Racjonalista|Sklep - Próby (3 tomy)

	Sklep Szukaj w sklepie: Dziedziny: ·Dla dzieci [1] ·Doktryny, ideologie, dzieje idei [1] ·Encyklopedie, słowniki, leksykony [1] ·Filozofia [2] ·Historia [7] ·Historia religii i Kościoła [6] ·Homoseksualizm [1] ·Humanistyka [1] ·Ideo-gadżety racjonalisty [4] ·KOSZULKI RACJONALISTY [6] ·Kościół, krytyka, antyklerykalizm [6] ·Kultura i sztuka [2] ·Nauka i technika [3] ·Nietzsche [1] ·Nowe technologie [1] ·Państwo, prawo i ekonomia [2] ·Powieści i powiastki [15] ·Publicystyka, literatura faktu i reportaż [3] ·Religioznawstwo [5] ·Różności [1] ·Światopogląd [3] ·Wolnomularstwo (masoneria) [10]


	Przejdź do Racjonalisty Listy od czytelników


	Fundusz Racjonalisty Wesprzyj nas..


	Zarejestrowaliśmy 200.038.557 wizyt Ponad 1065 autorów napisało dla nas 7364 tekstów. Zajęłyby one 29017 stron A4 Najnowsze strony.. Archiwum streszczeń..


	Czy konflikt w Gazie skończy się w 2024? Raczej tak Chyba tak Nie wiem Chyba nie Raczej nie Oddano 290 głosów.

Próby (3 tomy)
Dziedzina: Światopogląd
Antykwariat (stan: 0 sztuk)

Autor: Michel de Montaigne
O autorze
Tłumacz: Tadeusz Żeleński-Boy
Przedmowa (posłowie, opracowanie): Zbigniew Gierczyński
Seria: Biblioteka Poezji i Prozy
Miejsce i rok wydania: Warszawa 1985, wyd. II
Wydawca: Państwowy Instytut Wydawniczy
Liczba stron: 447+460+347
Wymiary: 14x20 cm
ISBN: 83-06-01115-5
Okładka: Miękka
Ilustracje: Nie
Cena: 69,00 zł (bez rabatów)

[ Pozycja niedostępna ]

OpisIdeał starożytne j mądrości, rozpowszechniony przez humanizm w czasach Odrodzenia, znalazł swój najdoskonalszy wyraz w osobie i w dziele francuskiego pisarza z XVI wieku, Michała de Montaigne. Ten szlachcic, żyjący na południu Francji, już za życia otoczony był sławą mędrca, nazywano go Talesem francuskim, rady jego zasięgali nawet królowie i używali go chętnie jako pośrednika w trudnych sprawach politycznych. Mógł on rzeczywiście robić wrażenie postaci wskrzeszonej z czasów starożytnych, gdy go odwiedzano w jego uczonej siedzibie, urządzonej w wieży zamkowej, gdzie otoczony książkami pędził czas na medytacji filozoficznej, na czytaniu i pisaniu. Tam właśnie powstało jego dzieło, owe sławne „Essais”, w którym streściła się myśl późnego Renesansu w jej najbardziej radykalnej postaci - sceptyczno-racjonalistycznej, oznaczającej ostateczną likwidację przeszłości i początek czasów nowożytnych.
Wydane po raz pierwszy w roku 1580 „Essais”, po polsku „Próby”, wzbudziły od razu wielkie zainteresowanie wśród ludzi wykształconych, które jeszcze rosło, w miarę jak ukazywały się dalsze ich wydania, znacznie rozszerzone. Dzieło to zadziwiło współczesnych swą oryginalnością. Było niezwykłym połączeniem rozważań teoretycznych i wyznań autobiograficznych, a przez to stanowiło syntezę indywidualizmu renesansowego i nowatorskich poszukiwań myśli humanistycznej. Montaigne zarzucił język łaciński, używany najchętniej przez humanistów. Pisał językiem ojczystym, i to w sposób tak oryginalny, że stał się twórcą nowego gatunku literackiego, nazwanego od tytułu jego dzieła „Essais” - esejem. Ta nowa forma polega na swobodnym sposobie wyrażania myśli językiem zbliżonym do mowy potocznej, co pozwala autorowi nawiązać z czytelnikiem bezpośredni i żywy kontakt. Esej może być porównany do dialogu, jakim się często posługiwali współcześni pisarze, albo do listu literackiego, uprawianego przez moralistów i filozofów starożytnych, a ich śladem również przez licznych pisarzy renesansowych.
Montaigne obrał taki sposób pisania nie tylko idąc za swą naturą nie znoszącą żadnego przymusu, nawet w dziedzinie literackiej, ale chciał przede wszystkim wyrazić swą myśl jak najwierniej, nie fałszując jej żadnym retuszem. Wynikało to z jego zaufania do naturalnego światła rozumu ludzkiego - dlatego starał się pisać swoje dzieło jakby pod dyktando swej myśli.
Forma eseju odpowiadała najlepiej głównemu zamiarowi Montaigne'a, jakim było wyrażenie własnej osobowości, a przez to ukazanie prawdy o człowieku. Postępował w ten sposób zgodnie z programem humanizmu, którego celem było „odkrycie człowieka”, to znaczy odnalezienie człowieka autentycznego, zniekształconego zdaniem humanistów przez tradycję kulturową średniowiecza. W swych poszukiwaniach Montaigne opierał się przede wszystkim na własnym doświadczeniu, dlatego pisał swe dzieło z dnia na dzień, w ciągu wielu lat, na sposób pamiętnika lub dziennika myśli. Stąd brak w nim zwartej struktury; jest zbiorem nie powiązanych ze sobą rozdziałów, co znalazło swe odbicie w tytule „Essais”, to znaczy „próby” lub „doświadczenia”.
Również filozofia, jaką „Próby” wyrażają, nie przedstawia się jako zamknięty system, ale ma postać filozofii wiecznie żywej, będącej w stanie ciągłego rozwoju. Montaigne dobrze wyraził ten charakter swej myśli mówiąc, że książkę swą mógłby pisać w nieskończoność, dopóki by mu starczyło atramentu i papieru. Na tym polega nowatorstwo tej filozofii, że jest wyrazem osobowości autora w jej konkretnym istnieniu - ma ona już wszystkie cechy filozofii egzystencjalnej. Inni humaniści, począwszy od Petrarki, też pisali o sobie i posługiwali się introspekcją, nikt jednak przed Montaigne'em nie stosował tej metody tak systematycznie i nie nakreślił tak wiernego autoportretu - on pierwszy mógł identyfikować się ze swym dziełem, mówiąc, że „Próby to ja”.
Dzieło Montaigne'a jest wyrazem tej wielkiej rewolucji filozoficznej, jaka się dokonała pod koniec średniowiecza na skutek przemian zachodzących w samej scholastyce średniowiecznej, jak i pod wpływem humanizmu. Polegała ona na odejściu od wielkich systemów metafizycznych i teologicznych średniowiecza i przejściu na pozycje minimalizmu filozoficznego: ograniczono znacznie zasięg poszukiwań filozoficznych, ale równocześnie starano się oprzeć je na pewniejszych podstawach. Było to zerwanie ze spekulacją metafizyczną i z irracjonalnymi źródłami poznania na rzecz prawdy czysto rozumowej, opartej na obserwacji i na doświadczeniu.
Ze Wstępu

