"Metoda inkontrologiczna analizowania wierszy polega.." Czy taka metoda analizowania wierszy - żmudna, zchierarchizowana, mechanicystyczna- nie zarzyna ducha i istoty poezji? Taki modus operandi jest pożądany w przypadku "rozbiórki" problemu z zakresu nauk ścisłych i technicznych. Poezję raczej się czuje i przeżywa sercem, nie bada i analizuje "szkiełkiem czy okiem". Omar Chajjam perski "Leonardo" z 11 wieku, pochodzący z kręgu równie egoztycznego co kultura chińska, jest autorem krótkich form poetyckich zwanych rubajjatami, przyswojonych kulturze europejskiej przez brytyjskiego poetę E. Fitzgeralda. W j. polskim rubajjaty (wybór) ukazywały się kilkakrotnie, także w tłumaczeniu A. Gawrońskiego - genialnego polskiego orientalisty i poligloty. "Rozbiór" rubajjatu nie wymaga żadnej metody. Czytasz- przeżywasz- ekscytujesz się. Poniżej podaję próbkę tej formy i zachęcam do lektury pozostałych, szczególnie że w rubajjatach Chajjama są pierwociny sceptycyzmu, egzystencjalizmu, agnostycyzmu i czego tam jeszcze. 
"Ten,co stworzył Chajjama- nie pytał go wcale
O cierpienia- sam stoję na ziemi zdumiony-
I sam rozwiązać muszę, nie pojmując sprawy,
Po com tu zstąpił- czemu trwam- i znów precz idę?"

Interesujący tekst.