zauważam pewne nieporęczności w artykule. odniosę się tylko do językowych, co do innych kwestii, na streszczeniu zawsze coś cierpi, ale z funkcji popularyzatorskiej to się wywiązało. a więc:
- Ruach jako "tchnienie Ducha Świętego"- to już jest pewna nieporęczność, jako że ruach znaczy zarówno tchnienie jak i ducha.
- bogini Ruach- słowo ruach jest rodzaju żeńskiego, a więc to całkiem naturalne, że to bogini. chrześcijanie utracili semickie dziedzictwo językowe, a więc mają [tego] Ducha, a nie [tą].
- starodawne słowo mandejskie manda, heh, można było sobie darować przymiotnik "starodawne";
- słowo manda wywodzi się szerzej z ogólnosemickiego rdzenia, j.d.' (י.ד.ע). Można porównać z hebrajskim: lada'at (poznać), da'at (poznanie), mada'a (wiedza).
- "Ginza" - "Skarbiec", ale bardziej w sensie jako magazyn ksiąg, zbiór, tezaurus a nie coś z kosztownościami. rdzeń g.n.z- ukrywać, ukryte, schowane, schowek, przechowalnia etc...

"Sekta nazorejczyków z jej frapującym wywróceniem do góry nogami (choć równie dobrze to kanoniczną wersję wydarzeń można uznać za postawienie historii na głowie) Starego i Nowego Testamentu jest niezwykle podniecająca dla badaczy tajemnic i specjalistów od historii alternatywnych"
Tu się nie zgodzę. Biblia jest jednak dziełem dość wiarygodnym ( z pośród dzieł starożytnych najwiarygodniejszym ).

Ogólnie fajny tekst. Miło się czyta.

że jestem w uścisku narzędzi sił ciemności , bo lubię muzykę,choć nie wszystkie jej gatunki.