Bardzo proszę Redakcję u usunięcie z pierwszej strony artykułu zupełnie zbędnych apostrofów w wielu obcych nazwiskach (i imionach). Bardzo to razi w ciekawym skądinąd tekście. Przykładowo, tu  apostrofy poza jednym są zbędne:
Thomas'a Nagel’a, Troy’a Jollimore’a i Russell’a
Blackford'a
A potem mój komentarz wystarczy wyrzucić, o co także proszę.

Sarah Silverman to kobieta (!), a "nie ważne" pisze się razem. Refleksje po pierwszej stronie ;o

Apostrofy - istotnie błędnie wstawione, już ich nie ma. Z Sarą kłopot, mam awersję do określenia "komiczka", więc kobieta komik, ale kłopot narasta, bo przestaliśmy akceptować męskie nazwy zawodów w odniesieniu do kobiet.    

Znam kobietę, która właśnie chce
być "historykiem" a nie "historyczką", a
nazywanie po "żeńsku" jej zawodu uważa za lekceważenie.
No bo jak brzmi "sekretarz" a jak "sekretarka"?
Akurat w języku polskim nie ma imion nieokreślonych dla płci a
dodatkowo niemal zawsze używa się, nawet w języku potocznym,
określenia "pan", "pani". Intuicja mówi mi, że
nazwy zawodów są obecnie odbierane jako neutralne ze względu na
płeć, a rozum dodatkowo podpowiada, że tak właśnie powinno być!
Popieram Pana Koraszewskiego: "komik" jest poprawnie a
tłumaczenie języków naturalnych niemalże z definicji zawsze jest
nieidealne.

W ogóle to jakaś polska specjalność w
komentarzu czepiać się formy a pomijać treść dzieła? Od czego
są maile i wiadomości prywatne w Serwisie? Przecież język polski
ma "redundancję" i "dane korekcyjne". Każdy
zrozumie, nie jesteśmy głupimi maszynami. Dla mnie liczy się
przede wszystkim ZROZUMIAŁOŚĆ wypowiedzi a nie "techniczna"
poprawność. Z całym szacunkiem dla wszystkich komentatorów - mam
wrażenie, że z połowa komentarzy w polskim internecie, to przejawy
zaburzeń kompulsyjnych. Paradoksalnie, treścią tego artykułu jest
niemalże syzyfowa praca w dementowaniu złośliwej, małostkowej i
zupełnie nietrafionej krytyki ;)

Autor jest "utylitarystą zasad" a nie "czynów", ponieważ do nich się odwołuje, gdy trzeba uzasadnić, że: kupowanie dziecku prezentu nie jest egoistyczne.To stanowisko ma swoje mocne strony, ale ma też słabe, zwłaszcza w przypadku realnego konfliktu typu większe, ogólne dobro, ale za cenę czyjejś krzywdy. Wyobraźmy sobie, że ogólnie o wiele lepszy świat niż ten, o którym marzy autor, istnieje dzięki cierpieniu mniejszości. Czasem trzeba się nieźle nagimnastykować, aby uzasadnić utylitarystyczną moralność tego, czego oczekujemy, aby było moralne a nie do końca zbiega się z naszymi reformatorskimi narzędziami.  Kotarbiński całkiem podobnie pisał i pewnie byłby zdziwiony zdziwieniem autora... :))