o czym pisze Jacques Attali na swojej stronie internetowej w tekście pt. "Le monde, la France, et les Français, en 2022 : quels enjeux majeurs ?". (Tekst dostępny jest również po angielsku pt. "The World, France, the French, in 2022: What are the major challenges?"). Perspektywę rozpatruje krótszą, bo pięcioletnią, lecz ani Francuzom, ani światu nie obiecuje, że będzie łatwo. Wprost przeciwnie. "Golem Attaliego", jak niektórzy komentatorzy, złośliwie, określają kandydata mającego obecnie największe szanse we francuskim wyścigu wyborczym, może wkrótce zasiąść w Pałacu Elizejskim. Warto więc wiedzieć, jakie widoki obaj panowie rysują przed własną ojczyzną, Europą i światem na najbliższe lata. ;)
Paradoksalnie, takim krajom, jak Polska, może pójść z tym łatwiej niż wysokorozwiniętym krajom Europy Zachodniej, takim jak Francja czy Włochy, gdzie silne jest przywiązanie do idei etatyzmu, co paraliżuje pilne reformy gospodarcze. Dzisiejsze wieści o bankructwie Alitalii to być może zaledwie zwiastun znacznie poważniejszych kłopotów, przed jakimi wkrótce stanie Południe Europy.

Marine Le Pen jest zwyciezca, bez wzgledu na to, co sie dzieje.
Caly fundament lewicowo-liberalnego modelu spoleczenstwa wraz z gospodarka jest zagrozony. Dzieki obecnemu rzadowi, Polska nie znajduje sie na krawedzi katastrofy.

Ciekawy artykuł. Jednak moim zdaniem nie ma powodu do niepokoju - Gospodarka 4.0 to utopia, czysto teoretyczna konstrukcja, która mówiąc językiem biznesowym - nie spina się już na wstępie:
Strona popytowa:
Aby taki model gospodarki zadziałał wytwórca musi sprzedawać, a więc musi być popyt na produkty wytworzone w tych ultra nowoczesnych zautomatyzowanych łańcuchach produkcyjnych.
Jeśli pensje zwalnianych wytwórców, transportowców i pracowników wszystkich szczebli sieci sprzedaży i dystrybucji, zostaną na rynku zastąpione zasiłkami, to popyt spadnie znacząco. Nie da się tej zmiany skompensować wydajnością.
Gdyby 4.0 ominęło Polskę i innych, to skończy się sprzedaż produktów 4.0 w tych krajach, obojętne - niemieckich czy chińskich. I skończy się marzenie o fortunach 4.0. I tu w zasadzie kończy się ten pomysł.
Ale jest jeszcze kwestia podatków.
Jeśli drastycznie wzrośnie liczba ludzi na zasiłku, wzrosną wydatki socjalne państw. Oczywiście, jest kredyt, ale jak długo można się zadłużać? Nie ma więc innej opcji - sytuacja przełoży się automatycznie na wysokość podatków. Nieuniknione zatem, że przedsiębiorca, który oszczędzi dzięki automatyzacji procesu, będzie dodatkowo opodatkowany.
Komu więc będzie zależało na takim obrocie spraw?

to koniecznosc.
Wygral Macron. Szansa dla opozycji w Polsce do odrobienia zaleglych lekcji. Popatrza sobie tym razem z dystansu jak Francja tonie, lub jak walczy z koncernami i oligarchami, zeby utrzymac sie na powierzchni. Panstwa skandynawskie tez zmierzaja w kierunku przepasci. Konieczne sa nowe strategie w polityce i gospodarce, a przede wszystkim inne myslenie...
Porazka Le Pen jest mimo wszystko gigantycznym historycznym skokiem naprzod dla wspolczesnych Francuzow i swiata.

Przyłączę się do @mclub, dokładnie te przez niego opisane czynniki stanowią bardzo poważną przeszkodę (prawdopodobnie nie do pokonania) dla wizji przemysłu 4.0 w ten sposób jaki przedstawił to autor. Jednakże nie jest to jedyna przeszkoda. Maszyny jak na razie nie potrafią się same naprawiać a zużywają się nieraz szybciej niż starsze technologicznie. Im bardziej skomplikowane systemy tym częściej się psują. Ich naprawa wymaga drogich modułów zastępczych i wysokokwalifikowanych ludzi umiejących je serwisować. Koszty wykształcenia takich srwisantów są niezwykle wysokie i nie jest to zadanie łatwe oraz niewiele osób chce się kształcić w tym kierunku. Już w chwili obecnej przemysł Niemiecki cierpi na brak takich ludzi. Lokalni wolą łatwe studia BWL a przyjezdni (jak np z północnej afryki i azji) nie stanowią materiału do tworzenia z nich takich serwisantów.