Racjonalista - Strona głównaDo treści


Fundusz Racjonalisty

Wesprzyj nas..
Zarejestrowaliśmy
204.912.730 wizyt
Ponad 1065 autorów napisało dla nas 7364 tekstów. Zajęłyby one 29017 stron A4

Wyszukaj na stronach:

Kryteria szczegółowe

Najnowsze strony..
Archiwum streszczeń..

 Czy konflikt w Gazie skończy się w 2024?
Raczej tak
Chyba tak
Nie wiem
Chyba nie
Raczej nie
  

Oddano 737 głosów.
Chcesz wiedzieć więcej?
Zamów dobrą książkę.
Propozycje Racjonalisty:
Sklepik "Racjonalisty"

Złota myśl Racjonalisty:
"Nie wierzę w to, że jakiś Bóg dał nam przykazania moralne na kamiennych tablicach. Musimy się zdać na samych siebie i na własny rozsądek, żeby wytworzyć możliwie spójne stanowisko".
 Religie i sekty » Religioznawstwo » Bractwo Zodiaku

6. Dwanaście planet
Autor tekstu:

Zwróćmy teraz uwagę na oczywiste podobieństwo pomiędzy kolejnymi znakami zodiaku heraklejskiego a planetami układu słonecznego, do których starożytni zaliczali również Słońce i Księżyc. Ostatnia kolumna przedstawia kolejnych „bogów" zrodzonych na początku czasu wg babilońskiego eposu.
Tab.9

ZODIAK Rzym Grecja Babilon Szumer Enuma Elish
Koń Sol/ Słońce Helios Szamasz Utu Apsu
Lew Merkury Hermes Tamuz Dumuzi -
Wojowniczka Wenus Afrodyta Isztar Inana Lahamu
Smok Luna/ Księżyc Selene Sin Nanna (Kingu)
Wąż Wodny Ziemia Gaea (Ge) Ninmah Ki (Gi) Tiamat
Strzelec Mars Ares Ninurta Ningirsu Lahmu
Kozica/ Jeleń Jowisz Zeus Adad Iszkur Kishar
Żywioł Wody Saturn Kronos Enlil Enlil Anshar
Człowiek-Ryba Uran Uranos Anu (Ur-Anu) An Anu
Pies Neptun Posejdon Ea Enki Ea
Dzik Pluton Hades Irrigal (Iru) Nergal -
Człowiek-Byk/ Bliźnięta - (Perseusz) Marduk ? Marduk

Koń, jak już wcześniej wspomniano, stanowił najwcześniejszy, indoeuropejski symbol Słońca. Lew (duży kot), symbol sprytu, słoneczny posłaniec (Mummu), jest kolejnym zwierzęciem „bliskim Słońcu", niebiańskim odpowiednikiem Hermesa.

Smok i Wąż Wodny to z kolei pierwotne wyobrażenia Księżyca i Ziemi, które przetrwały chociażby w wyobrażeniach chińskich. Dwa splecione węże (kerykejon) mogą więc symbolizować układ dwuplanetarny (jak wiadomo wokół Słońca krąży nie Ziemia, lecz środek układu Ziemia-Księżyc, a sam ziemski satelita większy jest od Plutona i Charona razem wziętych).

Kozica, panująca na górskich wzniesieniach, przyrównana została z bogiem burzy, Iszkurem (Wielką Górą, Górzystym), podobnie w późniejszych religiach bóstwo burzy rezydowało na najwyższym szczycie (Olimp).

Bóg niebios, Anu (Uran), przedstawiany był jako człowiek-ryba Ur-a („miasto wody"), dawca cywilizacji, ojciec boga mądrości i morskich wód E-a (Aa, „dom wody", późniejszy Oannes). Wydaję się, że nie jest zbiegiem okoliczności, iż ostatni przywódcy egipskich Starszych Bogów zwani byli, jak podają teksty z Edfu, W'a i A'a. Odpłynąć mieli oni na wschód po zakończeniu drugiego okresu stworzenia (A. Collins). Uranos (Anu, Niebo), człowiek-ryba, wykastrowany został przez swojego syna Kronosa (Kumarbiego, Enlila) co nasuwa nieodparte skojarzenie z graalowskim Anfortasem (Potężnym — od łac. 'in fortis', po hebr. Boaz — lewa kolumna świątyni Salomona), Królem Rybakiem, zranionym w genitalia...

