Niestety, książka może zrobić jedynie zamęt w głowie komuś, kto sięga po nią w nadziei na zyskanie rzetelnej wiedzy. Autorka nie definiuje wicca. Za wicca bierze wszystko, co samo się tak określa. Źródłami wiedzy są: archiwa jednej z grup dyskusyjnych na yahoo od 2000 do 2001 roku (z pominięciem późniejszych dyskusji), strony internetowe oraz popularne pozycje ezoteryczne wydane w języku polskim. Daje to obraz, jak wicca może wyglądać dla kogoś opierającego się na najbardziej dostępnych w POlsce źródłach. Autorka nie korzysta z literatury naukowej na temat tej religii wydanej poza Polską (ma w bibliografii pozycję Huttona, ale nie widać, żeby z niej korzystała). Nie ma też źródeł takich jak pozycje twórcy religii, Geralda Gardnera. Autorka opiera się na przestarzałym materiale sprzed kilku lat, zawartym w jej opublikowanym już gdzie indziej referacie., Książka zawiera szereg błędów rzeczowych i uproszczeń. Przykre, że pierwsza polska pozycja o wicca może jedynie wprowadzić czytelnika w błąd.