Grzebanie w życiorysach i rodowodach, tak się utarło w Cieciej RP, to przejaw małostkowości, zacietrzewienia i resentymentu. Przecież nie wypada obarczać dziecka za winy rodziców. Oczywiście, ale można dostrzec rolę, np. taty, w piorunującej karierze syna. Nie sposób też bagatelizować faktu, że ojciec Owsiaka nie był krawężnikiem, a komendantem MO, pułkownikiem milicji i to nie KiedyśTamDawnoTemu, ale w samym ogniu walk o nową Polskę, w niespokojnych latach 80. Po latach, dla kolegów „Jurka" ze środowiska muzycznego jasnym stało się skąd brała się jego brawura w ucieczce przed oddziałami ZOMO, jaką uskuteczniał swoim kultowym, turystycznym VW (niemal dokładnie takim, jakim jeździł Scooby-Doo), kiedy starał się wkupić w ich łaski. Świadomość posiadania takich pleców nie była też z pewnością bez znaczenia, gdy po mniej przychylnym artykule w Gazecie Wyborczej (były takie czasy!) wparował do biurowca przy Czerskiej, aby zbesztać red. nacz. Adama Michnika — czym sam się chwalił w swojej autobiografii. Ale nie tylko to — Owsiak zdawał sobie sprawę z roli, jaką ma do odegrania. Wiedział, że bez jego „Róbta co chceta", Gazeta Wyborcza pozostanie zaledwie biuletynem informacyjnym pewnego środowiska. Szerzej niezauważonym, jak niezauważone pozostały przypadki studenta Michnika i cała inba z '68.

Nie sposób pozbyć się wrażenia, że WOŚP, to taki happy meal dodawany do Solidarności, którą karmiony, m.in. był mój ojciec. Po jednej papierowej rewolucji, nastała kolejna, tym razem w wersji baby, nie wymagająca, aż takiego zaangażowania, pasująca do modelu utylitarnego życia, który z sobą niosła i stworzyła świat ogarniany przez dzisiejszych czterdziestolatków. Nie sposób się odciąć od owsiakowego dziedzictwa. W końcu w dużej mierze to ono nas ukształtowało. Przez lata trwania tego zamieszania uwolniło się ogrom pozytywnej energii i z pewnością zrobiono wiele dobrego. Tego nikt nam, ani „Jurkowi" nie zabierze. Ale niech już pokazuje te pieprzone księgi, bo wbrew pozorom formuła „Róbta, co chceta" nie sprawdza się w każdej dziedzinie życia, a już na pewno nie jeśli chodzi o finanse fundacji, której miliony Polaków uwierzyło do tego stopnia, że gotowi są bronić jej dobrego (?) imienia do ostatniej kropli krwi. Ostatniej kropli krwi hejtera.

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (43)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Szymon Woźniak Igoronco Szymon Woźniak, znany także jako Igoronco, poznański bard, tekściarz, bloger, publicysta, trochę raper, a trochę chyba nie. Filozof z wykształcenia, futbolog z nałogu, gaduła z konieczności. Niepoprawny idealista i zgorzkniały cynik w jednym. Jego koncerty, grane do spółki z dj’em i producentem, Orskim, są mieszanką przepełnionego bassem elektronicznego seta, z poetyckim slamem. Debiutancki album poznańskiego twórcy został uznany przez Tygodnik Powszechny za jedno z najciekawszych wydarzeń w 2013 r. w polskiej muzyce alternatywnej. W 2016 wydał nowy materiał pt. Za długie, nie czytaj.  Strona www autora  Liczba tekstów na portalu: 2  Pokaż inne teksty autora  Najnowszy tekst autora: Biało-czerwona szachownica