorze i ciszy łożą na utrzymanie kapelanów, czy duchownych uczących religii? Dlaczego do licha nie mozna zrobic cholernego referendum w sprawie Konkordatu? Jakaś niemoc w PL panuje, czy co? Tak długo jarzmo było na pysku, ze teraz nikt samodzielnie nie chce myśleć i pasterza musi mieć? Jestem nowa w "branży" ateistycznej, wiec prawdopodobnie o wielu rzeczach jeszcze nie wiem, ale się dowiem! 3 lata temu KK dopadł mnie nawet w Australii, bo byłam widocznie w papierach zadeklarowaną katoliczką i tam usiłowali na mnie wymusić haracz, bo zostałam wpisana w ewidencje trzody. Jedynym wyjściem uniknięcia podatków była apostazja. Marsze to za mało! Moda-lans na Polakokatolika przemija, ludzie widzą co się dzieje na świecie i wielu ma dosyć. Niemiłosiernie wkurza mnie starsze pokolenie, które mi strasznie współczuje, bo "muszę być przez brak więzi z Bogiem strasznie nieszczęśliwa". Oni naprawdę tak myślą. Ciekawie napisane, ale się zirytowałam :)

Autor przesadził pisząc, że: "Te słowa stają się mottem każdego ateisty, swoistym drogowskazem i pociechą dla wszystkich tych, którzy cierpią z powodu swojej niewiary." Ja tam nie cierpię z powodu niewiary a wręcz się cieszę, że nie mam tego balastu :)