Dzięki tekstom pana Lucjana jestem świetnie przygotowany do matury z religii.
Polecam także pozostałe z serii "Firma - Doradztwo religijne". :)

Co do "tajemnicy" trójcy, to ponoć niektórzy próbujący na poważnie ją rozwikłać skończyli w wariatkowie. Zupełnie jakby miała wbudowany mechanizm obronny, który działa na wierzących i nadmiernie ciekawych.

Dyskusję nt. temat trzeba zacząć przede wszystkim od tego, iż w szkołach polskich nie uczy się "religii" (a tym bardziej - nie naucza się "o religiach") a "katechizuje" młodzież. Nauka (nawet "religii") nie jest i nigdy nie będzie katechizacją. Cyt. bp Pieronek (i inni duchowni) też cały czas mówią o "nauce religii" wystrzegając się słowa "katechizacja". Katechizacja jest bowiem indoktrynacją, nauka ma zaś wymiar bardziej "godny", jest nie-kontrowersyjna, wręcz - nobilitowana. Stosowana w Polsce przez mainstream nomenklatura i taki sposób myślenia w tej dziedzinie zmieniają diametralnie formę i sposób dyskusji nt. temat. Używajmy więc - może to wniesie porządek do publicznego dyskursu (bo jest on wg mnie zaciemniony przez pojęcie "nauki religii" - co to jest, jak to "ugryźć", religia i nauka nie są ze sobą kompatybilne itd.itp.) - pojęcia "katechizacja", gdzie i kiedy tylko możemy. Trzeba przenieść ciężar dyskusji na dylemat: czy szkoła publiczna jest miejscem właściwym na "katechizację" (nie "naukę religii" bo to jest pojęcie z gatunku: "masło maślane") .....

"Dyskusję nt. temat trzeba zacząć przede wszystkim od tego, iż w szkołach
polskich nie uczy się "religii" (a tym bardziej - nie naucza się "o
religiach") a "katechizuje" młodzież."
- jak wiele prawdziwych problemów zaczyna się i kończy na "prostym" zakłamaniu werbalnym
a jakże trudno jest zacząć od odkłamywania tego oficjalnie i z premedytacją zafałszowanego języka

"Trzeba przenieść ciężar dyskusji na dylemat: czy szkoła publiczna jest miejscem właściwym na katechizację"

Nie szukajmy miejsca dla indoktrynacji. Walczmy z nią.
Swoiste świadectwo dojrzałości otrzymały niegdyś dzieci uczestniczące w krucjacie w 1212 roku.

Witam i dziękuje za ten genialny tekst, zawsze dobrze się czyta tak ciekawy ,i pouczając tekst obfitujący w różne sytuacje ,i informacje ,jeszcze raz dziękuje i pozdrawiam .:)

Znakomite! Wszystkie Pana teksty są doskonałe, choć niezawsze się ze wszystkim zgadzam. Tym razem aspekt religioznawczy sprawił, iż chętnie podpisuję się pod wszystkim. Czyżby Pan też trochę zainspirował fundamentalista Pieronek? :-)

Tekst znakomity... (niestety, nie zajrzałem na dalsze strony prócz pierwszej...) ale nie bardzo na portal Racjonalista. Wałkujemy temat religii i matury, aż w końcu okaże się, że i jedno, i drugie jest b. żywo dyskutowane w społeczeństwie i MUSI być. A moim zdaniem, ten temat powinien kwalifikować się do kosza! W szkole nie powinno być tematów bajkowych, chyba, że na lekcjach polskiego przy przerabianiu tekstów mitologii. I to powinno być wnioskiem ostatecznym.

Od samego początku czytuję serię artykułów pt."Doradztwo religijne i religioznawcze". Zauważyłem ostatnio,iż poziom merytoryczny tej serii stale wzrasta. Ujęcie tematu z perspektywy religioznawczej jest jak dla mnie...strzałem w dziesiątkę. A to dlatego,ponieważ pozwala spojrzeć na omawiane zagadnienie z szerszej perspektywy,nie tylko z punktu widzenia czysto religijnego,ale przede wszystkim-racjonalnego(naukowego).

to bardziej trafne okreslenie tego przedmiotu w aktualnym indoktrynacyjnym sposobie jego prowadzenia. Tak więc egzamin maturalny powinien też być inaczej nazwany. Może "Matura z katechizacji  katolickiej"?

Ja także zaliczam się do stałych czytelników "doradztwa". Świetny tekst.

BRAWO!!!