Jaki jest dzisiaj Izrael?
Świeccy Żydzi stali się bardziej tolerancyjni, w Izraelu mieszka sporo Arabów i Afrykanów.
Ortodoksyjni (z pejsami) stali się skrajnie nietolerancyjni, nie tolerują małżeństw mieszanych, próbują narzucić prawo religijne, używają języka nienawiści.

Teokracja we wszystkich wierzeniach jest bardzo podobna - nietolerancja dla innych, obcych.

Za jego czasów Żydzi nie byli jeszcze tak bardzo zamknięci w sobie, nie doświadczyli jeszcze całej późniejszej chrześcijańskiej "uniwersalnej miłości bliźniego" i dlatego bardzo chętnie przyjmowali w swoje szeregi każdego kto chciał (dopiero później zostać Żydem stało się dużo trudniej, a poza tym kto by dobrowolnie zakładał sobie pętlę na szyję). Chrześcijanie twierdzili/twierdzą, że zbawienia można dostąpić tylko poprzez przyjęcie Chrystusa. Żydzi byli i wciąż są, bardziej tolerancyjni: zbawienie dostanie każdy sprawiedliwy niezależnie od wyznania. Jeśli jednak chcesz przyjąć na siebie więcej obowiązków, szczególnie wobec Boga to przejdź na judaizm.
I na koniec jeszcze drobna kwestia "plemiennych pęt Talmudu". Hillel nie miął się z czego wyzwalać bowiem do spisania Talmudu musiało upłynąć jeszcze dobrych kilka stuleci. 

Chciałbym poznać argumenty, które potwierdzałby tezę, że Hillel miał na myśli tylko Żydów mówiąc "ma szesanu alecha lo taase lehawercha" czyli "nie rób przyjacielowi czego sam nie cierpisz". Tłumaczenie jest moje i oczywiście dużo zależy od interpretacji. Wg mnie nie miał na myśli tylko Żydów ale tylko Żydzi go słuchali więc jego mądrości trafiały głównie do nich.
To sławne przykazanie zostało tu wyjęte z kontekstu. Hillel wypowiedział je odpowiadając poganinowi na pytanie czym jest Tora. Młodzieniec ów obiecał, że zostanie żydem jeśli zdoła pojąć ją stojąc na jednej nodze. Rabin odpowiedział właśnie tymi słowami "nie rób przyjacielowi [czy też bliźniemu] czego sam nie cierpisz [nie chcesz doświadczyć'. Po czym dodał: "oto kwintesencja Tory. Reszta to interpretacje więc idź ucz się ich". Tora dana była Żydom ale od początku zawierała także prawa obowiązujące wszystkie narody. Jednym z nich wg Hillela jest właśnie ta złota zasada.

I po katakumbach się kryli... Sienkiewicz tak napisał to musiało tak być.

"Dlaczego chrześcijaństwo tak dynamicznie się rozwijało? Jest to zastanawiające."
Pewnie dlatego, że było religią niewolników, a oni stanowili bardzo liczną grupę, szczególnie w metropolii - podobno aż 40 %. I, jak to często bywa, ówczesny kler zarazem pełnił rolę organizatora konspiracji.

Jest podejrzenie, że podpalenie Rzymu to sprawka fanatycznych chrześcijan

I kosmitów, nie zapominaj o kosmitach.

Pacyfistyczne chrześcijaństwo? NT zawiera wiele wrogości wobec Żydów.
Słowo spacyfikować jest najczęściej używane jako eufemizm zastępujący użycie brutalnej siły. Pierwsi chrześcijanie (wiedza głównie z biblii) nie byli pacyfistami, pierwsze gminy były komuną, wstępujący musiał przekazać cały swój majątek, próba oszukiwania była karana śmiercią.
Paweł z Tarsu dokonał rewolucyjnych zmian w doktrynie - chrześcijaninem mógł być nie tylko Żyd, później nie wymagano obrzezania, łatwo można było zostać chrześcijaninem.
Od tego czasu następuje zerwanie więzi z Judaizmem i narastająca wrogość.

Mało wiemy o początkach chrześcijaństwa, brakuje źródeł niezależnych.
Dlaczego chrześcijaństwo tak dynamicznie się rozwijało? Jest to zastanawiające.
Możliwe jest to że Rzymianie chcieli wewnętrznie skłócić Żydów i tolerowali chrześcijaństwo.

Jest podejrzenie, że podpalenie Rzymu to sprawka fanatycznych chrześcijan, postrzegających Rzym jako nierządnicę babilońską.

Dzisiaj Muzułmanie mówią o sobie że, są religią pokoju.

Nie warto. Atwill to gdzieś trzy długości za sztuczną mgłą helową.

Niejaki Joseph Atwill skonstruował nie tak dawno koncepcję, według której Rzymianie, a konkretnie dynastia Flawijska (Wespazjan, Tytus) powołali do życia pacyfistyczne chrześcijaństwo w celu spacyfikowania wojowniczego nacjonalizmu wśrod Żydów, z którymi - jak Pan pisze - mieli mnóstwo klopotów. W koncepcji Atwilla kluczową rolę odgrywa założenie, iż Nowy Testament jest sparafryzowaną wersją "Wojny Żydowskiej" Józefa Flawiusza. Wskazuje on na szerego podobieństw między jednym a drugim tekstem, które mają uzasadniać jego twierdzenia. W koncpecji tej - rzecz jasna - ważną rolę odgrywa bohater pańskiego tekstu, który przy takim założeniu nie jest wykluczony jako autor NT, a w każdym razie staje się czołową personą, która ze względu na swoją wiedzę i znaczenie odegrała w tworzeniu ww koncepcji decydującą rolę. Mnie Atwill nie przekonał, traktuję go w kategoriach Dana Browna. Ale z jego koncpetem warto się zapoznać, zwłaszcza w kontekscie roli Józefa Flawiusza i jego tajemniczej i wciaż wzbudzającej zainteresowanie wolty. Podaję poniżej link do stosownego dokumentu:
topdocumentaryfilms.com/caesars-messiah/

.....Hillela zwanego starszym. Zwłaszcza ten drugi jest postacią godną uwagi, choćby ze względu na to, iż pół wieku przed narodzinami Jezusa w jego naukach pojawiły się słowa: ,, Kochaj bliźniego jak siebie samego i nie czyń bliźniemu tego, czego nie chciałbyś, by tobie czyniono. Kochaj pokój i podążaj za pokojem, kochaj ludzi i przybliżaj ich do nauki.''.
Jednakże u Hillela ten bliźni to nadal bliźni trybalny, czyli Żyd. Hillel nie zdołał nadać swojemu postulatowi charakteru uniwersalnego, nie wyzwolił się z plemiennych pęt Talmudu. Ten uniwersalizm doktryny to zasługa chrześcijaństwa, chociaż w praktyce to bywało bardzo różnie.