Cały "problem" polega na tym, że nie ma problemu. Niektórzy wierzący, na
skutek swojej bezmyślności zapychają słowem "bóg" wszystko czego nie
chce im się zrozumieć i to jest błąd. Natomiast neurowszystko jest
stosunkowo młoda nauką i opiera się tak samo jak wiara, na samej wierze,
chociażby w to, że można zlokalizować świadomość w mózgu i rozpisać ja
na części pierwsze. Istnieje szereg przypadków wskazujących na to, że
świadomość w jakiś sposób NIE DO KOŃCA jest związana z samym mózgiem.
Niektórzy ludzie zachłysnęli się nową nauką podobnie jak religią. Wierzą, że coś zostanie zbadane, bo w końcu to jest takie "logiczne".
I jedni i drudzy są skrajnie wierzący, przez co czują potrzebę
walczenia ze sobą, podczas gdy sednem jest WZAJEMNE ZROZUMIENIE drugiego
człowieka i wzajemna współpraca w odkrywaniu tajemnicy świata. Zgodnie z nauką i LOGIKĄ, żeby powstało coś
konkretnego, potrzebny jest plan i siła sprawcza. Wiara, że z niczego
powstał wybuch i stworzył przez biliony biliardów lat na skutek ewolucji
coś tak pięknego jak człowiek, jest tylko wiarą i w dodatku wybitnie
nielogiczną, bo nie może powstać coś z niczego, podobnie jak coś nie
może obrócić się w nicość, może być jedynie nie widoczne dla
ograniczonego narządu jakim jest wzrok.

Katolicyzm jak i schizofrenia to choroba ULECZALNA! Tak, nauka pozwala już się wyleczyć z takich dolegliwości. Trzeba tylko uwierzyć, że z tego można wyjść. Ludzie uwierzcie! Katolicyzm to choroba uleczalna. Z tego naprawdę można wyjść. Alkoholizm też jest uleczalny. Wystarczy odrobina silnej woli. Pacjenta chorego na katolicyzm trzeba wspierać aby podjał leczenie, terapie. Chorobyumysłu są na ogół uleczalne, a przynajmniej znaczną poprawe można uzyskać. Psychiatria robi postepy! Polska to wielki szpital, tylko leczyć ludzi za darmo trzeba. Ten serwis jest dobry do czytania jako element terapii.
Pozdrawiam wszystkich antyklerykalnych, uzdrowionych!

Konkluzją z tego wywiadu, jak dla mnie, są dwa ostatnie zdania:

"Zatem, w sumie, żyjemy w otwartym zakładzie psychiatrycznym.

Tak, i sztuką jest, aby do końca nie dać się zwariować. To powinno być celem naszego życia."

Zgadzam się i staram sie to robić. Ciężko idzie, dookoła tylu nawiedzonych i wiedzących wszystko lepiej (dla dobra innych - oczywiście).