Pies, podobnie jak wąż, stanowił jeden z symboli wodnego boga Ea/ Enki, (będącego również człowiekiem-rybą) prawowitego Pana Ziemi, greckiego Posejdona.

Dzik, jako zwierzę chtoniczne, odpowiada Hadesowi, bogu podziemi. Marduk z kolei posiadać miał dwie głowy ("Bliźnięta"). W Enuma Elish możemy przeczytać: EE 1,91-97):

"(Ea) stworzył go tak doskonałego, o dwóch boskich głowach...
Cztery były jego oczy, cztery były jego uszy;
Gdy usta jego poruszały się, ogień buchał do przodu
Czworo uszu posiadał ogromnych
Na podobieństwo swych oczu, postrzegały wszystek."

W wierzeniach indoeropejskich i syberyjskich Koń i Byk stanowią dwa bieguny. Koń jest odpowiednikiem Słońca, panem Górnego Świata, Byk władcą Podziemi i Ciemności. U boku Konia stoją długowłosi wojownicy: słoneczna Isztar w lwim rydwanie, u boku Byka strażnicy 'piekieł' — Pies, Dzik i Rybołak. Pomiędzy Niebem a Otchłanią znajduje się świat środkowy — Midgard, Middle-Earth, Kraina Ludzi, wyniosła Góra otoczona wodą, rezydencja Zeusa, górskiej kozicy, świat ziemski z niebiosami połączony tęczowym mostem, pierzastym wężem. Patrząc na kolejne planety i odpowiadające im znaki zodiaku widzimy przeniesiony na niebiosa świat szamańskich wierzeń. Bogowie związani zostali z planetami, planety z gwiazdami ekliptyki, zodiak z szamańską wizją świata.

***

Powyższe zestawienie nie jest jedynie dziełem przypadku. W wielu już pracach naukowych (Hommela czy Langdona) wykazano (podobno, bo trudno się z nimi zapoznać) związek pomiędzy liczbą dwunastu miesięcy a znakami zodiaku i dwunastką głównych bogów (a zarazem planet). Wyjatkowo czytelny jest tutaj fragment mezopotamskiego tekstu astronomicznego, który podaję za Z. Sitchinem:

"kakkabu-kakkabu (system, zbiór ciał niebieskich)
Dwanaście jest liczbą jego ciał niebieskich.
Dwanaście stanowisk mają jego ciała niebieskie.
Dwanaście jest pełnych miesięcy księżyca."

Fragment ten jednocześnie otwiera drogę do zrozumienia tzw. dysku Pinchesa, „dysku trzydziestu sześciu gwiazd", babilońskiej tabliczki astronomicznej, na której imiona bogów przyporządkowano zodiakalnym gwiazdozbiorom.

Fascynującym 'zbiegiem okoliczności' wydaje się przy tym to, że trzy ostatnie planety, odkryte w ostatnich czasach, uzyskały nazwy kolejnych bogów Wielkiej Dwunastki… Uran, choć przy sprzyjających warunkach widoczny gołym okiem, a zarazem wielokrotnie obserwowany, chociażby przez Galileusza, „odkryty" został dopiero w 1781 r. Swą nazwę zawdzięcza niemieckiemu astronomowi Johannowi Bode, znanemu bardziej z Prawa Bodego-Titusa, opisującego prostym wzorem zależności w odległościach pomiędzy planetami, prawa o tyle dziwnego, że do tej pory nie wiadomo, dlaczego w ogóle 'działa'...


 Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też:
7. Mitologia zodiakalna-resume
Oszustwa Sitchina - Enuma Elish

 Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (1)..   


« Bractwo Zodiaku   (Publikacja: 18-05-2002 Ostatnia zmiana: 06-09-2003)

 Wyślij mailem..   
Wersja do druku    PDF    MS Word

Krzysztof Sykta
Zajmuje się głównie biblistyką i religioznawstwem. Prowadzi stronę synopsa.pl. Skończył ekonomię, jest dyrektorem w izbie gospodarczej i redaktorem w Magazynie Przedsiębiorczości i Integracji Lokalnej IMPULS. Był redaktorem naczelnym ezinu Playback.pl
 Strona www autora

 Liczba tekstów na portalu: 102  Pokaż inne teksty autora
 Najnowszy tekst autora: Niezmienność Pisma
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl. Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie, bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
str. 229 
   Chcesz mieć więcej? Załóż konto czytelnika
[ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ]
Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator)
Fundacja Wolnej Myśli, konto bankowe 101140 2017 0000 4002 1048 6365