Zadziwia mnie brak szacunku ludzi pióra dla własnej twórczości. Dlaczego niektórzy nestorzy polskiej kultury tak niechętnie mówią o swych młodzieńczych dziełach z przełomu lat 40. i 50. Myślę, że były one dużo ważniejsze niż ich dojrzałe osiągnięcia. Bezpośrednio po wojnie, przeciętny inteligent w Polsce był zagubiony, nie wiedział co myśleć i czynić, czy sprzeciwiać się narzuconej władzy, czy budować Polskę taką jaka jest, bo innej, mimo mętnych obietnic, poprzedzonych uderzeniami w bęben, jednak chyba nie będzie. Zgodnie z polską tradycją, szukał on rady w słowie pisanym. Dlatego stanowisko intelektualistów, różnych Kołakowskich, Szymborskich i innych "mających fach w ręku" miało zasadniczy wpływ na skłonienie polskiej inteligencji do poparcia nowych władz w Polsce. Nie mnie oceniać czy to było dobre czy złe, stwierdzam tylko fakt, że "byli użyteczni" i postawione im zadanie dobrze wykonali. I to było ich najważniejsze dokonanie życiowe, dużo ważniejsze niż późniejsze osiągnięcia akademickie czy artystyczne. Nie wiem dlaczego pan Kołakowski tak mało mówi o swych młodzieńczych dokonaniach – przecież wywarły one dużo większy wpływ na ludzi niż jego późni

w jednym z wierszy wyśmiewa się również z Kołakowskiego, ale nie tylko, bowiem
wyśmiewa się również z Kotarbińskiego i Tatarkiewicza.Wobec tego,cytowanie Szpota
jest wybiórcze.Nawiasem mówiąc, Szpotańskiego jako człowieka i wierszokletę oceniam
b. nisko.Fragment tego wywiadu nie ukazuje całej prawdy.

W Polsce NIGDY NIE BYŁO KOMUNIZMU.Nie było żadnych czasów komunistycznych.Był SOCJALIZM.A to nie to samo co komunizm.To tak dla ścisłości.Komunizm był w Chinach(obecnie już tam jest inny system).Komunizmu nie było nawet w ZSRR w praktyce.

Socjalizm? Poza granicami naszego kraju gdzie jeszcze występował?

Współcześni pisarze nie mają tak głębokiej wizji znaczeń!