Mieszkam w małym miasteczku na zachodzie, w którym tolerancja nic nie znaczy. Presja wywierana na mnie przez społecznosć miejscową i rodzinę jest wielka. Miło patrzeć jak coraz więcej ludzi nie boi się mówić to co myśli. W miare swoich możliwości będę wspierał racjonalistów. Pozdrawiam serdecznie wszyskich racjonalistów.

Takich, jak Ula , jest na prowincji wielu. Wiele odwagi trzeba, żeby w mikrospołecznościach nie poddać sie presji większości. Racjonalista sprawia, ze nie czujemy sie zupełnie osamotnieni. A ponieważ nawet wsrod najblizszych nie zawsze znajdujemy zrozumienie dla naszego oceny rzeczywistości, unikamy szczerych komunikatów w stosunku do innych. PSR może stać się forum, które ułatwi nam odnalezienie się i budowanie nowej jakości w naszym życiu. Jesteśmy na początku drogi, ale przecież JESTEŚMY!

Jestem mieszkanką małego miasteczka w mazowieckim i dziś po raz pierwszy usłyszałam w TV (TVN) o PSR, dokładniej o pierwszej ceremonii humanistycznej. Następnie szybko włączyłam komputer i odnalazłam stronę stowarzyszenia. Cieszy mnie fakt, że w Polsce działa taki ruch wolnościowy, z którym mogłabym się utożsamiać, że ludzie myślący w sposób podobny do mojego sposobu myślenia organizują sie i działają na rzecz szeroko pojętego racjonalizmu. Niestety mieszkam z dala od dużych aglomeracji gdzie ludzie mogą się zrzeszać i działać...mam jednak nadzieję, że rozbudujecie Wasze struktury na tyle, aby włączyć w swoje szeregi ludzi z polskich prowincji..bo tu jednak, z racjonalnymi poglądami, żyje się najtrudniej. Samo członkostwo, w sensie przynależności formalnej -to chyba jak dla mnie za mało. Pozdrawiam!
sympatyzująca od dziś z PSR Urszula P.

Takie realne kalkulacje lepiej brzmią niż najlepsze expose premiera. Trzymam kciuki.