Gdybym był starożytnym Grekiem, w dodatku jeszcze majętnym Ateńczykiem-sofistą, oskarżyłbym Sokratesa dużo wcześniej niż uczynili to Meletos, Antynos i Lykon. Kierowałbym się, jednakże czymś innym niż nieuznawaniem przez niego państwowych bóstw czy deprawowaniem młodzieży. Zarzuciłbym mu, iż uosabia największe zło i zepsucie, dowodząc, że płynie ono z jego zewnętrznej brzydoty.