Chętnie bym się dowiedział pod jakim względem okres "wielkiego bezkrólewia" był w większym stopniu chaosem niż inne okresy w średniowiecznej historii Niemiec. Mam bowiem nieodparte wrażenie, że polityka to nieustanny bajzel, niezależnie od tego, czy akurat ktoś zasiada na stolcu czy nie. I nie ma w tym nic złego, bo stabilność i bezpieczeństwo wychyla się niekiedy w całkiem drugą stronę i staje się stagnacją. Osłabienie "centralnej" władzy królewskiej nie oznaczało przecież upadku niemieckich księstw i miast lub zahamowania ich rozwoju. Wprost przeciwnie. Wtedy tworzą się zalążki Hanzy, niemieckie miasta w obronie swoich interesów łączą się w większe związki. Cały ten chaos okazuje się tylko okresem wyłaniania się zupełnie nowego ładu.

Jest autorem dzieła ,,De arte venadi cum avibus"- traktatu o sokolnictwie, który zawiera opis ponad dziewięciuset gatunków ptaków. "De arte VENANDI cum avibus". I jako autor owego dzieła -będącego w istotnym stopniu kompilacją traktatów autorów muzułmańskich z twórczym wkładem autora - jest Fryderyk II ojcem założycielem nowożytnej ornitologii. Podobnie eksperyment deprywacyjny - wcale okrutny nota bene podług obecnych kryteriów - czyni go ojcem fundatorem lingwistyki eksperymentalnej.
Z kolei zamek Castel del Monte w Apulii - będący jednym z najwybitniejszch przykładów architektury obronnej okresu Średniowiecza - świadczy o nietuzinkowym talencie bohatera artykułu na polu architectura militaris. Zamek ów - będący w chwili obecnej na liście światowego dziedzictwa kultury UNESCO - ze względu na swoje wyjątkowe oktagonalne założenie konstrukcyjne, jest przedmiotem wielu oryginalnych hipotez o prowieniencji pseudonaukowej i kryptohistorycznej.
pl.wikipedia.org/wiki/Castel_del_Monte

Kiedy przed podróżą na Sycylię czytałem historię tamtejszej stolicy, odkryłem sycylijskie korzenie cywilizacji europejskiego średniowiecza i byłem zszokowany pamiętając jak bardzo omijaliśmy ten temat w programach szkolnych. Palermo było przed prawie 200 lat centrum europejskiej kultury, sztuki i rozwoju... dziękuję za zgrabnie opracowane wspominki o tamtych czasach. W średniowieczu Imperium na południu nie tonęło w ciemności i zabobonie... Ciekawe w których zakamarkach Cesarstwa spędził młodość Chrobry i jak to wpłynęło na jego późniejsze osiągnięcia?
Pozdrowienia!

Takich perełek pośród panujących było więcej. Niestety, zwykle następcy (potomkowie) do pięt nie dorastali antenatom. Czy to brak czasu na wychowanie własnych dzieci, gdy się realizuje wielkie i szczytne dzieła?
W kwestii technicznej proponuję "Chrześcijan" i "Muzułmanów" zmienić na "chrześcijan" i "muzułmanów"; bez obrazy naturalnie, to tylko kwestia poprawnej pisowni.

@Ulderico: Szczerze- powtarzanie poglądów autorów utożsamiających silną władzę królewską z dobrobytem. Poza tym był to niezbyt dobry okres dla miast cesarskich.
@Poltiser: Co do Chrobrego to wiadomo, że poznał św. Wojciecha, mógł zatem uczyć się na przykład w Magdeburgu. Nigdy jakoś szczególnie nie zajmowałem się życiem Chrobrego, jednak w jego sytuacji niezależnie gdzie przebywał wychodziło to in plus dla niego- okres panowania Ottona I był czasem rozkwitu kulturalnego Niemiec, a Polska była państwem leżącym na granicach ówczesnego świata.
@Appenzeller: Dziękuję za uwagę. Co do władców to myślę, że poruszyłeś bardzo ciekawą kwestię. Osobiście uważam, że to nie jest kwestia wychowania etc. Po prostu jeśli dobry władca doprowadzi jakieś państwo do rozkwitu, pojawia się jakiś przeciwnik, który próbuje przywrócić status quo i to państwo, które stało się potęgą stopniowo upada niezależnie od osobowości następców (np. w Polsce panujący po Chrobrym Mieszko II stracił niemal wszystko, jednak w żadnym stopniu nie zawinił swojej klęski- jego brat, Bezprym zbuntował się przeciwko niemu, jednocześnie zaatakowali Niemcy i Rusini i nie było żadnych szans na ocalenie państwa w granicach pozostawionych przez Chrobrego, który sam nigdy nie znalazł się w takiej sytuacji).