Panie Wieslawie wspanialy artykul, potrzebny w serwisie R. Ja zapoznalam sie z tym mysleniem w 90-latach ( rzad prawicowy dla sektora pedagogicznego). Obecnie to podstawa teoretyczna nauczania w zwiazku z globalizacja. Troche rzeczy dorzuce: odblokowac kanal hormonalny by podniesc swiadomosc na wyzszy poziom (czakry albo u Junga - kastracja glosu mamy, taty), nowoczesna pedagogika: dialogiczna, spotkania, autentyczne-otwarte pytania, "nie akceptuj kim jestem zobacz kim sie stane" tzn. podniesc wszystkich uczniow bedacych w procesie - Hundeide 2001, ukierunkowac sie na najblizsza strefe rozwojowa jednostki - Vygotskij, teoretyczna podstawa Bakhtina, filozofia - Sokrates.

Polyfoni-Heteroglossi-Wieloglosowosc (Wolnomyslicielstwo)
Varjacje-Interakcja-Progres
Nauczyciele-przywodcy, rozwiniete, socialne, wybitne jednostki, kierunek- konstruktywizm, wiedza i samorozwoj jednostki (Polanyi), dialogi w klasie/sali oparte na interpretacji wiedzy i doswiadczeniu ucznia, mowienie i pisanie podstawa orientacji nauczania jezyka- myslenie piorem, nauczyciel nie sedzia, najwazniejszy proces w ktorym wszyscy uczestnicza - nie ma miejsca na fanatyczne, monologiczne, sztywne myslenie itd
Pozdro

Najpierw ukłony dla autora. Podobał mi się ten artykuł.

Dialektyka to piękna sprawa (dlaczego przypomina mi się Reb Tevie?), każe widzieć zjawiska w ich związkach i zależnościach i ów 'filozoficzny analityk' nie znajdzie chyba lepszej metody. Jeśli jednak zjawiska takie chce z-rozumieć, czyli z-gryźć rozumem (a nie tylko patrzeć, jak one dialektycznie ze sobą tańcują), musi sięgać przyczyn, szukać ich wytrwale, choćby były mniej widoczne niż odciski łapek kenozoicznej myszki na mokrym piasku - i zamienić się przy tym w zwykłego niefilozoficznego analityka. Nie uniknie wtedy, będzie musiał całkiem surowo stanąć po stronie prawdy w znaczeniu prostym. Całkiem surowo.

artykuł. Czekamy na więcej:)

Bardzo treściwy felieton, za który gorąco dziękuję. Ponieważ jawię się jako osoba młoda i niedoświadczona na polu wolnomyślicielstwa ten tekst przeczytałem z zapartym tchem. Bardzo dobra wiadomość dla autora, któremu udało się przekazać swoje myśli w sposób klarowny. Zachęcił mnie on również do sięgnięcia po myśli Kazimierza Dąbrowskiego.