Spis treści

O niestałości naszych postępków
O pijaństwie
O pewnym zwyczaju na wyspie Cea
Na jutro ze sprawami
O sumieniu
O ćwiczeniach
O zaszczytnych odznaczeniach
O miłości ojców do dzieci
O broni Partów
O książkach
O okrucieństwie
Apologia Rajmunda Sebond
O sposobie sądzenia czyjejś śmierci
Jako nasz umysł sam sobie staje w poprzek
Iż pragnienie nasze wzmaga się od przeciwności
O sławie
O zarozumiałości
O zadawaniu kłamstwa
O wolności sumienia
Iż nie należy udawać choroby
O kciukach
Tchórzostwo matką okrucieństwa
Wszystkie rzeczy mają swoją porę
O cnocie
O poczwarnym dziecięciu
O gniewie
Obrona Seneki i Plutarcha
Historia Spuryny
Uwagi nad sposobem wojowania Juliusza Cezara
O trzech zacnych niewiastach
O największych ludziach
O podobieństwie dzieci do ojców

Trzynaście rozdziałów tworzących Księgę Trzecią „Prób” zostało napisanych po długiej, trwającej prawie pięć lat przerwie, w czasie której Montaigne był najpierw zajęty podróżą włoską (powstał wówczas jego „Dziennik podróży do Włoch”), a później sprawowaniem urzędu burmistrza Bordeaux. Wspomnienia włoskie będą liczne w tej księdze, ale przede wszystkim znajdą w niej wyraz doświadczenia zdobyte przez pisarza w życiu publicznym.

Spis treści
O pożytecznym i o uczciwym
O żalu
O trzech rodzajach obcowania
O dywersji
O wierszach Wergilego
O pojazdach
O ciężarach wielkości
O sztuce rozmawiania
O próżności
O oszczędzaniu woli O kulawych
O fizjonomii
O doświadczeniu

Podziel się swoją opinią o tej książce..

Koszyk jest pusty
Pobierz katalog pozycji

1. Wojciech Giełżyński - Wschód Wielkiego Wschodu
2. Anatol France - Bogowie pragną krwi
3. John Brockman (red.) - Nowy Renesans
4. Jan Wójcik, Adam A. Myszka, Grzegorz Lindenberg (red.) - Euroislam – Bractwo Muzułmańskie
5. Wiktor Trojan - Axis Mundi
6. Barbara Włodarczyk - Nie ma jednej Rosji

1. Mariusz Agnosiewicz - Kościół a faszyzm. Anatomia kolaboracji
2. Mariusz Agnosiewicz - Heretyckie dziedzictwo Europy
3. Friedrich Nietzsche - Antychryst
4. Mariusz Agnosiewicz - Kryminalne dzieje papiestwa tom I
5. Mariusz Agnosiewicz - Zapomniane dzieje Polski
6. Andrzej Koraszewski - I z wichru odezwał się Pan... Darwin,..
7. John Diamond - Cudowne mikstury. Podręcznik sceptyka
8. Mariusz Agnosiewicz - Kryminalne dzieje papiestwa tom II
9. Vinod K. Wadhawan - Nauka złożoności. Trudne pytania,..
10. Kazimierz Czapiński - Dokąd kler prowadzi Polskę? Laickie..

1. Mariusz Agnosiewicz - Zapomniane dzieje Polski
2. Tadeusz Dołęga-Mostowicz - Kiwony
3. Wanda Krzemińska i Piotr Nowak (red) - Przestrzenie informacji
4. Katarzyna Sztop-Rutkowska - Próba dialogu. Polacy i Żydzi w..
5. Ludwik Bazylow - Obalenie caratu
6. Kerstin Steinbach - Były kiedyś lepsze czasy... (1965-1975)..

	[ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ] Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja \| administrator)