Oni nigdy nie modlili się do Mamony, kradli ją modląc się.

W Polsce o książce raczej nikt w mediach nie wspominał - a jeżeli nawet to nie przez pryzmat tego, że Nasz Wielki Rodak Polak Katolik Wielki Papież Santo Subito brał w tym praniu pieniędzy udział, a przynajmniej o tym wiedział i akceptował (nie reagował?), zresztą nie tylko on - jego "przyboczny" również. Oczywiście żaden członek Episkopatu również nie odniósł się do tych wydarzeń - a lubią się odnosić do każdego elementu życia człowieka - to tylko świadczy jak bardzo zakłamana jest ta organizacja i jej członkowie.
Czekam z niecierpliwością na polskie wydanie książki.

List Angelo Caloia do Jana Pawła II z 16 marca 1994
"Papiery wartościowe złożone w IOR pochodzą z łapówek dla polityków i kwoty te na pewno wyjdą z powrotem jako czyste pieniądze"


W zagranicznych mediach często piszą o naszej nieuczciwości ale Panie Andrzeju, przecież na saksy wyjeżdżają też uczciwi rodacy.

Czy coś wiadomo o polskim tłumaczeniu tej książki? Ciekaw byłbym przeczytać.... I może fragmenty by puszczali w polskich mediach? ;)

Nihil novi. Watykan nie jest inny od najstarszych tradycji chrześcijaństwa, mamy przecież w Listach Apostolskich opowiastkę o Ananiaszu, którego bóg uśmiercił, gdyż nie dał pieniędzy na rodzącą się gminę chrześcijańską. A kto te pieniądze daje i skąd je ma - cóż - cel uświęca środki. Taki włoski mafiozo to postać idealna - ma pieniądze, ma wiele rzeczy na sumieniu, więc musi się często spowiadać (ale nie popełnia tak okropnych rzeczy jak rozwód, czy ślub niekościelny - tylko zabija ludzi), do tego jest przywiązany z dziada pradziada do wiary i tradycji. Postmodernistyczni obrońcy różnych narracji kulturowych powinni zacząć bronić Banku Watykańskiego, tak samo jak bronią różnych tradycji związanych z szariatem...

Skąd u zdecydowanej większości Polaków tak bezkrytyczne spojrzenie na kościół rz-k i jego hierarchów? Przecież skoro są na świeczniku a przez to bliżej swojego boga, to powinni być tym bardziej piętnowani, gdy zachowają się niemoralnie/nieetycznie. Skąd ta obawa/strach przed nazwaniem rzeczy po imieniu? Złodzieje, pedofile, oszuści są aż nazbyt często członkami kasty kapłańskiej kościoła, a mimo to wszędzie w tv możemy zobaczyć jak władza klęka przed nimi, a sądy i prokuratura działa w temacie opieszale lub w ogóle nie podejmuje kwestii złapania i osądzenia sprawców.
Jak widzę kapłana, którego jedynym zadaniem jest odprawienie mszalnego rytuału, zebrania kasy od wiernych, przesiadywanie w konfesjonale itp, to robi się niedobrze. Chłopy w sile wieku, zamiast pracować (nawet przy łopacie, jak nie umieją nic innego) przesiadują po kościołach i jak to nazwał Dennet "wałkonią się" kosztem tych, którzy pracują.
I pomyśleć, że tak wielu ludzi ze swojej pracy utrzymuje tę kastę, a oni "odwdzięczają się" czarami, a zgromadzoną kasę pomnażają w niecnych interesach.
Niedobrze się robi.

Kierując się tą starą rzymską maksymą, Kościół Katolicki wspaniale daje sobie radę od niemal 2 tysięcy lat.
Wciskając ciemnotę i wyciskając ostatnie soki ze swojej owczarni,
przez wieki łupiąc najbiedniejszych i biorąc łapówki od największych łotrów.
Rządzi i dzieli, ingerując we wszystkie aspekty życia; od polityki po alkowę.
Przymierze z bogatymi i wpływowymi, dziesięcina i pogarda dla najuboższych. Frymarcząc tytułami i obietnicą zbawienia buduje imperium i złotem zdobioną Bazylikę.
"Weź ile możesz, daj niewiele w zamian" -byłoby trafnym, jednozdaniowym streszczeniem działalności bandy rabusiów z Vatykańskiego Wzgórza przez ostatnie dwa milenia.

Ciekawe,
Watykan doczekał się własnego Mitrochina (http://pl.wikipedia.org/wiki/Wasilij_Mitrochin)! Nie uciekł on do UK tylko w zaświaty ale najwyraźniej nie bał się kary ;-)

Dardozzi 51 lat był "cywilem" i widocznie te pozostałe kilkadziesiąt lat noszenia sutanny nie zdołało zabić w nim resztek nabytej wcześniej przyzwoitości. Purpuraci zrobili wielki błąd najmując do takiej szczególnej roboty już ukształtowanego faceta.

Nie czepiałbym się sutanny jako takiej. Analogia do Mitrochina i innych komunistów (Bruno Jasieński - "Zmowa obojętnych", André Malraux - "Man's Fate") nasunęła mi się mimo woli, niektórzy ludzie mimo wszystkich okoliczności zachowują poczucie przyzwoitości. Początkowe złudzenia i marzenia nie wytrzymują próby konfrontacji z oczywistym  nonsensem zbrodniczej działalności w ich otoczeniu. Nie ma znaczenia rodzaj ideologii w którą "wdepnęli". Coś w tym jest - moralny atawizm... Ciekawe czy po "Archeologii języka" ktoś pokusi się o napisanie "Archeologii moralności"... ;-)