Trudno mówić o uczuciach wśród ryb, ponieważ mają prostsze mózgi. Z opinii, jakich do tej pory czytałem, wynikało, iż to, prawdopodobnie, biała masa, nadbudowana nad gadzi móżdżek u ssaków, jest za te uczucia odpowiedzialna, umożliwiając ssakom tworzenie złożonych struktur stadnych.

Oksytocyna, w tym bliższym nam kontekście, wiąże się bardziej z erotyką. To, raczej, niedobór tego hormonu wzbudza apatię, czy agresję. Występowanie u prostszych zwierząt pokrewnych związków, pełniących tam trochę inne funkcje, niekoniecznie stoi z tym w sprzeczności. Uruchamianie drobnymi modyfikacjami nowych, wyrafinowanych mechanizmów jest dość charakterystyczne dla procesu ewolucji.

Mam nadzieje, że Reddon&Company następnie zajmą się oksytocyną i analogami u gatunków samotniczych. Byłoby niezłe porównanie.

Muszę przyznać, że tłumaczenie mogłoby być lepsze... widać nieco literówek i zdań przetłumaczonych z angielskiego ze składnią z tamtego języka. Po polsku to czasem wygląda dziwnie.

Ale największe zastrzeżenia mam do "saliny" i "isotocyny". To pierwsze to po prostu "sól fizjologiczna", a to drugie to dziwna mieszanka angielskiego przedrostka i polskiej reszty słowa. Po polsku nie ma przedrostka "iso" i nawet nie wiadomo jak to by się czytało. Powinno być "izotocyna".

Dziękujemy z uwagi. Poprawione.

Reddon robił swoje, a tu Hurleman z Bonn stwierdził, ze faceci potraktowani oksytocyną tracą ochotę na stosunki pozamałżeńskie. Zatem faktycznie nie hormon miłości, lecz raczej lojalności.

Oksytocyna związana z orgazmem jest w swej istocie tylko związkiem wywołującym spokój,uczucie błogości itp.
To ma niewiele wspólnego z miłością.
Dlaczego kocham moje dziecko?
Bo jest kimś ważnym ,częścią mojego życia.
Miłość zaczyna się w myślach i nie zawsze towarzyszą jej pozytywne uczucia odczucia itd.